Zdalne nauczanie 04-08.05.2020
Piątek 08.05.2020
Pleciemy wianki
- „Z kwiatka na kwiatek” – zabawa ruchowa z podskokami. Rodzic rozkłada na podłodze np. skakanki, gazety, które będą „kwiatkami”, tak by dało się przeskakiwać z jednego na drugi. Zadaniem dziecka jest przeskakiwanie z kwiatka na kwiatek w taki sposób, żeby z nich nie spaść.
- „Kwiaty w wazonie” – rozpoznawanie gatunków wiosennych kwiatów na obrazie olejnym, porównywanie obrazu ze zdjęciami kwiatów, uwrażliwianie na piękno sztuki. Rodzic prosi, aby dziecko spojrzało na kwiaty namalowane przez Vincenta van Gogha i spróbowało rozpoznać i nazwać niektóre z nich, po czym porównało je ze zdjęciami umieszczonymi pod obrazem i wybrało te, które artysta uwiecznił na obrazie. Rodzic zwraca uwagę na użycie przez artystę wiosennych kolorów. Na koniec prosi, aby dziecko samodzielnie narysowało kwiaty, korzystając z tych samych wiosennych barw.
„Karty pracy” cz. 4, s. 16,Nowa Era
- „Bociany chodzą po łące” – zabawa rytmiczna. Dziecko zmienia się w „bociana” lub „żabkę”. „Bocian” spaceruje po łące, wysoko podnosząc kolana oraz rękami naśladując ruchy dzioba. Dziecko – „bocian” porusza się w rytmie, jaki wygrywa na bębenku ( lub może np. klaskać) rodzic. Po chwili następuje zmiana ról. Na początku dziecko „żabka” siedzi skulone, na hasło: „żabka skacze” - dziecko – „żabka” podskakuje do góry obunóż.
- „Zabawa w żaby i bociana” – ilustrowanie ruchem treści utworu A. Świrszczyńskiej. Rodzic recytuje dziecku utwór, modulując głosem rolę każdej z postaci.
Zabawa w żaby i bociana
ŻABY (skaczą): Idzie żabka na spacerek, gdzie słoneczko i wiaterek.
Skacze żabka – skik, skik, skik! Nie dorówna żabce nikt.
BOCIAN (kroczy wolno, kiwając głową): Idzie bocian na spacerek, gdzie słoneczko i wiaterek. Mówi bocian: kle, kle, kle! Wszystkie żabki złapać chcę!
ŻABA I: Siostro żabko, kto to chodzi?
ŻABA II: To pan bocian w trawie brodzi.
ŻABY (uciekając): Uciekajmy, hyc, hyc, hyc! Nie zobaczy bocian nic!
BOCIAN: Próżno bocian żabek szuka, próżno długim dziobem stuka.
ŻABY: Choć tu żabek cały tłum, nic nie znajdziesz – kum, kum, kum!
BOCIAN (idzie za głosem żab, które tymczasem uciekają już gdzie indziej): Tu słyszałem gdzieś kumkanie, tutaj bocian was dostanie.
ŻABY (uciekają dalej): Choć tu żabek cały tłum, nic nie znajdziesz – kum, kum, kum!
BOCIAN (ze strapioną miną): Nic nie znajdę. To ci los! Ze zmartwienia zwieszam nos. Kle, kle, kle!
Anna Świrszczyńska
Po wysłuchaniu utworu dziecko wymienia bohaterów i próbuje opowiedzieć, co się zdarzyło na spacerze. Następnie rodzic proponuje dziecku zilustrowanie ruchem treści utworu.
A. Świrszczyńska, „Zabawa w żaby i bociana” [w:] „Patataj, patataj, pojedziemy w cudny kraj. Antologia literatury dla najmłodszych”, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 2001, s. 183
Czwartek 06.05.2020
Niezwykły dom mrówek
• „Gdzie kto mieszka?” – zapoznanie dzieci z mrowiskiem i ulem. Rodzic urządza burzę mózgów na temat owadzich domów. Dziecko zastanawia się nad różnicami i podobieństwami między ulem a mrowiskiem. Próbuje odpowiedzieć na pytania:
– Jak wyglądają i z czego są budowane domy mrówek i pszczół?
– Kto zajmuje się ich budową?
– Jaką funkcję, oprócz schronienia, pełnią domy? Do czego służą?
– Jak należy się zachowywać w pobliżu mrowiska lub ula?
W trakcie rozwiązywania przez dziecko problemu, rodzic systematyzuje odpowiedzi, zadaje dodatkowe pytania i udziela wyjaśniających informacji.
Ciekawostki: Mrowisko zazwyczaj ma kształt kopuły na powierzchni ziemi (letnie) lub głębiej w ziemi (zimowe) i zbudowane jest z igieł drzew oraz suchych liści obsypanych wałem z ziemi. Pod kopułą znajdują się liczne korytarze i komory. Funkcją mrowiska jest stworzenie schronu dla larw mrówek oraz dla królowej. Czasami w mrowiskach gromadzone są zapasy żywności lub hodowane są mszyce lub grzyby. Mrowisko zawsze zakłada królowa. Ule są robione przez człowieka. Ul jest miejscem życia, rozwoju rodziny pszczelej oraz służy do zbierania zapasów pożywienia. Zbiorowisko większej liczby uli w jednym miejscu jest nazywane pasieką. Pszczoły budują również kuliste gniazda z wosku. Pionowe plastry z obustronnie ułożonymi komórkami służą do wychowywania larw i przechowywania pokarmu. Pszczoły potrafią doskonale regulować temperaturę wewnątrz gniazda, co pozwala im przetrwać srogą zimę.
- „Droga do mrowiska” – szacowanie długości narysowanej linii, wykonanie zadania na karcie pracy. Rodzic prosi, żeby dziecko spojrzało na narysowane drogi mrówek do mrowiska i spróbowały powiedzieć, która jest najkrótsza, która najdłuższa, a która tylko trochę dłuższa od najkrótszej. Po oszacowaniu dziecko może zmierzyć długość dróg nitką lub sznurkiem. Następnie dzieci kreślą trasy mrówek po śladzie oraz rysują tyle liści, ile jest mrówek.
„Karty pracy” cz. 4, s. 15, Nowa Era
- „Pracowite mrówki” – zestaw ogólnorozwojowych ćwiczeń gimnastycznych.
- „Przejście po kamieniach” – zabawa z ćwiczeniami równowagi. Rodzic rozkłada karteczki w różnych odległościach od siebie. Zadaniem dzieci jest przejście po kamieniach, by nie zmoczyć nóg.
- „Mrówcza praca” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dziecko stoi plecami do stolika. Nogi ma w lekkim rozkroku. Wykonuje równocześnie skręt tułowia i próbuje położyć np. misia na stoliku.
- „Drabinka” – ćwiczenie z elementem skoku. Rodzic rozkłada np., paski, wstążki, lub sznurki w formie drabiny. Dziecko kolejno przeskakuje stopnie drabinki.
- Ćwiczenie uspokajające – dziecko maszeruje po obwodzie koła. Unosi ręce do góry i robi wdech nosem, opuszcza ręce – wydech buzą, powtarzamy 3 razy.
- „Ślimaczek” – ćwiczenia grafomotoryczne. Rodzic prosi, by dziecko przypomniało sobie mieszkańców łąki, a następnie pokazuje jak schematycznie narysować ślimaka. Omawia sposób rysowania spirali i pokazuje, jak to zrobić. Czterolatek rysuje muszlę ślimaka w powietrzu oraz na podłodze, blacie stołu. Następnie próbuje ją narysować kredkami lub flamastrami na kartce.
język angielski
/uploads/5e125d739ee04/pages/16/content//ang 4 7.05.docx
/uploads/5e125d739ee04/pages/16/content//kp 4 07.05.docx
Środa 06.05.2020
Pszczeli koncert
- „Pszczeli koncert” – ćwiczenia artykulacyjne na wyrazach dźwiękonaśladowczych naśladujących odgłosy owadów. Rodzic prowadzi zabawę, opowiada i demonstruje. Dziecko powtarza.
Zabawa – Na łące, wśród kwiatów i ziół, ma się odbyć pszczeli koncert, ale do udziału w nim zaproszono też inne owady. Rozpoczyna się próba. Pierwsze odzywają się pszczoły: bzzz, bzzz, bzum, bzum, zzz, zzz – dzieci powtarzają. – Teraz pora na polne koniki: cyk, cyk, cyk,cyk – dzieci powtarzają. – Nadlatują trzmiele: wwwww – dzieci powtarzają. – Chyba też zagrają trzmiele: żżż, żżż, żżż – dzieci powtarzają. – I jeszcze cykady: cytcyt, cytcyt – dzieci powtarzają. - „Słodki jak miód” – empiryczno-organoleptyczne poznawanie znaczenia powiedzenia. Dziecko siedzi przy stoliku, na którym stoi naczynie z miodem. Rodzic pyta przedszkolaka, czy wie, co się znajduje w słoiku i skąd to pochodzi. Jeśli dziecko nie potrafią wyjaśnić, skąd się bierze miód, robi to Rodzic, a następnie pyta:
– Czy słyszeliście o powiedzeniu „słodki jak miód”?
– Może wspólnie wyjaśnimy to powiedzenie?
– Spróbujcie miodu. Jaki ma smak? Kwaśny? Słodki? Bardzo słodki?
– Czy wiecie już, co oznacza powiedzenie „słodki jak miód”?
– Jaki jest jeszcze miód?
Rodzic może zadawać pytania pomocnicze dotyczące koloru i konsystencji. - „Pszczółki” – wykonanie grzechotek z butelek po jogurcie. Rodzic zachęca dziecko do wykonania własnych zabawek. Dziecko wsypuje do pustych pojemników po jogurtach groch lub inne nasiona. Z pomocą dorosłego szczelnie zakleja pojemnik taśmą. Następnie nakleja na butelkach żółty papier i malują na nim czarnym flamastrem paski. Na końcu przykleja koło, na którym rysuje oczy i buzię. Po wykonaniu prac pszczółki – grzechotki mogą dać koncert „bzyczenia”.
- „Magiczna przemiana” – opowiadanie o przemianie gąsienicy w motyla. Dziecko siedzi wygodnie, rodzic opowiadania o poszczególnych stadiach rozwoju motyla przedstawionych na ilustracji. Rodzic opowiada:
Jak już wiecie, w przyrodzie są dwie grupy motyli: dzienne i nocne – ćmy. Wszystkie ulegają całkowitej przemianie. I o tej przemianie teraz opowiem. Najpierw samica motyla składa maleńkie jaja na liściach krzaczków, kwiatów, w zagłębieniach kory drzew lub w trawie. Jaja mają różne kształty i kolory, w zależności od rodzaju motyla. Z jaja wykluwa się gąsienica – larwa motyla. Gąsienica ma podłużny kształt i może mieć gładką skórkę lub być pokryta włoskami. Gąsienice żywią się listkami, a niektóre z nich – korą drzew. Larwy motyla, czyli gąsienice, bardzo dużo jedzą, bo szybko rosną. Po zgromadzeniu zapasów gąsienica zmienia się w poczwarkę. Czasem poczwarka robi sobie kokon. Kokony są tworzone w ziemi lub w zwiniętych liściach. W kokonie znajduje się motyl, który przyczepia się nitką do liścia. Wtedy zaczyna się przemiana. Choć motyle w tym czasie nic nie jedzą, to oddychają. Rosną im wtedy skrzydła. Powstaje dorosły, piękny motyl, który po wyjściu z kokonu rozprostowuje zwinięte skrzydła i jest gotowy do lotu.
Po omówieniu cyklu rozwojowego rodzic nazywa poszczególne części motyla: głowa (oczy, czułki, aparat gębowy – ssawka, którą motyl zasysa wodę lub pyłek kwiatowy), tułów, odwłok, skrzydła, nogi i pokazuje je na szczegółowej ilustracji, przedstawiającej motyla w powiększeniu. Wskazując części ciała, wyjaśnia do czego służą motylowi.
Ilustracja: „Od gąsienicy do motyla”, www.przedszkolankowo.pl
Ilustracja: https://pl.freepik.com/darmowe-wektory/cykl-zycia-motyla-realistyczny-zestaw_6882844.htm
Film: https://www.youtube.com/watch?v=ocWgSgMGxOc
- „Motyl” – ozdabianie sylwety motyla z „Wycinanek-składanek”. Dziecko siedzi przy stole i wypycha skrzydła i tułów motyla. Następnie na jednej parze skrzydeł maluje wzory i składa skrzydła na pół, wzdłuż linii narysowanej na środku skrzydeł. Po rozłożeniu i odciśnięciu wzoru na przeciwległej parze skrzydeł dziecko domalowuje na nich dowolne elementy. Na końcu przykleja do skrzydeł odwłok motyla.
„Wycinanki-składanki” – „Motyl” (nr 21), farby, pędzle, klej, Nowa Era
ZAJĘCIA DODATKOWE MUZYCZNO-PLASTYCZNE
„Kolorowy rój” – wykonanie pracy plastycznej metodą stemplowania palcami. Dziecko otrzymuje białe kartki i farby na spodkach. Opuszkami palców wykonuje na papierze duże kropki w różnych kolorach. Po umyciu rąk do wyschniętych plam z farby dorysowuje kredkami skrzydła, przekształcając plamy w pszczoły, motyle, ważki i biedronki. Chętne dziecko mogą próbować policzyć wykonane przez siebie owady.
Wtorek 05.05.2020
Stokrotki dla Dorotki, tulipany dla Joanny
- „Kto dogoni motyla?” – zabawa bieżna. Dziecko siedzą na dywanie. Rodzic prosi je, by zamknęło oczy i „przeniosło się” na piękną, kolorową łąkę, gdzie można zobaczyć wiele różnych owadów. Latają tam pszczoły, biedronki i barwne motyle. Tych ostatnich jest najwięcej i prezentują się najdostojniej. Latają raz wysoko, raz nisko, wirują, prawie tańczą nad trawami. Następnie dziecko wybiera swojego motyla i zapamiętuje go. Dziecko otwiera oczy i wyobraża sobie, że motylki przeniosły się z tej cudownej łąki do sali i latają a dziecko stara się je złapać.
- „Walc kwiatów” – swobodna improwizacja ruchowa do muzyki P. Czajkowskiego. Rodzic daje dziecku chustkę/apaszkę. Dziecko swobodnie porusza się przy muzyce. Stara się dopasować ruch do charakteru utworu.
Utwór „Walc kwiatów” P. Czajkowskiego:https://www.youtube.com/watch?v=GC7PycSBILc
- „Kolorowe kwiaty” – zabawa badawcza, wstawianie białych kwiatów do naczyń z zabarwioną wodą, obserwacja wyników doświadczenia. Rodzic proponuje dziecku wykonanie doświadczenia. Pokazuje trzy białe np. tulipany i stawia tezę, że kwiaty mogą same zmienić kolor. Dziecko zastanawiają się, czy to jest możliwe. Prowadzący prosi, żeby dziecko do trzech przezroczystych wazoników wlały taką samą ilość wody i wsypały po jednej torebce barwnika spożywczego (może być farba plakatowa lub inna dostępna w domu) tak, by w każdym wazoniku znalazł się inny kolor. Przedszkolak wkłada do szklanych naczyń białe kwiaty i dokonuje systematycznej obserwacji, sprawdza słuszność tezy rodzica. Po zabarwieniu kwiatów dziecko i rodzic rozmawiają o przebiegu doświadczenia. Wspólnie podsumowują badanie. Uwaga! Rodzic musi uprzedzić dziecko, że efekt nie będzie natychmiastowy.
- „Zaczarowana cebulka” – ustalenie kolejnych etapów wzrostu rośliny, wykonanie zadania na karcie pracy. Rodzic pokazuje dzieciom obrazki tulipana, hiacynta i żonkila. Tłumaczy im, że są to kwiaty wyrastające z cebulek. Następnie prosi, aby dziecko spojrzało na obrazki w „Kartach pracy” i pokazało, gdzie są: cebulka, kwiat, łodyga i liście. Na koniec dziecko ustala kolejność obrazków w historyjce przedstawiającej etapy wzrostu rośliny oraz przelicza motyle.
„Karty pracy” cz. 4, s. 14, Nowa Era - „Kwiaty”– zabawa rytmiczna (echo rytmiczne). Rodzic rytmizuje nazwy kwiatów, np. sto-krot-ka, ró-ża, bez. Dziecko powtarza każdy przykład na zasadzie echa.
język angielski
/uploads/5e125d739ee04/pages/16/content//Ang. 4 latki.docx
/uploads/5e125d739ee04/pages/16/content//4 angielski karta pracy.docx
Poniedziałek 04.05.2020
Biedroneczki są w kropeczki
- „Bociany chodzą po łące” – zabawa rytmiczna. Dziecko zmienia się w „bociana” lub „żabkę”. „Bocian” spaceruje po łące, wysoko podnosząc kolana oraz rękami naśladując ruchy dzioba. Dziecko – „bocian” porusza się w rytmie, jaki wygrywa na bębenku ( lub może np. klaskać) rodzic. Po chwili następuje zmiana ról. Na początku dziecko „żabka” siedzi skulone, na hasło: „żabka skacze” - dziecko – „żabka” podskakuje do góry obunóż.
- „Mieszkańcy łąki” – oglądanie, nazywanie i opisywanie wyglądu mieszkańców łąki, doskonalenie umiejętności w zakresie mowy i myślenia. Rodzic prezentuje dziecku ilustrację. Dziecko nazywa i opisuje zwierzęta, zwracając uwagę na wielkość, kolor, kształt, liczbę odnóży. Klasyfikuje zwierzęta, dzieląc je na te, które mają skrzydła, i te, które ich nie mają. Rodzic może zadawać pytania pomocnicze i uzupełniać opisy poszczególnych gatunków o ciekawostki.
Ciekawostki: Chrząszcze to wiele różnych gatunków i rodzajów. Ich cechą charakterystyczną jest gryzący aparat gębowy. Ciało ma budowę członową. Chrząszcze mają dwie pary skrzydeł: pierwsze są przekształcone w grube pokrywy, nie biorą udziału w locie i służą do osłaniania drugiej pary skrzydeł. Kolory ich zależą od gatunku. Do chrząszczy należą biedronkowate, w tym różne rodzaje biedronek o czerwonych lub pomarańczowych skrzydłach, z różną liczbą kropek. Siedmiokropka, występująca w Polsce, nazywana też „bożą krówką”, ma czarną główkę z białą plamką z każdej strony i po trzy kropki na każdym czerwonym skrzydle. Siódma kropka znajduje się na złączeniu pokryw (tuż przy głowie). Motyle zaś można podzielić na nocne – ćmy – i dzienne. W obu grupach występuje wiele gatunków. Ich cechą wspólną jest podzielone na segmenty ciało, które okrywają maleńkie łuski, oraz dwie pary skrzydeł z cieniutkiej błony. Kształty i barwy skrzydeł są bardzo różne, a ich wielkość zależy od wielkości ciała. Im większy motyl, tym większe skrzydła. Skrzydła motyli pokonujących duże odległości są wąskie i długie, a skrzydła motyli dokonujących w czasie lotu wielu zwrotów są duże i zaokrąglone. Skrzydła niektórych motyli pachną. Wygląd mrówek zależy od zadania, jakie wykonują w gnieździe. Jednak oprócz robotnic wszystkie mrówki mają cienkie, przezroczyste skrzydła.
https://www.tapetus.pl/205621,aka-kwiaty-motyl-biedronka-gasienice.php
- „W krainie biedronek” – doskonalenie percepcji wzrokowej, wykonanie zadania na karcie pracy. Rodzic prosi dziecko o uważne przyjrzenie się obrazkowi w książce. Najpierw dziecko próbuje rozpoznać, co jest na obrazku, następnie liczy biedronki. Po policzeniu może ich liczbę wyklaskać, wystukać, przedstawić za pomocą skoków, tupnięć, pajacyków itp. Następnie dziecko sprawdza, ile kropek mają biedronki, i dorysowują brakujące kropki, żeby wszystkie biedronki miały ich po tyle samo. Na koniec dziecko koloruje cały obrazek.
„Karty pracy” cz. 4, s. 13,Nowa Era
- „Biedroneczko, leć do nieba” – zabawa ruchowa. Rodzic zapoznaje dziecko z rymowanką: Biedroneczko, leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba. Dziecko z pomocą prowadzącego rytmicznie mówi tekst. Dziecko otrzymuje gazetę. Rodzic akompaniuje do zabawy stukając placami o stół. Dziecko kładzie gazetę na podłodze i staje na niej. Na dźwięk stukania biega drobnymi kroczkami, poruszając rękami jak skrzydełkami. Na przerwę w muzyce dzieci – „biedronki” wracają na swoje gazety – „listki” i mówią rytmicznie tekst rymowanki.
- „Biedronka na listku”– doskonalenie sprawności ręki przez wycinanie po linii i lepienie z plasteliny. Dziecko otrzymuje kawałki zielonego kartonu technicznego, na których mają narysowane kontury prostego liścia. Zadaniem dziecka jest wycięcie liścia, wykonanie biedronki z plasteliny i posadzenie jej na listku.