Zdalne nauczanie 08-10.06.2020
10.06.2020 r. Opowieści muszli.
1. „Wakacje przedszkolaków” – utrwalenie piosenki.
1. Zosia wyjeżdża dziś z rodzicami,
z piasku zbuduje zamek z wieżami
Pozbiera bursztyn, muszle, kamyki
i będzie słuchać morza muzyki
Ref : A kto zostanie na wsi lub w mieście,
temu pomysłów podsunę dwieście
Może na przykład podglądać mrówkę,
pasikonika czy bożą krówkę.
2. Kuba wędruje z tatą hen, w góry,
chce być wysoko jak białe chmury
Zaczną wędrówkę od małej górki,
gdzie pod kamieniem żyją jaszczurki
Ref : A kto zostanie na wsi lub w mieście,
temu pomysłów podsunę dwieście
Może na przykład uczyć się pływać,
nurkować, skakać, owoce zrywać.
2. „Muszla” – wysłuchanie opowiadania J A Hockuby.
Muszla
– Skąd się wzięłaś? – zapytało małą, kremową muszelkę okrągłe pudełko, które dzieliło z nią miejsce na półce.
– Kiedyś mieszkałam w domu z szarego piasku – odpowiedziała muszelka. – Cała byłam zanurzona w wodzie, w której poruszały się dziwne, kolorowe istoty. Wyglądały zupełnie inaczej niż my, muszle. Zawsze chciałam wiedzieć, gdzie odpływają. Ale nie mogłam ruszyć się z miejsca. Aż któregoś dnia woda wokół mnie zaczęła się kołysać i jakaś siła podniosła mnie w górę.
– Och, wyobrażam sobie, jak bardzo się bałaś! – wtrąciło się pudełko.
– Bałam się, ale byłam bardzo ciekawa, co będzie dalej – powiedziała muszla.
– I co było dalej? – niecierpliwił się jej słuchacz.
– Szumiąca, ciemna woda unosiła mnie w górę – ciągnęła swoją opowieść muszla. – Trwało to bardzo długo.
– Jak dobrze, że mnie tam nie było. Przemókłbym do suchej drzazgi! – wtrąciło pudełko.
– W końcu znalazłam się w dziwnym miejscu. Był piasek, ale nie byłam zanurzona już w wodzie. Było bardzo
jasno. Ta jasność spływała z góry, chyba z wnętrza wielkiej, żółtej kuli.
– Wiem, wiem, to pewnie była taka duża lampa, jak ta, która wisi w naszym pokoju – ucieszył się z odkrycia jej towarzysz.
– Możliwe – zgodziła się muszla i opowiadała dalej. – Leżałam długo na piasku nieruchomo, aż zrobiło się zupełnie ciemno. Wtedy pojawiły się w górze kolorowe, błyszczące punkty. To było bardzo piękne. Wpatrywałam się w nie bardzo długo, aż do chwili, gdy zniknęły i znowu zrobiło się jasno. Wtedy pojawiła się dziwna istota, której nigdy nie widziałam wcześniej, podniosła mnie i przyniosła tutaj – zakończyła swoją opowieść muszla.
– Czasami z twojego wnętrza wydobywa się dziwny szum. Podoba mi się, ale robi mi się smutno, gdy go słucham.
– Bo ja wtedy płaczę.
– Dlaczego?
– Nie wiem.
Jadwiga Aleksandra Hockuba
Pytamy dziecko:
W jaki sposób muszelka znalazła się na półce?
J.A. Hockuba, „Muszla” [w:] T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa „Na słoneczne i deszczowe dni”, WSiP, Warszawa 1998,
s. 86
3. „Skarby znad morza” – ciekawostki o muszlach.
– Co to jest muszla?
Muszla to wapienny szkielet zewnętrzny ślimaków i małży
– Czym się różnią muszle?
Muszle różnią się kształtem, wielkością i kolorem Muszle ślimaków są jednoczęściowe, zwykle spiralnie skręcone, muszle małży zaś składają się z dwóch połówek połączonych wiązadłem.
– Kto schował morze w muszelce?
Prosimy dziecko aby przyłożyło muszlę do ucha i pytamy: Jak myślisz, dlaczego tak szumi morze w muszli?. Tłumaczymy, że dźwięk w muszli to nie morze tylko, że to dźwięki z najbliższego otoczenia i efekt ich zależy od kształtu i rozmiaru muszli. Podobny efekt otrzymamy jak przyłożymy do ucha filiżankę lub dłoń zwiniętą tak jakbyśmy chcieli nabrać wody.
4. „Skąd się wzięły muszle?” – burza mózgów, swobodne wypowiedzi dzieci, rysowanie po śladzie na kartach pracy. Zachęcamy dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat pochodzenia muszli. Po rozmowie dzieci wykonują zadania na kartach pracy – rysują po śladzie ślimaki, muszlę i rozgwiazdę, starając się nie odrywać ołówka od kartki.
„Karty pracy” cz. 4, s. 50
5. Muszelka z papierowego talerzyka- specjalne zadanie dla przedszkolaków- ćwiczymy sprawność manualną. Do zrobienia tego zadania potrzebny jest dziurkacz, włóczka, nożyczki oraz papierowy talerzyk. Przewlekamy włóczkę przez dziurki zrobione dziurkaczem. Do wykonania tego zadania poproś rodzica o pomoc.
09.06.2020 r. Muszka w bursztynie.
1. „Wakacje przedszkolaków” – utrwalenie piosenki.
1. Zosia wyjeżdża dziś z rodzicami,
z piasku zbuduje zamek z wieżami
Pozbiera bursztyn, muszle, kamyki
i będzie słuchać morza muzyki
Ref : A kto zostanie na wsi lub w mieście,
temu pomysłów podsunę dwieście
Może na przykład podglądać mrówkę,
pasikonika czy bożą krówkę.
2. Kuba wędruje z tatą hen, w góry,
chce być wysoko jak białe chmury
Zaczną wędrówkę od małej górki,
gdzie pod kamieniem żyją jaszczurki
Ref : A kto zostanie na wsi lub w mieście,
temu pomysłów podsunę dwieście
Może na przykład uczyć się pływać,
nurkować, skakać, owoce zrywać.
2. „Muszka w bursztynie” – wysłuchanie opowiadania H Zdzitowieckiej, poznanie historii powstania bursztynu.
Muszka w bursztynie
– Nigdzie nie ma takich ładnych kamyków jak nad morzem – powiedziała Hania, rozkładając na kocu swoje skarby. Były tam białe, różowe, szare, czerwone i czarne, i łaciate, a wszystkie okrągłe, równiutko obtoczone. Bo fale morskie przerzucają kamyki z miejsca na miejsce, ocierają jedne o drugie, aż zrobią się gładkie, bez ostrych krawędzi.
– A ja mam inny, nie taki jak twoje, i leciutki – odezwał się Leszek, patrząc na rozłożone kamyki.
– Pokaż, jaki? – spytała Hania.
Leszek otworzył zaciśniętą piąstkę. Jego kamyk był kanciasty, chropowaty, z jednej strony jakby odłamany. I właśnie w tym miejscu był najładniejszy, bo i kolor miał ciemnopomarańczowy, i połysk, i taki był jakiś przezroczysty. Hania przyjrzała mu się uważnie.
– Zobacz! Tam coś jest w środku! – zawołała. – Chyba jakaś malutka muszka… Chodź, pokażemy mamusi!
– To bursztyn, i jaki ładny – powiedziała mama. – Zaraz się przekonamy, czy się nie mylę. Urwała kilka drobniutkich skrawków papieru i dotknęła ich potartym mocno o wełniany kostium bursztynem.
Papierki przyczepiły się do bursztynu.
– Ja też tak zrobię…
Leszek potarł jeden z kamyków i przyłożył do papieru.
– Nie łapie… – zmartwił się.
– Bo kamień nie przyciąga papierków, tylko bursztyn – tłumaczyła matka.
– A bursztyn to nie kamień?
– Nie. Bursztyn to żywica, stwardniała żywica.
Dzieci zdziwiły się.
– Żywica? Taka jak na sośnie i na świerku?
– A skąd ona się wzięła w morzu?
– I skąd w tym bursztynie znalazła się muszka?
– Muszka? – zainteresowała się mama. – Ależ tak, widzę ją… Jaka szkoda, że ta muszka nie może nam opowiedzieć, co się tu działo przed wielu, wielu tysiącami lat…
– A skąd ona mogłaby to wiedzieć? – zdziwiła się Hania.
– Bo ona żyła przed tysiącami lat, kiedy nie było jeszcze ludzi na ziemi i kiedy nie było tu jeszcze morza…
– A co było? – zapytał Leszek.
– Były wielkie lasy, w których rosły przeróżne drzewa. Rosły też i sosny, dużo sosen… Między drzewami uwijały się większe i mniejsze owady, a wśród nich i nasza mała muszka…
– Ta sama, co w tym bursztynie?
– Ta sama. Dostrzegła błyszczącą kroplę na sosnowej korze i pomknęła ku niej.
Może to odrobina porannej rosy? Może słodki sok, który tak chętnie spijała z innych roślin? Zanurzyła trąbkę w złotej błyszczącej kropli. Musnęła ją przednimi łapkami… Co to? Coś trzyma i nie chce puścić… Zatrzepotała skrzydełkami… Teraz już i skrzydełka przylgnęły do niebezpiecznej kropli. Jeszcze troszkę, a muszka utonie w lepkiej, złotej żywicy, która wypłynęła ze zranionej sosnowej gałęzi. Ostrzeżone przygodą swej towarzyszki, inne muszki odleciały. Została tylko ta jedna, ale została na zawsze…
– A co się potem stało?
– Potem?... Cóż, potem może ta kropla żywicy z muszką zatopioną w środku spadła na ziemię. Może całą sosnę obaliła wichura. Nie wiemy. Wiemy tylko, że później, po wielu latach, dawny las zalało morze, że z tych dawnych sosen zostały tylko bryłki stwardniałej na kamień żywicy, a w jednej z tych bryłek nasza mała muszka. Jej towarzyszki zginęły bez śladu… Ona przetrwała tysiące lat.
– Czy ta żywica to bursztyn? – spytał Leszek.
– Tak. Po każdej burzy morze wyrzuca na brzeg duże i małe kawałki bursztynu. Jedne są jasne, żółtawe, inne koloru miodu albo jeszcze ciemniejsze. I często możemy w nich zobaczyć zatopione muszki, pajączki albo kawałki mchu czy gałązki sprzed wielu tysięcy lat.
Hanna Zdzitowiecka
3. Zabawy badawcze z bursztynem, uporządkowanie wiedzy na temat jego właściwości.
Część I
„Kto wie?”- quiz rodzinny, kto zna odpowiedź na pytanie zgłasza się i dostaje punkt.
udziela odpowiedzi
– Bursztyn jest ciężki czy lekki?
Bursztyn jest lekki Dzięki temu od wieków używa się go do wyrobu biżuterii: naszyjników, wisiorów, kolczyków
Ozdoby te mogą być okazałe
– Czy bursztyn ma właściwości lecznicze?
Tak się powszechnie uważa Bursztyn zawiera kwas bursztynowy – substancję leczniczą
– Gdzie w Polsce można znaleźć bursztyny?
W największych ilościach bursztyn występuje na wybrzeżach Morza Bałtyckiego
– Czy bursztyn pływa czy tonie?
Bursztyn pływa w morskiej wodzie, która jest słona W chłodnych miesiącach (marzec, listopad) pod wpływem
falowania morza unosi się z dna, a fale wyrzucają go na plażę
– Jakie kolory mają bursztyny?
Bursztyn może mieć różne barwy: od barwy białej poprzez wszystkie odcienie żółci i brązów do specyficznej
czerwieni Spotyka się również bursztyn o barwie niebieskawej, zielonkawej, a nawet czarnej.
Część II
Doświadczenia z wykorzystaniem bursztynu.
1. Co sprawia, że bursztyn może przyciągać drobinki suchej trawy i skrawki papieru? Kiedy bursztyn przyciąga kawałeczki papieru?
– Zbliżcie bursztyn do skrawków papieru i zobaczcie, co się dzieje.
– Potrzyjcie bursztyn kawałkiem wełnianej tkaniny (kilka razy) i zbliżcie do skrawków papieru.
– Powiedzcie, co się stało po potarciu bursztynu wełnianą tkaniną.
Wniosek, bursztyn potarty kawałkiem wełnianej tkaniny przyciąga skrawki papieru.
Wyjaśniamy to zjawisko: Bryłki bursztynu pocierane wełną elektryzują się i przyciągają kawałeczki papieru.
2. Czy bursztyn się pali?
Dorosły spala kawałeczek bursztynu. Dziecko obserwuje przebieg doświadczenia, a następnie stwierdza, że bursztyn pali się jasnym płomieniem, roztaczając przy tym przyjemną żywiczną woń
3. Czy bursztyn jest twardy czy miękki? Czy w bursztynie łatwo można wyżłobić jakiś wzór?
Sprawdzamy za pomocą rylca lub pilniczka, czy na powierzchni bursztynu można coś „narysować”. Dochodzimy do wniosku, że bursztyn jest dosyć miękki Rylec zostawia na jego powierzchni jasną rysę i drobne okruszki. Dodajemy, że bursztyn łatwo poddaje się obróbce: możliwe jest jego szlifowanie, cięcie, rzeźbienie
4. „Domino” – przeliczanie i dorysowywanie oczek na kostkach domina (karta pracy). Dziecko przelicza oczka na kostkach i dorysowują brakujące oczka zgodnie z zasadami gry w domino.
„Karty pracy” cz. 4, s. 49
język angielski
/uploads/5e125d739ee04/pages/17/content//9.06 5.docx
08.06.2020 r. Gdzie spędzamy wakacje?
1. „Daleka wędrówka” – opowieść ruchowa. Przygotowujemy kartki z rysunkami przedstawiającymi las, łąkę i góry. Pokazujemy je dziecku i objaśniamy, jak należy się poruszać, gdy uniesie w górę którąś z nich. Kiedy podniesie kartkę z rysunkiem lasu, trzeba się poruszać jak w lesie – iść powoli, podnosić wysoko nogi, omijając wystające korzenie drzew. Gdy podniesie kartkę z rysunkiem łąki, można biec. Widząc kartkę z rysunkiem gór, należy iść bardzo wolno, naśladując ruchem wspinaczkę. Następnie zwracamy się do dziecka, które chodzi swobodnie po pokoju: Za chwilę wyruszymy w daleką wędrówkę. Przed nami do pokonania łąka, las i góry. Gdy zobaczysz podniesioną karteczkę, na której jest las, przypomnij sobie, jak się poruszamy w lesie. Dotrzesz do celu wędrówki, tylko wtedy kiedy się nie pomylisz.
2. „Na wakacje!” – wysłuchanie opowiadania z „Książki”.
Pytania pomocnicze po wysłuchaniu opowiadania:
– Dokąd dzieci pojadą na wakacje?
– Gdzie można znaleźć jagody?
– Co dziadek buduje dla wnuków?
– Co można robić na plaży?
– Jak w mieście dzieci spędzają wakacje?
– Czym można jechać na wakacje?
– Dokąd można pojechać na wakacje?
„Książka” s. 118, Książka s. 119
3. „Gdzie spędzimy wakacje?” – zabawa dydaktyczna, dopasowywanie propozycji spędzania wolnego czasu do regionów Polski. Pokazujemy dziecku różne krajobrazy: góry, jeziora, morze, a na podłodze rozkładamy obrazki, na których są przedstawione różne przedmioty, np. piłka, wiaderko, łopatka, rolki, rower, kajak, koło ratunkowe, łódka, płetwy, wędka. Dziecko odgaduje wszystkie obrazki i dopasowuje je z krajobrazem, uzasadniając swój wybór. Pomagamy dziecku formułować pełne zdania, np. Nad jeziorem można łowić ryby. Potrzebne są do tego wędka i przynęta.
4. Wyszukiwanie nazw roślin i zwierząt, które rozpoczynają się określoną głoską. Prosimy dziecko, aby powiedziało jaką głoską rozpoczyna się jego imię, a następnie aby wymieniło zwierzę i roślinę, których nazwy rozpoczynają się tą samą głoską, np. Mam na imię Marta. Moje imię zaczyna się na „m”. Nazwa zwierzęcia na „m” – małpa, nazwa rośliny – mak. Jeśli dziecko ma kłopoty z wyodrębnieniem pierwszej głoski imienia, wypowiadamy jego imię, akcentując lub wydłużając pierwszą głoskę.
5. „Kto gdzie jedzie?” – łączenie w pary postaci i miejsc ich letniego wypoczynku (karta pracy). Dziecko na kartach pracy wskazuje i nazywa środowiska przyrodnicze. Na podstawie przedstawionych przedmiotów wnioskuje, dokąd pojadą poszczególne postaci, i łączą je z odpowiednimi środowiskami. Na zakończenie koloruje obrazki.
„Karty pracy” cz. 4, s. 48
6. „Wakacje przedszkolaków” – nauka piosenki.
1. Zosia wyjeżdża dziś z rodzicami,
z piasku zbuduje zamek z wieżami
Pozbiera bursztyn, muszle, kamyki
i będzie słuchać morza muzyki
Ref : A kto zostanie na wsi lub w mieście,
temu pomysłów podsunę dwieście
Może na przykład podglądać mrówkę,
pasikonika czy bożą krówkę.
2. Kuba wędruje z tatą hen, w góry,
chce być wysoko jak białe chmury
Zaczną wędrówkę od małej górki,
gdzie pod kamieniem żyją jaszczurki
Ref : A kto zostanie na wsi lub w mieście,
temu pomysłów podsunę dwieście
Może na przykład uczyć się pływać,
nurkować, skakać, owoce zrywać.