Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 9 w Tomaszowie Mazowieckim
Przedszkole nr 5

Piątek 16.04.21r.

Temat dnia: „Czyste rączki, czysta buzia”

„Przedszkolaczek” – wysłuchanie wiersza J. Korczakowskiej z jednoczesnym pokazywaniem czynności, o których jest mowa w wierszu.

Przedszkolaczek
Przedszkolaczek – mały, duży, wie, do czego mydło służy.
Płynie woda, plusk w łazience i już czyste uszy, ręce.

Przedszkolaczek – mały, duży, wie, do czego gąbka służy.
Gąbka, ręcznik, pasta, szczotka i czyściejszy jest od kotka.

Przedszkolaczek – proszę pana, chętnie myje zęby z rana.
Patrzy w lustro roześmiany, bo ma białe wąsy z piany.
Autor: Jadwiga Korczakowska

Dziecko, słuchając wiersza, naśladuje ruchy mycia, najpierw indywidualnie według własnej fantazji. Następnie w parze z rodzicem lub rodzeństwem, stając naprzeciwko siebie, i starając się jednocześnie wykonać podobny ruch jak w  lustrzanym odbiciu.

„Czystość to zdrowie” – wysłuchanie wiersza I. Salach, podsumowanie wiedzy na temat dbałości o czystość osobistą, wykonanie zadania na karcie pracy.

Czystość to zdrowie
Kiedy rano wstaję, do łazienki idę.
Kran odkręcam z ciepłą wodą i dokładnie myję…
…zęby, twarz i szyję.

Gdy już się ubiorę, to przyczeszę włosy,
by nie sterczał krzywo w górę
– ani jeden kosmyk.

Ręce zawsze czyste mam, o paznokcie krótkie dbam.
Czyste włosy mam i szyję,
no bo się dokładnie myję.

Żeby zdrowym zawsze być, trzeba się dokładnie myć.
I pamięta każdy zuch: w zdrowym ciele zdrowy duch!
Autor:  Iwona Salach

Rodzic rozkłada przed dzieckiem różne przedmioty codziennego użytku, między innymi te służące do zachowania higieny, o których jest mowa w wierszu. Zachęca przedszkolaka do odnalezienia, nazwania i opisania tych przedmiotów, które kojarzą mu się z czystością i higieną osobistą. Dziecko omawia i demonstruje sposób korzystania z nich, opisuje wygląd, porównuje ze sobą. Wypowiada się na temat potrzeby i konieczności zachowania higieny w życiu codziennym, wymienia potrzebne akcesoria. Na zakończenie dziecko wykonuje zadanie w karcie pracy – zgodnie z poleceniem koloruje przedmioty do mycia. Pomoce: ręcznik, mydło, grzebień, lusterko, gąbka, szczoteczka do mycia rąk, szczoteczka do zębów itp.; „Karty pracy” cz. 4, s. 6, kredki

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem woreczka.
„Dzień dobry” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko maszeruje z woreczkiem na głowie. Na hasło: Dzień dobry – wykonuje skłon głowy w przód, tak aby woreczek spadł na podłogę. Podczas wykonywania skłonu odpowiadają: Dzień dobry, a następnie podnosi woreczek i kontynuuje ćwiczenie. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.
„Stań na kamieniu” – ćwiczenie stóp. Dziecko biega w rytm uderzeń tamburynu. Na hasło: Stań na kamieniu – staje na woreczku, starając się zakryć go stopami. Po chwili kontynuuje ćwiczenie. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.  „Mostek” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dziecko w leżeniu tyłem z nogami ugiętymi w kolanach i stopami opartymi o podłogę. Na hasło: Przełóż woreczek pod mostkiem bez odrywania stóp od podłoża – unosi biodra i przekłada woreczek do drugiej ręki. Ćwiczenie powtarza kilka razy, po każdym przełożeniu woreczka opuszcza biodra, a następnie ponownie je unosi. „Kto wyżej rzuci?” – ćwiczenie mięśni brzucha i stóp. Dziecko w siadzie skulnym, z rękoma opartymi z tyłu o podłogę, chwyta stopami woreczek i podrzuca go jak najwyżej. Ćwiczenie trwa około dwóch minut.
„Połóż woreczek za głową” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dziecko w leżeniu tyłem, z nogami ugiętymi w kolanach i rękoma ułożonymi wzdłuż tułowia, chwyta stopami woreczek i, wykonując leżenie przewrotne (bez uginania nóg w kolanach), stara się położyć woreczek jak najdalej za głową. – „Przełóż woreczek pod kolanem” – ćwiczenie równowagi. Dziecko, stojąc, unosi ugiętą w kolanie nogę i przekłada pod nią woreczek. Ćwiczenie powtarza kilka razy, zmieniając unoszoną nogę.

„Marsz czyścioszków” – zabawa ruchowa. Prowadzący rodzic mówi wierszyk. Dziecko słucha i naśladuje ruchy, o których jest mowa w wierszu.
Idą dzieci równą drogą, po kamyczkach iść nie mogą.
Po kamyczkach hop, hop, hop!
Do dołeczka skok! (zwykły krok w rytmie marsza, trzy podskoki w miejscu, skok do przysiadu podpartego)

Pora wracać. Kto się znuży, ten odpocznie po podróży.
Dom już blisko, nogi w ruch!
Kto zwycięży – zuch! (marsz w rytmie wiersza i bieg na uprzednio wyznaczone miejsca – pod ścianę, do krzesełek)
Rodzic wykonuje wszystkie ruchy razem z dzieckiem, akcentuje ostatni wiersz, aby przyspieszyć zajmowanie miejsc. Zabawę należy powtórzyć kilka razy. lub: Dziecko maszeruje przy muzyce po całej sali w różnych kierunkach. Na przerwę w muzyce naśladuje czynności związane z higieną osobistą. Na pierwszą przerwę – myje ręce, na drugą – myje twarz, na trzecią przerwę dziecko naśladuje mycie zębów. CD Utwory... – „Marsz wojskowy” F. Schuberta źródło YouTube Marek & Wacek https://www.youtube.com/watch?v=DdSgTWeyzjE

„Bańki mydlane” – ćwiczenia oddechowe, tworzenie piany, zabawy na świeżym powietrzu. Rodzic daje dziecku kubeczek, napełniony ciepłą wodą oraz niewielką ilością mydła w płynie lub płynu do mycia naczyń, albo korzysta z gotowego zestawu do robienia baniek. Następnie dziecko za pomocą słomki zanurzonej w roztworze, dmuchając z odpowiednim natężeniem, wytwarza na powierzchni pianę. Na polecenia rodzica dmucha z różną siłą, obserwując zachowanie się piany. Opowiada o dostrzeżonym związku siły oddechu i zachowania się piany. Następnie puszcza bańki mydlane w powietrzu.
Pomoce: kubeczek, woda, mydło w płynie, słomki

Czwartek 15.04.21r.

Temat dnia: „Kolorowe witaminy”

„Zdrowie” – wysłuchanie wiersza I. Salach, wprowadzenie do rozmowy na temat witamin i produktów, w których są one zawarte.

„Zdrowie”
Wszystkie dzieci chcą być zdrowe
Wiosną, latem czy jesienią
i dlatego o tej porze
witaminy sobie cenią.

Tomek zjada liść sałaty,
 jabłko chrupie mała Ania,
a rzodkiewki i ogórki
na surówkę potnie Hania.

Grześ surówkę palcem trąca
wcale miska go nie nęci.
Zjadaj, Grzesiu, będziesz zdrowy
trzeba tylko trochę chęci.

Zjedz surówkę, to urośniesz
– ale Grzesio robi miny
i nie wierzy, że w tej misce
siedzą same witaminy.  Autor: Iwona Salach

Rodzic po przeczytaniu wiersza rozmawia z dzieckiem na temat zdrowego odżywiania. Prezentuje zebrane świeże warzywa i owoce (warzywa umyte, w miarę potrzeby obrane ze skóry), kroi je, daje dziecku do skosztowania. Dziecko określa smak, zapach i kolor spożywanych warzyw. Wspólnie zastanawiają się, w jakich produktach, oprócz warzyw i owoców, są zawarte witaminy. Pomoce: świeże warzywa i owoce

„Apteka w ogrodzie” – zabawa badawcza, poszerzanie wiedzy na temat roślin leczniczych (karta pracy). Rodzic prezentuje dziecku zgromadzone eksponaty (suszone zioła i herbatki ziołowe, syropy lecznicze np. z malin, miód, główki czosnku, przyprawy ziołowe) i inicjuje rozmowę na temat roślin o właściwościach leczniczych i prozdrowotnych. Wyjaśnia, że w leczeniu wielu dolegliwości wykorzystuje się naturalne surowce roślinne, takie jak zioła i syropy z owoców. Dziecko dotyka, rozgniata, wącha i stara się rozpoznać po zapachu niektóre zioła, np. miętę, rumianek. Ogląda przez lupę, porównuje ze sobą. Z pomocą rodzica sporządza ziołową herbatkę. Po wystudzeniu, wzbogaceniu miodem, sokiem z malin, kosztują. Następnie wykonuje zadanie na karcie pracy – przyklejają na pojemnikach rośliny, z których zostały sporządzone leki.
Pomoce: suszone zioła i herbatki ziołowe, syropy lecznicze (np. z malin), miód, główki czosnku, przyprawy ziołowe, lupa,
„Karty pracy” cz. 4, s. 5, Nowa Era

„Kolorowe witaminy” – zabawa dydaktyczna, przyporządkowanie warzyw i owoców do krążków w odpowiadających im kolorach. Rodzic wraz z dzieckiem siedzi na dywanie, pośrodku są porozkładane koła w różnych kolorach. Zadaniem dziecka jest przyporządkowanie sylwet warzyw i owoców (lub naturalnych okazów) do krążków w odpowiadających im barwach, np. sałata – zielony, cebula – żółty. Dziecko podaje nazwę i określa kolor warzywa lub owocu oraz stara się w kilku słowach opisać jego wygląd (kształt, rodzaj skórki itp.) i sposób spożywania (surowe czy gotowane). W dalszej kolejności rodzic zaprasza dziecko do wykonania ćwiczeń grafomotorycznych – wypełnienia kolorem (bez wychodzenia poza obręb) okręgów na kartonach. Zwraca uwagę na prawidłową postawę podczas siedzenia oraz właściwe trzymanie kredki.
Pomoce: sylwety warzyw i owoców lub naturalne okazy, krążki w wielu kolorach, kartki z narysowanymi okręgami różnej wielkości dla dzieci, kredki

„Kolorowe witaminy” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Do zabawy będą potrzebne kolorowe tarcze (krążki wycięte z papieru): zielone, czerwone i żółte. Rodzic rozkłada je na podłodze. Dziecko maszeruje po okręgu w tempie podanym przez rodzica na bębenku. Po usłyszeniu hasła podanego przez rodzica (nazwa warzywa lub owocu) dziecko staje na tarczy, której kolor odpowiada kolorowi warzywa lub owocu wymienionego przez prowadzącego.
Pomoce: obręcze – tarcze z papieru w  kilku kolorach, bębenek

„Dmuchamy na choroby” – ćwiczenia oddechowe, dmuchanie przez słomki na konfetti. Na rozgrzewkę dziecko wykonuje po kilka oddechów w różnych pozycjach: – w pozycji stojącej; – w pozycji leżącej – głęboki wdech z uniesieniem klatki piersiowej i długi wydech zakończony rozluźnieniem całego ciała; – w pozycji siedzącej i klęczącej – dziecko siedzi ze skrzyżowanymi nogami: wdech z uniesieniem ramion, wydech z opuszczeniem ramion. Następnie rodzic proponuje dziecku zabawę oddechową z użyciem konfetti i słomek do napojów. Dziecko siedzi lub sto przy stole. Przed nim leży niewielka ilość konfetti (nie za blisko!). Dziecko otrzymuje słomkę. Na hasło: Start! –  zaczyna dmuchać na swoje konfetti, starając się jak najszybciej zdmuchnąć wszystko. Pomoce: słomki do napojów, konfetti

„Dokończ słowo” – dzielenie wyrazów na sylaby, dopowiadanie słów rozpoczętych przez rodzica.  Rodzic wypowiada wyraźnie słowa (związane z omawianą tematyką: nazwy chorób, medykamentów, ziół itp.). Dzieli te wyrazy na sylaby, np. gry-pa, ter-mo-metr, sy-ro-py, wi-ta-mi-ny, ru-mia-nek, mię-ta, czos- -nek, an-gi-na, ka-tar. Następnie dzieli słowa na sylaby wspólnie z dzieckiem. Dziecko powtarza słowa oraz prawidłowo dzieli je na sylaby. Dla ułatwienia i wzmocnienia klaszczą w dłonie lub uderzają dłońmi o kolana. Mogą też spacerować w kole i akcentować sylaby krokami. Kiedy dzieci samodzielnie i sprawnie zaczynają sylabizować, rodzic ogranicza się tylko do podawania kolejnych słów. Następnie wypowiada jedynie pierwsze sylaby słów, a dziecko dopowiada pozostałe sylaby, np.: gry-_, ter-mo-_, sy-ro-_, wi-ta-mi-_, ru-mia-_, mię-_, czos-_, an-gi-_, ka-_. Zabawę można przeprowadzić podczas spacerów na świeżym powietrzu.
Zajęcia dodatkowe muzyczno-ruchowe- poznanie folkloru łowickiego – elementów stroju, charakterystycznego tańca- oberka, wykorzystanie naturalnych efektów (tupanie, klaskanie itp.) do tworzenia podkładu muzycznego. Źródło YouTube
https://www.youtube.com/watch?v=FHsrhmPPj8k

Język angielski: Spring- nauka podstawowego słownictwa związanego z wiosną [.docx, 314.95 kB]

Środa 14.04.21r.

Temat dnia: „Bandażujemy misia”

„Niedźwiadki” – zabawa ruchowa z czworakowaniem; poruszanie opierając się na palcach stóp i całych dłoniach. Rodzic rozkłada na podłodze koc, który będzie gawrą niedźwiadka. Dziecko to niedźwiadek, który porusza się na czworakach, spacerując po „lesie”. Na hasło rodzica: Niedźwiadki do domu! –  dziecko chowa się pod kocem (gawra). Na hasło: Niedźwiadki na spacer! – „niedźwiadek” wychodzi z „gawry” i spaceruje (czworakując) po „lesie”. Pomoce: koc

„Chory miś” – wysłuchanie wiersza S. Kossuth; rozmowa na temat chorób. Rodzic czyta dziecku wiersz:
„Chory miś”
Chory jestem dziś
chory jest mój Miś:
poszliśmy do lasu, w góry,
wróciliśmy – zmokłe kury!
Chorujemy dziś...
Przyszedł do nas kot,
zwie się – Mądry Prot,
– O, Jędrusiu, tak nie można,
to wyprawa nieostrożna!
To wam mówi kot!
Cicho, Procie... sza!
Miś gorączkę ma,
zachorować ciężko może...
Bardzo przesiąkł dzisiaj w borze!
Śpi Misiulek – sza!
Autor: Stefania Kossuth

Prowadzący rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza. Zwraca uwagę dziecka na sytuacje mogące decydować o zachorowaniu. Dziecko, wykorzystując zdobytą wiedzę i indywidualne doświadczenia, opowiada o swoich przypadkach zachorowań oraz analizuje ich okoliczności (przegrzanie lub wychłodzenie, brak odpowiedniej odzieży, zbyt zimne napoje, infekcja).

„W drodze do lekarza” – zabawa dydaktyczna według scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej, wykazywanie się świadomością schematu własnego ciała podczas wykonywania poleceń, poruszanie się w przestrzeni według podanej instrukcji. Budowanie toru przeszkód: Rodzic rozkłada sprzęty w kolejności: dwie skakanki równolegle do siebie, materac lub gruby koc, stolik dziecięcy, krzesełko dziecięce. Pierwsze próby pokonania toru przeszkód: Dziecko idzie za rodzicem i pokonuje tor przeszkód: – wstają i idą między skakankami stopa za stopą, – turlają się po materacu(lub kocu), – wchodzą na czworakach pod stolik, – dochodzą do krzesełka, obchodzą je, – wracają pod ścianę i siadają w siadzie skrzyżnym. Następnie dziecko pomaga misiowi pokonać tor przeszkód (w drodze do lekarza). Rodzic daje dziecku misia i wręcza chusteczkę. Dziecko zasłania misiowi oczy, zawiązując na nich chusteczkę (misia boli głowa). Zadaniem dziecka jest pomóc misiowi pokonać tor przeszkód (dotrzeć do lekarza). Miś ma zawiązane oczy i oczywiście niczego nie widzi. To czy i jak pokona tor przeszkód (dotrze do lekarza) zależy od dziecka. Ponieważ jest to trudne zadanie, rodzic pokazuje, jak dziecko ma się zachować, pomagając misiowi. Bierze swojego misia, pokonuje razem z nim tor przeszkód, mówiąc: – Misiu, wejdziemy pod stół. Pochyl głowę, żebyś się nie uderzył… – Tu jest materac. Będziemy się turlać. Trzymaj się mnie mocno… – Są dwie skakanki. Idziemy równiutko – stopa za stopą… – Tu jest krzesełko. Usiądź na nim, a ja obejdę krzesełko dwa razy… – Koniec. Dotarliśmy do lekarza. Zaraz wracamy na miejsce.
Można ułożyć inny tor przeszkód, łatwiejszy lub trudniejszy. Zależy to od możliwości wykonawczych dziecka. W tej zabawie najważniejsza jest słowna instrukcja, jej zrozumienie i realizacja. Gdy obserwuje się dziecko, pomagające misiowi wędrować przez tor przeszkód, widać jak na dłoni, w jakim zakresie dziecko zrozumiało instrukcję i ją zapamiętało. Zabawę warto powtarzać na nieco innych torach przeszkód.
Pomoce:  dwie skakanki, materac lub gruby koc, stolik, miś, chustka lub szalik, krzesełko  

„Chory miś – zdrowy miś” – doskonalenie percepcji wzrokowej – wyszukiwanie różnic. Rodzic przedstawia dziecku dwa obrazki (sylwety) przedstawiające tego samego misia, ale różniące się szczegółami świadczącymi o tym, że jeden miś jest chory. Proponuje dziecku opisanie wyglądu obydwu misiów i wyjaśnienie powodu zauważonych różnic w wyglądzie. Inicjuje rozmowę na temat chorowania – po czym poznać chorego (symptomy, objawy). Zachęca dziecko do wypowiedzi. Po rozmowie dziecko w kartach pracy rysuje drogę w labiryncie – prowadzi chorego misia do lekarza- najpierw palcem potem kredką.
Pomoce: rysunki lub sylwety chorego i zdrowego misia można znaleźć pod poniższym linkiem źródło M jak MAMA:
https://www.mjakmama24.pl/dziecko/zabawa/mis-kolorowanka-pobierz-bezplatne-misie-do-kolorowania-aa-nZqe-vtqA-wBPn.html
„Karty pracy” cz. 4, s. 4, Nowa Era

„Bandażujemy misia” – ćwiczenia usprawniające motorykę dłoni i koordynację wzrokowo-ruchową. Rodzic wraz z dzieckiem siedzi na dywanie. Oboje trzymają na kolanach misie. Prowadzący wyjaśnia, że misie mają obolałe łapki i pomóc może ich zabandażowanie. Demonstruje dziecku technikę bandażowania, sposób trzymania i prowadzenia bandaża. Daje dziecku rolki bandaża lub pociętej krepiny i zachęca aby samo spróbowało zabandażować łapkę misia. Rodzic pomaga dziecku mającemu trudności.
Pomoce: misie, bandaże lub paski pociętej krepiny

Zachęcam do codziennego pobytu na powietrzu, zabaw i spacerów. Biorąc pod uwagę ogromną rolę ruchu dla zachowania zdrowia i dobrej sprawności fizycznej zachęcam do wspólnych ćwiczeń całą rodziną. Poniżej wystarczy kliknąć w link który przekieruje Państwa na stronę Akcji Zdrowo i Sportowo KIDS & SPORT, w której przedszkole bierze udział, gdzie znajduje się propozycja wspólnych ćwiczeń i zabaw ruchowych pt. „Figury geometryczne”. Zamiast profesjonalnych przyborów sportowych można użyć dostępnych
w domu przedmiotów.
https://zdrowoisportowo.edu.pl/materialy/figury-geometryczne/   

Wtorek 13.04.21r.

Temat dnia: „Chrońmy się przed chorobami”

„Omiń wirusa!” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi (slalom). Rodzic rozkłada na podłodze (w nieregularnych odstępach) maskotki – „wirusy”. Dziecko biega swobodnie wokół nich, starając się je ominąć lub przeskoczyć. Jeżeli wpadnie lub nadepnie na „wirusa”, przeskakuje obunóż przez maskotkę, by „zgubić” wirusa, i biegnie dalej.  Pomoce: maskotki

„Chronimy się przed chorobami” – „burza mózgów”, rozmowa kierowana na temat profilaktyki zdrowotnej. Rodzic zachęca dziecko do wypowiedzi na temat: Jak chronić zdrowie? Jak unikać chorób?. Odpowiedzi w formie rysunkowej lub za pomocą słów – haseł zapisuje na kartonie. Prezentuje dziecku obrazki przedstawiające przedmioty, czynności związane z pojęciami zdrowia i choroby (np. mydło, chusteczki do nosa, szczoteczka i pasta do zębów, butelki z syropem/tabletkami, owoce, warzywa, brudne dłonie, bieganie, jazda na rowerze). Zwraca uwagę dziecka na zasady zdrowego życia: higienę osobistą, właściwe odżywianie, ruch na świeżym powietrzu, uprawianie sportu, leczenie infekcji, odpowiednią odzież, unikanie kontaktu z chorymi. Karton wiesza wspólnie z dziećmi w widocznym miejscu. Uwaga! Rodzic może podczas zajęć przeczytać wiersz J. Brzechwy „Żaba”, w którym sposób humorystyczny został przedstawiony temat chorób, wizyty u lekarza lub wyświetlić animację wiersza źródło YouTube Żaba Jan Brzechwa
https://www.youtube.com/watch?v=e_0Tgqbdy6Y  
Pomoce: karton, flamastry, obrazki o tematyce zdrowia, higieny
Źródło YouTube Bakterie i mydło- eksperyment dla dzieci; Pozytywnie Nakręcona Mama https://www.youtube.com/watch?v=La9VbHsIeaM

„W gabinecie lekarskim” – zabawa tematyczna, poznanie zawodu lekarza i jego pracy. Rodzic proponuje dziecku zabawę w wyznaczonym kąciku medyczno-lekarskim. Zabawę poprzedzamy rozmową na temat prawa dzieci do opieki lekarskiej.  Do zabawy można wykorzystać gotowe zestawy typu „mały lekarz”, jak również bezpieczne przedmioty, takie jak: gaziki, bandaże, plastry, butelki z tworzyw sztucznych po lekach, strzykawki bez igieł. Chętne dziecko angażuje się w odgrywanie ról: lekarza i pacjenta. W zabawie wykorzystuje własne doświadczenie w roli małego pacjenta, a także wskazówki lub sugestie rodzica oraz stosuje odpowiednie słownictwo dotyczące objawów (np. ból, gorączka, wysypka, kaszel, katar), jak również nazwy chorób (np. angina, grypa, przeziębienie). Wielokrotnie powtarza czynności oraz prawidłowo podaje ich nazwy (badanie, osłuchiwanie, mierzenie temperatury) oraz przedmioty (stetoskop, termometr, strzykawka). Na zakończenie wykonuje zadania na karcie pracy: kolorują przedmioty związane z pracą lekarza.
Pomoce: zestawy typu „mały lekarz”, gaziki, bandaże, plastry, butelki z tworzyw sztucznych po lekach, strzykawki bez igieł, kredki,
„Karty pracy” cz. 4, s. 3, Nowa Era

„Ta brzydka bakteria, ten okropny wirus” – twórcza realizacja wyobrażeń na temat wyglądu bakterii i wirusów, łączenie technik plastycznych: wydzieranka, wypełnianie plasteliną, malowanie, przyklejanie fragmentów włóczki, sznurka itp. Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat przyczyn chorób, zwraca uwagę na istnienie drobnoustrojów chorobotwórczych, takich jak wirusy i bakterie. Podkreśla fakt, że są one niewidoczne dla oczu, a mimo to bardzo groźne. Proponuje dziecku, aby sobie wyobraziło, jak one wyglądają i opowiedziało o tym. Po wypowiedzi, pokazuje na ilustracjach i fotografiach w książkach medycznych, np. encyklopedii zdrowia, jak w powiększeniu naprawdę wyglądają te zarazki. Zachęca dziecko do opisywania ich rzeczywistego wyglądu i porównywania z własnymi wyobrażeniami. Następnie dziecko na fantazyjnie pociętych kartonikach tworzą samodzielnie indywidualne prace plastyczne przedstawiające ich wizje. Dziecko może łączyć różne techniki plastyczne (wydzieranka, wypełnianie plasteliną, malowanie, przyklejanie fragmentów włóczki, sznurka itp.). Rodzic pomaga dziecku mającemu  trudności, wspiera i pilnuje porządku w trakcie pracy. Po skończonych zajęciach dziecko sprząta miejsce pracy i prezentuje swoje prace na wystawie.
Pomoce: książki o tematyce medycznej (np. encyklopedie zdrowia), kartony, kredki, papier kolorowy, klej, plastelina, włóczka, sznurki, można wykorzystać piosenkę źródło YouTube Śpiewające Brzdące klikając w poniższy link
https://www.youtube.com/watch?v=QT-2bnINDx4

„Magiczny plaster do zadań specjalnych” – zabawa badawcza, poznawanie właściwości i zastosowania plastra opatrunkowego. Rodzic prezentuje różne rodzaje plastrów opatrunkowych, podaje ich nazwy i rozdaje je dziecku. Dziecko ogląda, rozwija, przykleja, bada plastry. Porównuje między sobą różne rodzaje plastrów: opatrunkowych, ochronnych, na rolce, specjalistycznych (np. na pięty) itp. Dostrzega zróżnicowanie rozmiarów, materiałów, przeznaczenia. Zastanawia się nad nowymi możliwościami i zastosowaniami plastrów, np. w zabawie lub do zajęć. Pomoce: plastry opatrunkowe (różne rodzaje)

„A – psik!” – zabawa ruchowa; reagowanie w odpowiedni sposób na hasło lub przerwę w muzyce. Rodzic rozkłada na podłodze jednorazowe chusteczki. Dziecko biega w różnych kierunkach, a na hasło zaakcentowane uderzeniem w bębenek: A – psik! – staje jak najszybciej na najbliższej chusteczce i przyjmuje dowolną pozycję. 
Lub: Rodzic do zabawy akompaniuje na bębenku. Zależnie od rodzaju akompaniamentu dziecko maszeruje, biega lub podskakuje w rozsypce. Na krótką przerwę w muzyce zatrzymuje się i jeden raz mówi głośno: A – psik!, zakrywając łokciem usta. Zabawę można przeprowadzić w terenie, podczas spaceru do których zachęcam. Pomoce: chusteczki jednorazowe, bębenek

Język angielski:   Spring- nauka podstawowego słownictwa związanego z wiosną [.docx, 104.78 kB]

Poniedziałek 12.04.21r.

„Nigdy nie bój się lekarza, gdy choroba się przydarza”

Temat dnia: „Ząbek z dziurką”

„Wskocz do hula-hoop” – zabawa ruchowa: czerpanie radości z zabaw ruchowych, ćwiczenie skoczności. Rodzic rozkłada obręcz. Dziecko biega. Na jedno klaśnięcie wskakuje do obręczy na jednej nodze. Na dwa klaśnięcia – wskakuje do obręczy obunóż. Na trzy – wskakuje do obręczy obunóż bokiem.
Pomoce: hula-hoop dla  dziecka , w przypadku braku obręczy można ułożyć ją ze skakanki.

„Domowa apteczka” – oglądanie zgromadzonych przedmiotów, rozpoznawanie przedmiotów związanych z chorowaniem i leczeniem: bandaży, termometrów, butelek po syropach itp., rozmowa kierowana. Rodzic siada z dzieckiem na dywanie. Na środku leżą różne przedmioty związane z chorowaniem i leczeniem: bandaże, termometry, butelki po syropach itp. Dziecko podaje swoje skojarzenia związane z przedmiotami, dzieli się swoimi doświadczeniami. Następnie omawiają wszystkie przedmioty. Przykładowe pytania: – Co to jest? Do czego służy? – Kiedy potrzebujemy zgromadzonych tu rzeczy? – Jak się nazywa miejsce, gdzie przechowuje się te rzeczy? – Czy dzieci mogą samodzielnie zaglądać do apteczki i brać z niej leki lub inne przedmioty? Rodzic tak kieruje rozmową, by dziecko samo doszło do wniosku, że nie może samodzielnie korzystać z apteczki ani zażywać leków.
Pomoce: bandaże, termometry, butelki po syropach, plastry, karteczki, stetoskop

„Kącik lekarski” – zorganizowanie kącika tematycznego. Rodzic proponuje dziecku urządzenie w wyznaczonym zakątku pokoju kącika tematycznego – medyczno-lekarskiego. Dziecko angażuje się w aranżację, ustawia mebelki dziecięce lub dla lalek: leżankę, parawan, stolik i krzesełko oraz potrzebne akcesoria. Do zabawy można wykorzystać gotowe zestawy typu „mały lekarz”, jak również bezpieczne przedmioty typu: gaziki, bandaże, plastry, butelki z tworzyw sztucznych po lekach, strzykawki bez igieł.
Pomoce: zestaw „mały lekarz” lub bandaże, gaziki, plastry, strzykawki, puste, zdezynfekowane butelki po syropach itp.

„Do lekarza” – nauka słów piosenki, omówienie jej treści i budowy.

1.  Gdy boli ucho
i w gardle sucho,
wtedy się zdarza
iść do lekarza:

Ref.:  Oj, oj, oj, panie doktorze,
oj, oj, oj, niech pan pomoże!
Pan lekarstwa wszystkie zna
i wyleczy mnie raz dwa!          } bis

2.  Kiedy pechowo
uderzę głową
albo kolanem
o twardą ścianę:

Ref.:  Oj, oj, oj, panie doktorze,
oj, oj, oj, niech pan pomoże!
Pan lekarstwa wszystkie zna
i wyleczy mnie raz dwa!          } bis

Rodzic zadaje pytania: – O czym opowiada piosenka? – Z ilu zwrotek składa się piosenka? – Jakie słowa piosenki się powtarzają? (refren)
Pomoce: Piosenka – „Do lekarza” muzyka: Renata Szczypior
słowa: Maria Szreder

 „Bęcek u dentysty” – historyjka obrazkowa z „Książki”; opowiadanie historyjki na podstawie obrazków. Dziecko zgromadzone ogląda razem z rodzicem obrazki i je omawiają. Rodzic odczytuje dziecku polecenia z „Książki”: – Popatrz na obrazki. Na pierwszym obrazku Bęcek siedzi na krześle w poczekalni u dentysty. Ma buzię obwiązaną chusteczką – dlaczego? O czym myśli Bęcek? – Popatrz na drugi obrazek. Dokąd idzie Bęcek? – Teraz popatrz na kolejny obrazek. Gdzie siedzi Bęcek? Opowiedz historyjkę o wizycie Bęcka u dentysty. Rodzic zachęca do swobodnych wypowiedzi na temat wizyty u dentysty w odwołaniu do ilustracji w „Książce” oraz własnych doświadczeń dzieci, proponuje chętnemu dziecku wymyślenie dalszego ciągu zdarzeń.
Pomoce: „Książka” s. 64–65, Nowa Era

„Myję ząbki” – przypomnienie prawidłowej techniki mycia zębów. Rodzic zabiera dziecko do łazienki, daje szczoteczkę. Demonstruje prawidłową technikę mycia zębów. Dziecko szczoteczką bez pasty naśladuje ruchy rodzica, stosując się do słownych poleceń: Należy umieścić włoski szczoteczki wzdłuż linii dziąseł. Włoski powinny dotykać zarówno powierzchni zęba, jak i dziąsła. Poruszamy szczoteczką na przemian do przodu i do tyłu, wzdłuż wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni zęba, używając „wymiatającego ruchu” od dziąseł w górę. Oczyszczamy w ten sposób całą powierzchnię zęba. Przykładając włoski szczoteczki do górnych powierzchni (gryzących) tylnych zębów, szczotkujemy posuwistym ruchem w przód i w tył. Szczotkujemy również język, zaczynając od tyłu aż do przodu, aby usunąć nieprzyjemny zapach wytwarzany przez bakterie. Po ćwiczeniu dziecko samodzielnie myje zęby. Pomoce: szczoteczki, pasta do zębów

„Co lubią zdrowe zęby?” – wspólne rozważania na temat pożądanych i niepożądanych dla zębów czynników i działań. Rodzic prezentuje rysunki zdrowego i chorego zęba. Następnie wspólnie z dzieckiem układa listę czynników korzystnych dla zębów oraz szkodzących im (zabiegi higieniczne, dieta itp.). Dziecko pod rysunkami zębów rysuje odpowiednie obrazki: owoców, słodyczy, pasty i szczoteczki do zębów itp.
Pomoce: kredki lub mazaki, rysunki zdrowego i chorego zęba, źródło Pomaluj Świat Super Coloring
http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/animowany-zab-i-szczoteczka
 „Książka” s. 64–65, Nowa Era
 

„Zdrowy – zdrowszy – najzdrowszy” – zabawa słownikowa, tworzenie przymiotników w stopniu wyższym i najwyższym. Rodzic inicjuje zabawę, wypowiadając ciąg przymiotników: stopniowanie regularne: np. smaczny – smaczniejszy – najsmaczniejszy; zdrowy – zdrowszy – najzdrowszy; szybki – szybszy – najszybszy; ładny – ładniejszy – najładniejszy, stopniowanie nieregularne: np. duży – większy – największy; zły – gorszy – najgorszy; dobry – lepszy – naj- lepszy; mały – mniejszy – najmniejszy, stopniowanie opisowe: np. chory – bardziej chory – najbardziej chory; znany – bardziej znany – najbardziej znany. Do każdego przymiotnika rodzic dodaje rzeczownik, np. smaczny banan – smaczniejszy ananas – naj- smaczniejszy melon. Następnie zachęca dziecko do samodzielnych prób stopniowania przymiotników.