Aktywne słuchanie muzyki wg. Batii Strauss
Aktywne słuchanie muzyki wg. Batii Strauss tzw. Aktywne słuchanie muzyki pojawiło się w Polsce w latach 90-tych XX wieku. W 1996 r. podczas seminarium C. Orffa w Akademii Muzycznej w Warszawie po raz pierwszy zaprezentowano projekty, których twórczynią jest Batii Strauss z Izraela, według której słuchanie muzyki nie powinno mieć charakteru biernego. Zdaniem Batii Strauss, nie wszystkie dzieci muszą być w przyszłości muzykami.
Jeżeli nawet nie mają słuchu, nie potrafią zaśpiewać piosenki, ale mają dobrą wolę i chcą aktywnie słuchać, to mogą być muzykalnymi na podstawowym poziomie.
Główne cele:
- Chęć przybliżenia dzieciom muzyki klasycznej- dzieci słuchają aktywnie tzn. słuchając wykonują proste ruchy rytmiczne siedząc lub proste ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustrujące krótkie opowiadania związane z każdym utworem muzycznym.
- Poprzez „ aktywne słuchanie” dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego poprzez rozpoznawanie ciałem zmian w muzyce i różnicowanie poszczególnych części.
- Zabawy rytmiczne są pierwszym etapem przygotowującym do wprowadzenia instrumentów perkusyjnych.
Etapy pracy z utworem:
- fabularyzowanie muzyki połączone z prostymi ruchami rytmicznymi
- realizacja w tańcu
- gra na instrumentach perkusyjnych
- połączenie tańca z instrumentacją
- mówienie o muzyce
Metoda daje możliwości:
Dzieciom:
- uczestniczenia w utworze muzycznym
- przeniknięcia do struktury całego utworu muzycznego, a w konsekwencji jego radosny i rozumny odbiór
- odczucia i przeżycia radości wspólnoty tworzenia, dostępnej jak wydawać by się mogło tylko artystom
- możliwości wystąpienia w roli współwykonawcy lub dyrygenta
- swobody w zmianie ról, jakie mają pełnić dzieci w danym utworze muzycznym
- atrakcyjności utworu mimo wielokrotnego słuchania
Nauczycielom:
- zachęta do rozwijania aktywności twórczej nauczyciela i ucznia
- inspirowanie nauczyciela do rozwijania metody w sposób indywidualny
- możliwość stosowania przez nauczycieli z mniejszym doświadczeniem muzycznym
- zainteresowanie, słuchanie, granie, tańczenie i śpiewanie z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych
- stosunkowo krótki czas osiągnięcia zamierzonego celu.
Przykładowa zabawa do wykonania w domu :
ANNEN POLKA- zabawa z rolkami po ręcznikach papierowych do utworu „ Annan Polka” op.117 Johann Strauss II.
Wszyscy siedzą w kole, każdy ma jedną rurkę.
Cz.A.
- 1x uderzyć w prawe, potem w lewe kolano, 3x w dywan / prawa,lewa,bum,bum,bum/ bis
- 3x w rękę, 3x w rękę/ rach,ciach,ciach,rach,ciach,ciach/
- położyć swoją rurkę przed osobą siedzącą po prawej stronie / i na prawo daj/
Cz.B. wstajemy
- dzieci podskakują w rozsypce z nogi na nogę, na końcu stukają i tupią 3x szybko/ bis
Cz.A.- tak jak poprzednio
Cz.C. wstajemy
- dzieci grają miarowo i idą w kole na końcu stukają rurkami i tupią 3x/ bis
Cz. D.
- dzieci podskakują w rozsypce z nogi na nogę, na końcu stukają i tupią 3x szybko.
Cz. A.- tak, jak poprzednio
Zakończenie- miarowe stukanie w dywan, podrzuć rurkę i złap.
Do każdej takiej zabawy przy muzyce, można wykorzystać różne przedmioty, które uderzane o siebie wydają jakieś dźwięki ( klocki, łyżki, pokrywki, rurki, butelki plastikowe).
Zachęcamy do wspólnej zabawy !!!!!
Opracowała: Beata Borkowska