Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 9 w Tomaszowie Mazowieckim
Przedszkole nr 5

Piątek 03.04.2020r.

Temat dnia: „ Małe ludki krasnoludki”

• „Krasnale i olbrzymy” – zabawa ruchowa pobudzająco-hamująca. Gdy rodzic gra na tamburynie(ciche, delikatne dźwięki), dzieci „zamieniają się” w krasnoludki: trzymają się pod boczki, wesoło się uśmiechają, biegają na paluszkach. Gdy rodzic gra na bębenku(głośne, zdecydowane dźwięki), dzieci „zamieniają się” w olbrzymy, które wolno się poruszają, stawiają duże kroki, mają groźne miny. Można wykorzystać dwa dowolne instrumenty dostępne w domu lub przedmioty wydające dźwięki (np. pokrywki).
  
  
• „Kto widział krasnoludka?” – burza mózgów. Rodzic pokazuje dziecku różne obrazki z książeczek domowych i czasopism przedstawiające krasnoludki. Dziecko opowiada, jak wyglądają krasnale na ilustracjach. Następnie rodzic czyta wiersz M. Konopnickiej „Czy to bajka, czy nie bajka” Czy to bajka, czy nie bajka. Myślcie sobie, jak tam chcecie. A ja przecież wam powiadam: Krasnoludki są na świecie. Naród wielce osobliwy. Drobny – niby ziarnka w bani: Jeśli które z was nie wierzy, niech zapyta starej niani. W górach, w jamach, pod kamykiem, na zapiecku czy w komorze, siedzą sobie Krasnoludki w byle jakiej mysiej norze. Pod kominem czy pod progiem – wszędzie ich napotkać można. Czasem który za kucharkę poobraca pieczeń z rożna… Czasem skwarków porwie z rynki albo liźnie cukru nieco. I pozbiera okruszynki, co ze stołu w obiad zlecą. Czasem w stajni z bicza trzaśnie, koniom spląta długie grzywy. Czasem dzieciom prawi baśnie… Istne cuda! Istne dziwy! Gdzie chce – wejdzie, co chce – zrobi. Jak cień chyżo, jak cień cicho, Nie odżegnać się od niego, takie sprytne małe licho! Zresztą myślcie, jako chcecie, Czy kto chwali, czy kto gani, Krasnoludki są na świecie! Spytajcie się tylko niani. Po wysłuchaniu wiersza rozpoczyna się burza mózgów. Rodzic objaśnia nieznane dziecku słowa i pyta: Jak myślisz, czy krasnoludki są na świecie? Czy ktoś widział krasnoludka? Co Ty o tym sądzisz?
  
  
• „Mój krasnoludek” – układanie postaci krasnala z elementów mozaiki geometrycznej. Rodzic przygotowuje powycinane z kolorowego papieru różne figury geometryczne znane dzieciom (koła, trójkąty, kwadraty). Dziecko układa z nich na kartce formatu A4 swojego krasnala i przykleja. Wokół niego dorysowuje kredkami dowolne elementy, np. trawę, kwiaty, słońce.
  
  
• „Krasnoludki” – zabawa taneczna. Rodzic odtwarza dzieciom znaną piosenkę „My jesteśmy krasnoludki” lub dzieci śpiewają ją same, ilustrując ruchem poszczególne fragmenty utworu. My jesteśmy krasnoludki, hopsasa, hopsasa! (dzieci pokazują palcem na siebie, chwytają się pod boki i podskakują) Pod grzybkami nasze budki, hopsasa, hopsasa! (kucają i rękami nad głową) Jemy mrówki, żabie łapki, oj, tak, tak, oj, tak, tak! (pokazują, jakby coś wkładały do buzi) A na głowach krasne czapki, to nasz znak, to nasz znak! (robią nad głowami daszek z dłoni) Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy: tru, tu, tu, tru, tu, tu! (zaciskają dłonie w piąstki i jedna za drugą trzymają przy ustach tak, jakby grały na instrumencie dętym) Gdy ktoś senny, to uśpimy: lu, lu, lu, lu, lu, lu. (składają ręce przy buzi na znak spania, pochylając głowę) Gdy kto skrzywdzi krasnoludka, ojojoj, ojojoj! (grożą paluszkiem) To zapłacze niezabudka: ajajaj, ajajaj! (przecierają oczy, jakby płakały).
  
  
• „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” – słuchanie opowiadania. Rodzic opowiada lub czyta dziecku tę bajkę lub inną dostępną w domu, w której występują krasnoludki. Pamiętajmy o tym, aby każde czytanie zakończyć rozmową kierowaną na temat treści utworu ze szczególnym zwróceniem uwagi na ocenę zachowania bohaterów.

Czwartek 02.04.2020r.

Temat dnia : „ Życie przedszkolne”

• „Dzieci w domkach, dzieci na spacerze” – zabawa ruchowa. Rodzic prezentuje dziecku muzykę. Dziecko spaceruje w rytm melodii – dziecko na spacerze. Kiedy rodzic przerywa muzykę, kuca z rękami ułożonymi nad głową w kształcie daszku – dziecko w domku. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie. Możemy wykorzystać utwory – „Brass – Joker” J. Graina lub dowolną dostępną muzykę lubianą przez dzieci.
  
  
• „Mam trzy lata” – słuchanie wiersza i nauka na pamięć. Rodzic czyta wiersz I. Suchorzewskiej:
  Mam 3 latka, 3 i pół 
  brodą sięgam ponad stół. 
  Do przedszkola chodzę z workiem 
  i mam znaczek z muchomorkiem. 
  Pantofelki ładnie zmieniam, 
  myję ręce do jedzenia. 
  Zjadam wszystko z talerzyka, 
  tańczę, kiedy gra muzyka. 
  Umiem wierszyk o koteczku, 
  o tchórzliwym koziołeczku, 
  i o piesku co był w polu, 
  nauczyłam się w przedszkolu. Po czym rodzic pyta:
  – Kto jest bohaterem wiersza?
  – Ile lat ma dziewczynka? – Co bierze ze sobą do przedszkola?
  – Jaki jest jej znaczek w przedszkolu? - A jaki jest twój, pamiętasz?
  – Czego nauczyła się dziewczynka w przedszkolu?                                                                                            
  -  Co ty najbardziej lubisz robić w przedszkolu?
  Następnie rodzic prezentuje ilustracje z Kolorowanki 3 latka str.7 – piłka wyd. Nowa Era i prosi aby dziecko według własnego pomysłu pokolorowało piłkę, którą bawią się dzieci. Wykorzystujemy przybory plastyczne dostępne w domu.

Kolorowanka 3latka str.7 wyd. Nowa Era.

• „Coraz mniejszy, coraz większy” – ćwiczenia grafomotoryczne. Rodzic odtwarza wesołą muzykę i mówi: Róbcie to, co ja, po czym zaczyna wykonywać okrężne ruchy całych ramion. Po pewnym czasie jednym palcem zatacza w powietrzu koła, raz jedną, raz drugą ręką. Następnie to samo ćwiczenie wykonuje w sposób koncentryczny (od największego do najmniejszego koła i na odwrót). Na koniec dziecko otrzymuje po jednej kredce do każdej dłoni i oburącz kreśli (tym razem kredką) koła w powietrzu a następnie rysuje koncentrycznie koła na kartce.
  „Więcej i mniej” – zabawa orientacyjna. Rodzic rozdaje dziecku dowolne instrumenty: grzechotki, kołatki, bębenki, talerze i inne. W przypadku braku instrumentów można wykorzystać pokrywki garnków albo plastikowy pojemnik wypełniony grzechoczącym ryżem lub makaronem. Następnie rozkłada szeroko ręce i pyta: Jak myślisz, czy to jest dużo czy mało? Potem zbliża dłonie i zadaje to samo pytanie. Ustala z dzieckiem znaczenie gestów: kiedy rozłoży ręce szeroko, co oznacza „więcej”,  dziecko będzie grało bardzo głośno na instrumentach. Kiedy pokaże „mało” – ma grać cicho. Następnie „dyrygentem” może zostać dziecko i pokazywać takie same gesty rodzicom.
  
  

Środa 01.04.2020r.

Temat dnia : „Z rodzinnego albumu”

„Hop i bęc” – zabawa ruchowa. Rodzic przygotowuje dla dziecka tor przeszkód. Najpierw dziecko przechodzi po sznurku ułożonym na dywanie, następnie obunóż wskakują do położonego koła hula-hoop, wchodzi na krzesełko (przy którym stoi rodzic) i zeskakuje na dywan. Długość i różnorodność toru zależy od możliwości domowych i może być dowolna.

„Hop! Do góry!” – utrwalenie piosenki z zabawą ruchową z poprzedniego dnia.

„Rosnąć jak na drożdżach” – burza mózgów, swobodne wypowiedzi dziecka. Dzieckoz rodzicem zgromadzeni wokół stolika, na którym stoją: mąka, drożdże, woda, cukier oraz miska. Rodzic pyta: Czy wiecie, co oznacza powiedzenie „rosnąć jak na drożdżach”?, a następnie wyjaśnia: „Rosnąć jak na drożdżach” oznacza rosnąć bardzo szybko, tak szybko, jak rośnie ciasto, do którego są dodane drożdże. Rodzic pokazuje dziecku drożdże i tłumaczy, że są to grzyby jadalne, które w odpowiednich warunkach rosną. Następnie proponuje dziecku eksperyment; łączy wszystkie składniki w misce i odstawia ciasto do rośnięcia, a dziecko obserwuje proces. Można go zakończyć pieczeniem i degustacją ciasta.

 „Z albumu rodzinnego” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem rodzinnych fotografii. Rodzic pokazuje zdjęcie, na którym jest jeden z rodziców we wczesnym dzieciństwie, a dziecko próbuje odgadnąć, kto jest na fotografii. Następnie dziecko bierze zdjęcie do ręki, i określa porównując, jakie zmiany zaszły w wyglądzie mamy/taty. Zabawa trwa do czasu omówienia wszystkich zdjęć. Na koniec rodzic podsumowuje, mówiąc, że wygląd zmienia się wraz z wiekiem.

„To my” – rysowanie portretu swojej rodziny, tworzenie postaci człowieka, zwrócenie uwagi na szczegóły twarzy, prezentowanie swojej pracy w formie informacji zwrotnej dla nauczyciela. Dziecko rysuje kredkami siebie i członków swojej rodziny. Rodzic zwraca uwagę, aby dziecko zawarło w portretach szczegóły twarzy: oczy, nos, usta. Aby dziecku ułatwić zadanie można wykorzystać lusterko. Następnie dziecko obrysowuje ramkę suchymi pastelami, mocno przyciskając je do kartki. Powstałe kreski rozmazuje palcem, wypełniając w ten sposób kolorem całą przestrzeń ramki. Jeżeli pastele nie są dostępne można wykorzystać inne kredki, plastelinę itp. Następnie dziecko prezentuje swoją pracę i nazywa wszystkich członków rodziny.

 „Karty pracy” – karta 41., Entliczek 3latki wyd. Nowa Era

„Rozciągam się” – zabawy rozciągające na dywanie, w parach. Dziecko w parze z rodzicem lub rodzeństwem siada w rozkroku na dywanie. Chwytają się za dłonie i naprzemiennie przeciągają się w przód i w tył. Następnie chwytają się na krzyż i podnoszą ręce oraz opuszczają je. Pamiętajmy, że nawet niewielka domowa aktywność ruchowa ale uprawiana systematycznie, jest niezwykle ważna dla zachowania zdrowego trybu życia i zrównoważonego rozwoju.

Wtorek 31.03.2020r.

Temat dnia : „Rosnę ja i rośnie moje ubranie”

„W górę i w dół” – opowieść ruchowa. Rodzic przygotowuje obrazki-symbole z emblematami słońca, księżyca, wiatru, deszczu itp. Następnie rodzic rozpoczyna opowieść o tym, co dzieje się podczas dnia, a co w nocy, co podczas deszczu… W tym czasie dziecko – słońce wysoko podnosi ręce. Kiedy rodzic opowiada o nocy, „księżyce” zapadają w sen, pochylając główki w siadzie kucznym. Kiedy „wieje wiatr” dziecko unosi ręce i wymachuje nimi wydając odgłos szumu. W zabawie można wykorzystać bębenek: dzień będą ilustrowały spokojne, równe uderzenia w instrument; noc – to dźwięki cichutkie a wiatr –           to dźwięki powstałe przez szuranie dłonią po membranie.

„Ile urosłam/urosłem? Ile urosnę?” – zabawa dydaktyczna. Dziecko wraz z rodzicem za pomocą sznurka, miarki lub tasiemki mierzy ich wysokość i oznacza np. na framudze drzwi. Dziecko dokonuje porównania wysokości. Następnie rodzic odcina sznurek i daje dziecku, aby samodzielnie mogło porównać te długości np. kładąc obok siebie sznurki na podłodze.

„Hop! Do góry!” – nauka pamięciowa piosenki połączona z zabawą ruchową.Pierwsza zwrotka, na słowa: Już spodnie są za krótkie (dzieci dotykają kolan) i bluza jest za ciasna, (chwytają za dół koszuli lub bluzy) z rajstopek mi paluszek wystaje; (wystawiają nogę do przodu, opierają na pięcie i kiwają na boki) piżamka jest za mała, (dotykają kolan) a bucik ulubiony (wystawiają nogę do przodu, opierają na pięcie i kiwają na boki) poruszać mi palcami nie daje. (wystawiają nogę do przodu, opierają na pięcie i kiwają na boki). Refren, na słowa: Do góry, hop! Do góry! (wyciągają ręce do góry coraz wyżej) Urosnę ponad chmury, (wyciągają ręce do góry coraz wyżej) przerosnę najpierw mamę, (odkładają kciuk jak przy wyliczaniu) a potem tatę też. (odkładają drugi palec jak przy wyliczaniu) Do góry, hop! Do góry! (wyciągają ręce do góry coraz wyżej) Urosnę ponad chmury, (wyciągają ręce do góry coraz wyżej) przerosnę moją babcię (odkładają kciuk jak przy wyliczaniu) i może dziadka też. (odkładają drugi palec jak przy wyliczaniu)

„Pranie” – zabawa naśladowcza. Rodzic mówi: W czasach, kiedy nie było pralek, ludzie prali ubrania ręcznie. My będziemy teraz też prać w ten sposób. Róbcie tak jak ja. Następnie rodzic zaczyna wykonywać ruchy jak przy praniu i wieszaniu ubrań. Dzieci naśladują, trzymając w rękach np. chusteczki higieniczne.                                                                                                   

„Praczki” – przypomnienie przez dzieci piosenki z zabawą ruchową.                 

„Co to jest?” – zagadki słuchowe, rozpoznawanie spośród różnych odgłosów odgłosu pracującej pralki. Rodzic demonstruje nagrania, np. pojazdu, ptaka, pralki. Zadaniem dzieci jest rozpoznanie odgłosu sprzętu domowego.

Zajęcia dodatkowe

„Wielkoludy i krasnoludki”- zabawa ruchowa z chustą animacyjną, którą w warunkach domowych można zastąpić dużą apaszką lub kocykiem. Dziecko z rodzicem i rodzeństwem maszerują po kole trzymając chustę, na hasło wielkoludy wspinają się na palce i unoszą ręce z chustą, na hasło krasnoludki kucają i idą w kuckach. „Kolorowe wycieczki”- chusta lub kolorowy koc leżą na podłodze. Rodzic wymienia kolor występujący na chuście a zadaniem dziecka jest na nim stanąć.

Poniedziałek 30.03.2020r.

Temat dnia: „Kto rośnie po deszczu”

„Tańcowały dwa Michały”– masażyk, zabawa relaksacyjna z tekstem. Dziecko z rodzicem lub rodzeństwem siedzi w parze, twarzami zwróceni w jedną stronę, tak by jedna osoba mogła masować plecy drugiej. Rodzic przedstawia dzieciom tekst i demonstruje ruchy masażyku do treści wierszyka Juliana Tuwima:                      „Tańcowały dwa Michały”                                                                              
 Tańcowały dwa Michały,                                                                                                                      
jeden duży, drugi mały. Jak ten duży zaczął krążyć, to ten mały nie mógł zdążyć.                                                                                                                  
Dzieci rytmicznie przebierają palcami po plecach rodzica lub rodzeństwa, zataczając jednym palcem duże koła, a drugim szybciej małe koła.

„Mały Michaś, duży Michał” – ćwiczenia językowe – tworzenie zdrobnień imion. Dziecko podaje swoje imię: Jestem Iwonka. Rodzic dopowiada: mała Iwonka. Dziecko powtarza. Rodzic kontynuuje: duża Iwona. Dziecko powtarza. Następnie rodzic z dzieckiem dobierają zdrobnienia do różnych imion.Przy okazji tej zabawy można porozmawiać z dzieckiem o prawie do własnej tożsamości.

 „Małe i duże” – układanie obrazków parami.
Rodzic wykorzystuje ilustracje (w kolejności losowej) przedstawiające to samo, ale w dwóch różnych rozmiarach wynikających z różnicy wieku, np. koń i źrebak, dziecko i dorosły itp. Rodzic prosi aby dziecko przyjrzało się ilustracjom i wskazało pasujące obrazki. Rodzic zwraca uwagę, aby dziecko ustawiło je w kolejności rosnącej, czyli np. najpierw sadzonka, potem drzewo. Kiedy wszystkie obrazki zostaną uporządkowane, rodzic podsumowuje, wskazuje na poszczególne pary obrazków i opisuje, np. Z małego szczeniaka wyrósł duży pies; Z małej roślinki wyrosło duże drzewo. Na koniec dodaje: Z Was też wyrosną duzi, dorośli ludzie.

„Układanie w kolejności” – praca ze zdjęciami rodzinnymi.
Dzieci oglądają fotografie rodzinne. Zastanawiają się, ile lat mogą mieć dzieci na zdjęciach. Następnie starają się określić wydarzenia w życiu odnoszące się do przedstawionego wieku (np. 3 lata – początek przedszkola; 6 lat – początek szkoły; 10 lat – dalsza edukacja szkolna). Mogą też układać fotografie z osobami od najniższej do najwyższej, od najmłodszej do najstarszej.

„Kroki i podskoki” – zabawa ruchowa. Rodzic uderza miarowo kołatką, bębenkiem, tamburynem lub innym dostępnym instrumentem, dziecko spaceruje, stawiając spokojnie kroki. Kiedy rodzic zaczyna grać szybciej, dziecko zaczyna wykonywać podskoki. Gdy rodzic robi pauzę, dziecko szybko kuca.