Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 9 w Tomaszowie Mazowieckim
Przedszkole nr 5

Temat kompleksowy: Wyjątkowe smaki lata

Wtorek 30.06.2020r.
Temat dnia: „W ogrodzie zoologicznym”.
„Ogród zoologiczny” – rozmowa kierowana, wyjaśnienie pojęcia „ogród
zoologiczny” oraz celowości jego tworzenia . Rodzic pokazuje dziecku plansze
lub ilustracje przedstawiające zoo i mówi: Udamy się na wycieczkę do ogrodu
zoologicznego. Czy byliśmy już w takim ogrodzie? Co można tam zobaczyć? Czy
zwierzęta w ogrodzie zoologicznym są szczęśliwe? Po co zakłada się ogrody
zoologiczne? Dziecko udziela odpowiedzi na pytania na podstawie wcześniej
zdobytej wiedzy i ilustracji . Następnie rodzic wyjaśnia pojęcie „ogród
zoologiczny”, objaśnia również celowość tworzenia takich ogrodów .
Przydatne materiały pod podanymi linkami:
https://www.youtube.com/watch?v=uiH3OcmEYDU Źródło: "Zoo"
prezentacja dla przedszkolaków Kamila M. YouTube:
https://www.youtube.com/watch?v=pv5VjE6kGWU Źródło: GoodEye Grupa
Medialna YouTube
„Żyrafa fa fa” – nauka zwrotek piosenki, zabawa rytmiczna (echo rytmiczne) .
Dziecko powtarza za rodzicem krótkie fragmenty tekstu mówione rytmicznie ze
zmienną dynamiką i w różnym tempie . Wspólnie śpiewają całą piosenkę.
https://www.youtube.com/watch?v=EG2o2ipG_QQ

Źródło Śpiewające
Brzdące YouTube
„Parada zwierząt” – zestaw zabaw i ćwiczeń ruchowych w ogrodzie, na powietrzu.
Dziecko wciela się w rolę zwierząt, inną przy każdym ćwiczeniu .
Potrzebne będą szarfy-chusty, obręcze, skakanki.
1 . „Kangury” – zabawa z elementem skoku . Rodzic układa na trawniku szarfy w
małych odstępach . Dziecko – kangur przeskakuje przez nie obunóż .
2 . „Zwinne jaszczurki i węże” – zabawa z elementami biegu, ćwicząca zwinność
i szybkość . Dziecko stoi w pewnej odległości od obręczy gimnastycznych (hula-
hop, lub szarfa-komin) . Na sygnał dziecko z biegnie do obręczy, przeciska się
przez nią, odkłada na ziemię i wraca na wyznaczone miejsce.
3 . „Małpki na spacerze” – zabawa z elementami równowagi . Rodzic wyznacza
trasę za pomocą skakanek . Dziecko przechodzi po ułożonej linii, zachowując
równowagę .
4 . „Koniki” – zabawa z elementami biegu .
Dziecko stoi w parze z rodzicem nalinii startu . Za pomocą szarf- chust tworzą zaprzęg .
Na umówiony sygnał dzieci biegają, a potem spacerują po określonym terenie i wracają na linię startu .
Po wykonaniu ćwiczeń dziecko pomaga przy zbieraniu przyborów .

„Żółwie” – rymowanka gamowa (na melodii gamy śpiewanej w górę lub w dół).
Podczas zabawy dziecko naśladuje ruchy pajacyków, którym zrywają się nitki .
Na melodię gamy do góry dzieci śpiewają pierwszy wers rymowanki,
jednocześnie podnosząc coraz wyżej ręce, aż do wyciągnięcia wysoko dłoni,
wyprostowania rąk w górze . Na melodii gamy śpiewanej w dół (drugi wers)
luzują po kolei: dłonie (dwie sylaby), łokcie (dwie sylaby), ramiona (dwie
sylaby), głowę i ręce . Wygląda to tak, jakby pajacykowi zrywały się kolejne nitki.)

Żółwie dwa na górze stały, (ręce w górę)
potem z góry się sturlały. (ręce w dół)

Poniedziałek 29.06.2020 r.
Temat: Letnia sałatka

• „Kolorowy posiłek” – zabawa dydaktyczna, klasyfikowanie produktów spożywczych ze względu na kolor.

Pomoce: klocki w czterech kolorach – żółty, czerwony, zielony, pomarańczowy, kartka, flamastry.

Dziecko losuje z woreczka klocek, następnie komponuje posiłek, w skład którego będą wchodzić tylko produkty w wylosowanym kolorze.

• „Kostka z kodem” – zabawa ruchowa z wykorzystaniem kostki do gry.
  Osoba towarzysząca rzuca dużą kostką. Dziecko wykonuje ćwiczenia. Musi zapamiętać, co oznacza każda liczba oczek na kostce: 1 – dziecko staje na jednej nodze; 2 – robi duży rozkrok, pochyla się do przodu i pogłębia skłon; 3 – maszeruje; 4 – idzie na czworakach; 5 – skacze obunóż w miejscu pięć razy; 6 – kładzie się na plecach i odpoczywa.
• „Barwne szlaczki” – rysowanie po śladzie w „Kartach pracy” s. 89.

Dziecko rysuje po śladzie szlaczki z wykorzystaniem właściwych kolorów. Zwracamy uwagę na poprawny chwyt pisarki.

• „Zaczarowany ogród” – ćwiczenia poranne.
  „Truskawka – czereśnia” – ćwiczenia rozciągające.
  Dziecko maszeruje w kręgu. Na hasło: Truskawka – kuca i rysuje palcem na podłodze małe kółeczka, na hasło: Czereśnia – wspina się na palce i próbuje sięgnąć jak najwyżej raz jedną ręką, raz drugą. „Zmiana kierunku” – ćwiczenia równoważne z podskokiem.
  Dziecko chodzi stopa za stopą, odmierzając 10 stóp, na koniec robi przysiad, wyskok w górę z klaśnięciem nad głową i zmienia kierunek.
  „Wyścigi” – ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha.
  Dziecko siada z jednej strony sali i prostuje nogi przed sobą. Porusza się cały czas w pozycji siedzącej do wskazanego miejsca. Nie wolno pomagać sobie rękami.
• „Mistrz kuchni” – ćwiczenia słownikowe, podawanie nazw produktów potrzebnych do przyrządzania określonego posiłku.

Osoba towarzysząca podaje nazwę dania, a dziecko wymienia produkty potrzebne do jego wykonania.
Przykładowe dania: pizza, zupa pomidorowa, sałatka jarzynowa, jajecznica, spaghetti.

• „Kalejdoskop smaków” – rozpoznawanie produktów spożywczych na podstawie odczuć smakowych.

Przygotowujemy kilka produktów na talerzykach. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie tego produktu za pomocą smaku. Dziecko ma zawiązane oczy chustką.
Proponowane produkty: marchewka, ogórek, ser, chleb, cytryna, banan, truskawka, papryka, cebula, jabłko, winogrono.

• „Prawda czy fałsz?” – zabawa rozwijająca myślenie i kompetencje językowe.
  Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, czy wypowiedziane zdanie jest prawdziwe czy fałszywe.
  Propozycje zdań: Ogórek jest czerwony. Jabłko jest owocem. Pszczoły mieszkają pod ziemią. Motyle zapylają kwiaty. Jajecznicę robi się
  z pomidorów. Trzeba jeść pięć posiłków w ciągu dnia. Ostatnim posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Piramida żywieniowa to skałka wspinaczkowa. Bez owadów nie byłoby owoców. Pasieka to teren, na którym stoją ule. Trzmiele to owady. Fasola to roślina. Zakupy należy pakować w plastikowe torby. Owady to pożyteczne zwierzęta.

Zdania można zapisać, aby dziecko mogło je odczytać.

• „Ćwiczenia gimnastyczne” –
  Na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=vkwzFVN2Bds

• „Muzyczna pogawędka” – rozpoznawanie dźwięków instrumentów muzycznych, rozwijanie kompetencji słuchowych.

Dziecko zapoznaje się z dźwiękami instrumentów muzycznych.
„Zagadki muzyczne” na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=rXaURvBhjsI

• Aby nasze wakacje były bezpieczne przypomnijcie sobie zasady na stronie:
  https://www.youtube.com/watch?v=N4X0RhlMf7Y

Piątek 26.06.2020r.

Ile głosek? – zabawa doskonaląca funkcje słuchowe.

Rodzic  podaje nazwy zwierząt, dziecko dzieli je na głoski, układają w rzędzie tyle klocków, ile jest głosek w podanej nazwie. Proponowane nazwy zwierząt: koza, kotek, krowa, gąska, kaczuszka, baranek, króliczek.

Prawda czy fałsz? – zabawa podsumowująca wiedzę zdobytą podczas mijającego tygodnia.

Dziecko opowiada o tym, co mu się najbardziej podobało i co je zaciekawiło. Następnie ocenia, czy zdanie wypowiedziane przez rodzica jest prawdziwe czy fałszywe.

Propozycje zdań:

Rolnik to osoba, która pracuje w cyrku.

Rolnik musi znać się na uprawie roślin.

Obora to budynek gospodarstwa wiejskiego, w któ­rym mieszkają krowy.

Kaczki mieszkają w kurniku.

Młode psa to szczenię.

Twarożek robi się z mleka.

Mleko jest sterylizowane w lodziarni.

Kura znosi jajka.

Świnia jest wszystkożerna.

Kury mają pazury.

Piekarz produkuje żółty ser.

Zagadki z zagrody – zabawa dydaktyczna doskonaląca kompetencje słownikowe.

Rodzic zadaje zagadki dotyczące zwierząt go­spodarskich i domowych. Dziecko próbuje odgadnąć rozwiązanie. Przykładowe zagadki:

– dobre ma zwyczaje, ludziom mleko daje (krowa);

– w nocnej ciszy łowi myszy (kot);

– ma długie uszy i futerko puszyste, ze smakiem chrupie sałaty listek (królik);

– dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik, gdy pojedziesz w góry, ujrzysz ją na hali (owca);

– w akwarium pływa, mówią, że to … (ryba);

– zakrzywionym dziobem skrzeczy niesamowite rzeczy (papuga);

– o ziarenka prosi, pyszne jajka znosi (kura);

– w przytulnym kurniku, krzyczy: „Kukuryku!” (kogut);

– gdy wychodzisz z domu, on na ciebie czeka, kiedy wrócisz znowu, cieszy się i szczeka (pies);

– cztery kopytka, rogi i bródka, zjadła całą kapustę z ogródka (koza).

Portret pieska – ćwiczenia słowno-graficzne, rysowanie pieska z jednoczesnym wypowiada­niem wiersza.

Dzieci dostają kartki i kredki, słuchają rymowanki recytowanej przez rodzica. Następnie rodzic powtarza rymowankę, jednocześnie rysując psa. Podkreśla, że zwierzę należy nary­sować szybko, dokładnie w czasie wypowiadania rymowanki.:

Mój pies i ja

Jedna kreska, druga, kreska, (rodzic rysuje szyję psa)

Narysuję zaraz pieska.

Krągły tułów, cztery nogi

Piesek gotów jest do drogi.

Jeszcze ogon do machania,

głowa, uszy do słuchania,

mały nosek, oczka dwa.

Pies już biegnie, za nim – ja.

Anna Pawłowska-Niedbała

W kolejnym etapie zabawy dziecko rysuje, a rodzic recytuje. Gdy pies jest już gotowy, rodzic pyta, kogo obok niego brakuje, kto za nim biegnie. Na zakończenie dziecko rysuje siebie. Jeżeli ktoś ma ochotę, może dorysować też pozostałych członków rodziny.

Chomiczek – zabawa relaksacyjna.

Dziecko siedzi z rodzicem i przekazują sobie delikatnie z rąk do rąk miękki pomponik. Wyobrażają sobie, że jest to mały chomik, którego nie można upuścić. Zabawa przebiega w zupełnej ciszy i skupieniu. Na koniec dziecko możę opowiedzieć, o czym myślało podczas przekazywania „chomika”. Rodzic zwraca uwagę na potrzebę okazywania troski zwierzętom.

Gąski, gąski do domu – zabawa słowno-rucho­wa z elementem bieżnym.

Dziobią kury ziarna – zabawa matematyczna

Do  obręczy rodzic  wsypuje 50 ziarenek (mogą to być drobne liczmany, fasolki, groch). Dziecko dostaje kostkę do gry i ku­beczki lub miseczki. Na hasło: Start! rzuca kostką, wybiera z obręczy i wrzuca do mi­seczki tyle ziarenek, ile oczek wskazuje kostka.

Czwartek 25.06.2020r.

Gdzie jest więcej? – zabawa matematyczna, porównywanie liczebności zbiorów.

Dziecko układa osobno wycięte obrazki dorosłych zwierząt i osobno – ich młodych, liczy oba zbiory i sprawdza, czy w każdym jest tyle samo obrazków. Rodzic  pyta, jaki znak należy postawić między zbiorami zwierząt. Dziecko układa z patyczków między zbiorami znak równości. Następnie dziecko układa z jednej strony zwierzęta, które mają cztery nogi, a z drugiej – zwierzęta, które mają dwie nogi, liczy oba zbiory, mówi których zwierząt jest więcej i ułożyły odpowiednio patyczki. Na ko­niec dzieci układają zbiór zwierząt mających pazury i zbiór zwierząt nie mających pazurów. Prowadzący zmienia jeszcze kilkukrotnie liczebność obu zbio­rów, polecając odłożyć na bok lub dodać określone zwierzęta. Dzieci za każdym razem przeliczają zbiory i układają patyczki we właściwy sposób.

Układamy obrazek – zabawa matematyczna utrwalająca pojęcia określające położenie ele­mentów w przestrzeni.

dziecko rysuje dom, z prawej strony domu w pewnej odległości drzewo, a z lewej strony kałużę i dalej od domu budę, po czym układa obrazki zgodnie z treścią opowiadania rodzica: Koza stoi z prawej strony drzewa, a jej młode – z lewej. Kot wszedł na dach domu, a kocię siedzi pod oknem. Pies i szczenię sie­dzą z lewej strony budy, a cielę stanęło po przeciwnej stronie. W kałuży tapla się prosię. Obok domu stoi świnia i patrzy na małego kotka. Gdy nauczyciel skończy opowiadanie, dzieci wstają i oglądają prace kolegów i koleżanek, sprawdzając, czy wszyscy tak samo ułożyli obrazki. Zabawę można powtórzyć kilka razy, zmieniając opisy położenia zwierząt lub rysunek tła. W trudniejszej wersji dziecko może bawić się z rodzicem, siedząc do siebie tyłem lub zasłonięte przegrodą. Rodzic/ dziecko układa obrazki i podaje ich położenie, a drugie układa według opisu. Na zakończenie oboje sprawdzają, czy ich prace wyglądają tak samo

Odgłosy zwierząt – zabawa ruchowa z elemen­tem ortofonicznym.

Rodzic puszcza muzykę a dziecko swobodnie biega. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzy­mują się. Rodzic pokazuje obrazek zwierzęcia, którego głos ma naśladować. Przykładowe zwierzęta:

kura – ko, ko, ko;

indyk – gul, gul, gul;

gęś – gę, gę, gę;

kaczka – kwa, kwa, kwa;

krowa – muu, muu, muu;

koza – mee, mee, mee;

prosię – kwik, kwik, kwik;

owca – bee, bee, bee.

Kolejka – zabawa matematyczna, utrwalanie liczebników porządkowych, wdrażanie do kon­centracji uwagi i uważnego słuchania.

Dziecko wykorzystuje narysowany wcześniej obrazek i zwierzęta z „Wyprawki”. Rodzic opowiada, że zwierzęta w gospodarstwie Pana Janka chciały porozmawiać ze swoim gospodarzem, więc ustawiły się w kolejce do domu. Zadaniem dzieci jest ułoże­nie zwierząt w takiej kolejności, jaką podaje rodzic. Pierwsza stanęła krowa. Druga stanęła świnia. Trzecia stanęła koza. Czwarta stanęła owca. Piąty stanął indyk. Szósty stanął pies. Siódmy stanął kot. Ósma stanęła gęś. Dziewiąte stanęło gąsiątko. Dziesiąte stanęło szczenię. Jedenaste stanęło prosię. Dwunaste stanęło jagnię. Zwierzęta nie mogły się jednak dogadać w kolejce i zaczęły zmieniać miejsca. Krowa zamieniła się z psem. Która jest teraz krowa? Kot zamienił się z gąsiątkiem. Który jest teraz w kolejce? Jagnię zamieniło się ze szcze­nięciem. Które jest teraz jagnię? A szczenię – które? Indyk wepchnął się na początek kolejki, a świnia poszła na sam koniec. Która w kolejce jest teraz owca? Jagnię stanęło za swoją mamą, a szczenię za swoją. Na którym miejscu stoi teraz indyk?

Matematyka rolnika – rozwiązywanie zadań w „Kartach pracy”.

Dzieci wykonuje zadania matematyczne: przeli­cza warzywa i określa, których jest najwięcej, a których najmniej; łączy świnki z warzywami, tak, aby każda świnka miała tyle samo warzyw każdego rodzaju; rozmieszcza krowy na łąkach, tak, aby na każdej łące było o jedną krowę więcej; liczą duże I małe kaczki i zapisują działanie dodawania; kolorują wskazane kaczki, porównują zbiory kaczek i wstawiają odpowiedni znak matematyczny.

Książka s. 72–73

język angielski

/uploads/5e125d739ee04/pages/18/content//56 25 06.docx

/uploads/5e125d739ee04/pages/18/content//kp 25.06.docx

Środa 24.06.2020r.

Skąd się bierze mleko? – pogadanka.

Rodzic pokazuje dziecku szklankę z mlekiem i pyta, co to jest, skąd to mleko się wzięło i czy na pewno od krowy. Jeśli dziecko nie wie, wyja­śnia, że inne zwierzęta takie jak kozy i owce, też dają mleko, które może pić człowiek. Następnie rodzic prosi, aby dziecko pomyślało jak to mleko powstaje i co się z nim dzieje, zanim trafi do sklepu. Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecko wyjaśnia: Naj­częściej mleko, które pijemy pochodzi od krowy. Nie jest ważne, jaka to krowa, czy łaciata, czy czerwona, czy czarna. Ważne, aby gryzła trawę i ją przeżuwała. Latem o trawę łatwo, gorzej jest zimą. Wtedy krowa je siano, kiszonkę i inne pasze. Krowę można wydoić ręcznie albo za pomocą dojarki elektrycznej. Z dojarki mleko trafia do pojemnika, w którym się chłodzi. Z pojemnika zabiera mleko cysterna i zawozi je do mleczarni. W mleczarni mleko jest badane, aby sprawdzić, czy ma dobrą jakość. Później jest pastery­zowane lub sterylizowane, czyli za pomocą odpowied­niej temperatury niszczy się w nim to, co mogłoby spowodować jego zepsucie. Później mleko rozlewane jest do kartonów i zawożone do sklepów.

Czy to jest zrobione z mleka? – zabawa dydaktyczna, karta pracy

Rodzic pokazuje dziecku kartoniki z nazwami różnych produktów. Zadaniem dziecka  jest odczyta­nie nazwy produktu i odgadnięcie, czy produkt ten zrobiono z mleka, czy nie. Propozycje produktów: kefir, budyń, lody, twarożek, jajko, żółty ser, masło, makaron, mąka, serek topiony, jogurt, parówka, ryż. Na koniec dzieci wykonują zadania w „Kar­tach pracy”: porządkują historyjkę obrazkową o powstawaniu mleka, nazywają produkty spożyw­cze, odgadują, z czego powstały i otaczają pętlą te, które postały z mleka.

Gdzie krowa ma ogon? – zabawa doskona­ląca pamięć wzrokową, nazywanie kierunków w przestrzeni.

dziecko staje przed rysunkiem i przygląda się przez chwilę. Następnie rodzic zawiązuje dziecku oczy i wręcza krowi ogon zrobiony ze sznurka z przywiązanym na końcu magnesem. Zadaniem dziecka jest umieszczenie ogona w odpowiednim miejscu. rodzic może podpowiadać, używając tylko zwrotów określających kierunki: w prawo, w lewo, w górę, w dół.

Trzy kurki – nauka rymowanki na pamięć, recytowanie z modulowaniem głosu, rysowanie szlaczka.

Rodzic uczy dziecko rymowanki z „Kart pracy” na pamięć. Dziecko recytuje tekst, modulując odpowiednio głos, zgodnie z polece­niem rodzica:

Mówimy szeptem, jakbyśmy opowiadali komuś tajemnicę.

Mówimy bardzo wystraszonym głosem, jakbyśmy bali się jakiegoś potwora.

Mówimy jak roboty.

Mówimy tak, jakbyśmy opowiadali komuś piękną bajkę.

Mówimy tak, jakbyśmy byli bardzo śpiący i zmęczeni.

Na koniec dziecko powtarza wierszyk indywidu­alnie, rysując jednocześnie szlaczek w „Kartach pracy”.

Moje domowe zwierzątko – swobodne wy­powiedzi dzieci na temat posiadanych zwierząt, czytanie tekstu w „Kartach pracy”, rysowanie zwierzątek.

Rodzic prosi dzieci o przeczytanie tekstu o Olku i jego zwierzętach. Rodzic sprawdza poziom rozumienia tekstu, pytając, jakie zwierzęta ma Olek i co się stało z jego chomikiem. Tekst powinien być inspiracją do swobodnych rozmów o zwierzętach domowych dzieci. Dziecko opowiada o swoich zwierzętach, podają ich imiona, opisują, jak się nimi zajmują, jakie mają obowiązki. Na koniec dziecko rysuje swoje zwierzę lub zwierzę, które chciałoby mieć, albo takie, które najbardziej mu się podoba.

Gąski, gąski do domu – zabawa słowno-rucho­wa z elementem bieżnym.

Wylosuj sylabę – zabawa dydaktyczna uspraw­niająca funkcje słuchowe. Odgadywanie nazw zwierząt na podstawie pierwszej sylaby.

Rodzic  rozkłada na dywanie kartoniki z syla­bami. Zadaniem dziecka jest wybranie jednego z kartoników, podanie go rodzicowi i wymyślenie nazwy zwierzęcia, która zaczyna się na daną sylabę. Nie muszą to być koniecznie zwie­rzęta gospodarskie, ale wszystkie, jakie dzieci znają. Proponowane sylaby: „ko”, „ku”, „kro”, „mo”, „o”, „ka”, „in”, „kró”,

Wtorek 23.06.2020r.

Gąski, gąski do domu – zabawa słowno-rucho­wa z elementem bieżnym.

Litery – utrwalenie poznanych liter.

Dziecko obrysowuje na kartce swoją dłoń. Na czubku każdego palca zapisuje dowolną literę. Następnie próbuje wymyślić zwierzęta, których nazwy rozpo­czynają się tymi literami. Jeśli znajdzie takie zwierzę­ta, rysuje je.

Gdzie mieszkają zwierzęta gospodarskie? – pogadanka z elementem zabawy ortofonicznej i ćwiczeń słowotwórczych.

Rodzic opowiada o zwierzętach gospodarskich i ich domach. Opisując zwierzęta, zachęca dziecko do słowotwórczego wysiłku i podawania nazw pomieszczeń dla zwierząt. Prosi też o naśladowanie ich głosów. W miarę możliwości pokazuje zdjęcia zwierząt i budynków gospodarskich.

Przykładowe opisy:

Mieszkaniem konia jest stajnia. Ma tam miękkie siano do jedzenia i wodę do picia.

Krowa mieszka w oborze. Śpi i odpoczywa na sianie. Żeby mogła najeść się świeżej trawy, gospodarz prowadzi ją na pastwisko.

Świnia mieszka w chlewiku, czyli niskim, murowa­nym domku z małym okienkiem. Jedzenie dostaje w korycie. Je wszystko i dużo. Mówi się, że jest wszystkożerna.  obok dłoni.

Kury, kaczki, gęsi i indyki też mają swoje domki. Kury mieszkają w kurniku. Lubią dziobać ziarno i grzebać pazurami w ziemi.

Kaczki mieszkają w kaczniku. Lubią pływać w stawie, w czym pomaga im błona między palcami. Jedzą ziarno, otręby i ziemniaki.

A jak nazywa się miejsce, w którym gospodarz trzyma swoje indyki i gęsi? (indycznik i gęśnik).

Owce mieszkają w owczarni, dużym murowanym domu, w którym mieści się kilkadziesiąt lub nawet kilkaset zwierząt, ale najbardziej lubią paść się na łąkach, skubać świeżą trawę i pić dużo wody.

Mieszkaniem kozy jest… koziarnia. Kozy lubią skubać trawę, ale nieopatrznie mogą zjeść prawie wszystko, nawet ścierkę.

Króliki to małe, futrzane zwierzątka mieszkające w klatce na podwórku. Ich ulubione przysmaki to marchewki i kapusta.

Pszczoły mieszkają w ulu.

Czy to jest możliwe? – zabawa dydaktyczna zainspirowana treścią wiersza Agnieszki Frączek pt. „Podróż”, wyjaśnienie różnicy między fikcją literacką a rzeczywistością.

Rodzic czyta wiersz:

Podróż

Zabrał kiedyś pewien Maniek

swoją żonę Czesię

do miasteczka pod Poznaniem,

które Kórnik zwie się.

Spakowali różne graty,

waliz wzięli osiem,

zapomnieli tylko mapy,

lecz mieli to w nosie.

Bo bez mapy, jak wiadomo,

życie jest ciekawsze,

a gdy trzeba, to o pomoc

poprosi się zawsze.

Ludzie pomagali chętnie.

Choć bywało czasem,

że im jakoś dziwnie mętnie

wskazywali trasę…

Mimo wszystko po pół roku

dotarli do celu.

Przywitało ich: „Ko-ko-ku!”

kur i kurcząt wielu. Dziwne… Pokój zamówili

w hotelu Pod Różą,

a na miejscu otrzymali

jedną grzędę kurzą.

Jedną grzędę? A to psikus!

Pod Poznaniem? Tak, w kurniku…

Agnieszka Frączek

Źródło: Agnieszka Frączek, „Podróż” [w:] „Jedna literka a zmiana wielka”, Wydawnictwo Literatura, Łódź 2015

Następnie rodzic zadaje pytania sprawdzające rozumienie jego treści: Jak nazywa się małe miasto pod Poznaniem? Czego nie spakował Maniek na wy­cieczkę? Czy Maniek z żoną dojechał do miasta Kórnik? Gdzie trafił Maniek? Kto mieszkał w tym kurniku?. Na podstawie treści wiersza nauczyciel tłumaczy również różnicę między fikcją literacką a rzeczywistością. Dzieci dochodzą do wniosków same, naprowadzane pytaniami nauczyciela: Czy to możliwe, aby ludzie zamieszkali w kurniku z kurami? Jest to niemożliwe w rzeczywistości, czy może zdarzyć się w wierszu albo opowiadaniu? Czy książki zawsze opisują to, co jest realne, czy pisarz może coś wymyślić?. Na koniec rodzic podsu­mowuje wypowiedzi dziecka: To, co pisarz opisuje w książce to fikcja, to coś, co powstaje w jego głowie, więc może być bardzo prawdziwe i może być też zupełnie fantastyczne. W książkach można opisywać zdarzenia, które nie mogą mieć miejsca w życiu, takie jak zamieszkanie w kurniku i postacie, które nie istnieją w rzeczywistości, takie jak wróżki czy krasnoludki. I to jest właśnie w książkach ciekawe, że zapisana jest w nich ludzka wyobraźnia, która może wszystko.

Jak kura pazurem – wyjaśnienie znaczenia popularnych powiedzeń zawierających słowo „kura”.

Rodzic podaje popularne powiedzenia zawiera­jące słowo „kura” i prosi, aby dzieci wyjaśniły ich znaczenie własnymi słowami. Podpowiada dopiero, kiedy dzieci same nie mogą dojść do właściwej odpowiedzi.

Pisać jak kura pazurem – pisać brzydko i niewyraź­nie.

Kura znosząca złote jajka – coś, co przynosi szybki, łatwy i duży zysk; na czym można się wzbogacić.

Chodzić spać z kurami – chodzić spać o wczesnej porze.

Zwierzę na literę… – ćwiczenia słuchu fone­matycznego, wyróżnianie głosek w nagłosie nazw zwierząt, wykonanie zadań w „Kartach pracy”.

Rodzic wykorzystuje w zabawie te same obraz­ki zwierząt, z których korzystał poprzedniego dnia. Rozkłada je na dywanie i prosi, aby  dziecko przynosiło obrazek przedstawiający zwierzę, którego nazwa zaczyna się na określoną głoskę. Następnie dziecko  wykonuje zadania w „Kartach pracy”: koloruje litery oraz ry­suje w ramkach zwierzęta, które w swoich nazwach mają przynajmniej jedną ze wskazanych liter.

Kotek i myszka – tradycyjna zabawa ruchowa ze śpiewem.

Myszka lubi ser – zabawa plastyczna, doskona­lenie sprawnego wycinania nożyczkami.

dziecko otrzymuje żółtą kartkę (będzie to ser). Wycina w niej dziury. rodzic pokazuje dziecku, jak wyciąć dziurę w kartce, żeby nie rozciąć pozostałej części papieru (na środku odry­sowanego od szablonu koła należy na kilka sekund docisnąć palec zamoczony w wodzie; gdy papier

namięknie, łatwo przez niego przecisnąć nożyczki i rozpocząć wycinanie po narysowanej linii). Kartki z wyciętymi dziurami każde dziecko przykleja do czarnego kartonu. Z szarego kółka tworzy stożek (nauczyciel pokazuje, jak lekko zginając koło, zna­leźć jego środek i w którym miejscu naciąć koło, aby zrobić stożek). Każde dziecko przykleja swój stożek do „żółtego sera”, rysuje na nim flamastrem oczy i wąsy, dokleja małe szare uszy. Na koniec wycina z szarego papieru długi, wąski ogon i przykleja go tak, jakby wystawał z dziurki obok myszki.

język angielski 

/uploads/5e125d739ee04/pages/18/content//5 6 23.06.docx

Poniedziałek 22.06.2020r.

„Jawor, jawor, jaworowi ludzie” – zabawa słowno – ruchowa

Do zabawy ustawiamy się parami i śpiewamy słowa piosenki.

Jawor, jawor jaworowi ludzie.

Co wy tu robicie?

Budujemy mosty, dla pana starosty.

Setkę koni przepuścimy, a tych dwoje zostawimy.

„Jakie to zwierzę?” – zabawa rozwijająca kompetencje językowe

Propozycje obrazków: krowa, gęś, kura, pies, koń, osioł, kot, mysz, świnia, kura, koza, kogut, owca.

Dziecko wybiera jeden obrazek, nie pokazuje go, i opisuje własnymi słowami, jak wygląda przedstawione na nim zwierzę.

„W zagrodzie” – ćwiczenia poranne

 „Koci grzbiet” – ćwiczenie mięśni grzbietu

Dziecko w klęku podpartym, opuszcza głowę i robi głęboki wdech, wypychając kręgosłup do góry. Wytrzymuje kilka sekund, następnie unosi głowę ku sufitowi i wygina kręgosłup do dołu. Wytrzymuje kilka sekund. Ćwiczenie powtarzamy 5 razy.

 „Mały piesek” – ćwiczenie z elementem rzutu

Dziecko w pozycji klęku podpartego rzuca woreczek jedną ręką przed siebie, przemieszcza się do worka nie zmieniając pozycji i rzuca dalej.

„Hop w zagrodzie” – zabawa z elementem skoku

Dziecko kładzie woreczek na podłodze, chodzi w różnych kierunkach i przeskakuje przez przeszkodę.

„Na prawo, na lewo” – ćwiczenia mięśni szyi

Dziecko w siadzie skrzyżnym prostuje plecy, kładzie woreczek na głowie i zrzuca go zgodnie
z poleceniem: na prawo, na lewo, do przodu, do tyłu itp.

„Zwinięty w kłębuszek” – ćwiczenie rozciągające

Dziecko w siadzie skrzyżnym, kładzie woreczek przed sobą na podłodze, po czym próbuje zwinąć się w kłębek tak, aby czołem dotknąć do leżącego woreczka.

„W  górę i w dół” – ćwiczenie wyciszające

Dziecko kładzie się na plecach, nogi lekko rozstawione, ręce leżą rozłożone swobodnie za głową, woreczek leży na brzuchu. Dziecko z zamkniętymi oczami oddycha powoli i głęboko, unosząc woreczek w górę.

„Rolnik – kto to taki?” – pogadanka na temat pracy rolnika

Strona: https://www.facebook.com/watch/?v=1923833387752758

https://www.youtube.com/watch?v=nTGhh9enU3s&fbclid=IwAR3G2rJNpwZZmU564ikgRTUbYL7EXZ_-lkKt-GyK7L1Id_5ddsF7Wwtiaew

„Od ziarenka do bochenka” – ćwiczenia słownikowe, opisywanie obrazków, uzupełnianie historyjki obrazkowej w „Kartach pracy”

Dziecko opisuje obrazki historyjki, ustala prawidłowa kolejność obrazków i wkleja brakujące. Na koniec opowiada całą przedstawioną historię (KP4 s. 66).

Strona: Bajka od ziarenka do bochenka https://www.youtube.com/watch?v=99wOP1R-9r8

„Pszczoły pożyteczne zwierzęta” – pogadanka, poznanie ciekawostek o życiu pszczół, „Karty pracy” s. 67

Strona: http://odgłosy.pl/pszczoly.php

Kilka ciekawostek o życiu pszczół:

1.Przeciętna pszczoła za życia wyprodukuje tylko 1/12 łyżeczki miodu.
2.Pszczoła miodowa odwiedza od 50 do 100 kwiatów w czasie jednej wyprawy.
3. Pszczoły miodne komunikują się między sobą tańcząc.
4.Kolonia pszczół składa się z 20000-60000 pszczół miodnych i jednej królowej. Pszczoły pracujące są samicami i żyją około 6 tygodni wykonują całą pracę.
5.Pszczoła miodna jest jedynym owadem, który produkuje żywność spożywaną przez człowieka.
6.Pszczoły produkują miód, aby nakarmić swoje młode i mieć coś do jedzenia w zimie.
7. Pszczoły widzą wszystkie kolory z wyjątkiem koloru czerwonego.
8.Pszczelarstwo uważane jest za drugi najstarszy zawód.
9.Królowa pszczół może przeżyć do 5 lat i jest jedyną pszczołą, która składa jaja.
10.Pszczoły miodne lecą z prędkością około 25 km na godzinę i uderzają skrzydłami 200 razy na sekundę.

Strona: https://www.youtube.com/watch?v=LMLSxZJTNnE

              https://www.youtube.com/watch?v=PX8JKShqt9c
              https://www.youtube.com/watch?v=exknqkNNFGg

Na koniec dziecko ogląda historyjkę w „Kartach pracy”, opisuje poszczególne obrazki i ustala ich kolejność.

„Smaczny miodek” – ćwiczenie mięśni warg i języka

Pomoce: talerzyk posmarowany słodkim miodem.

Zadaniem dziecka jest wylizanie całego miodu (wysuwanie języka z buzi, ruchy z dołu do góry), oblizanie się (okrężne ruchy języka przy szeroko otwartej buzi w prawą i lewa stronę), zlizanie miodu z brody, z nosa, może pomlaskać i pocmokać.

„Letni ogród” – projekt plastyczno – techniczny

Pomoce: pudełko po butach, pudełka po zapałkach, niebieska farba, pędzel, zielona krepina, włóczka, kolorowy papier, białe kartki lub kalka techniczna, klej, nożyczki, taśma klejąca, zszywacz.
Dziecko maluje wnętrze pudełka po butach na niebiesko. Stawia pudełko na krótszym boku. Na spodzie przykleja ul – oklejone papierem kolorowym pudełko po zapałkach, z narysowanym wejściem. Obok ula przykleja zgniecioną zieloną krepinę. Z żółtego kartonu wycina tułowia i głowy pszczół, rysuje czarne paski, dokleja im skrzy­dełka z białego papieru lub kalki technicznej czy folii. Szpikulcem lub grubą igłą wykonuje w ciele pszczoły małą dziurkę, przez którą przewleka włóczkę. Samo musi określić, jak długa włóczka jest mu potrzebna. Koniec włóczki przyczepia do górnego boku pudełka za pomocą taśmy klejącej. W ten sposób pszczoły swobodnie zwisają nad ulem.  Zieloną krepinę dziecko ozdabia kwiatami samodzielnie narysowanymi i wyciętymi z kolorowego papieru (pracę można wykonać, po zgromadzeniu wszystkich pomocy).

„Kotek i myszka” – zabawa ruchowa ze śpiewem

Zabawę dostosowujemy do ilości osób, które będą się bawiły z dzieckiem. Zamiast w kole, „myszka”, może uciekać po określonym obszarze.

„Plaster miodu” – aktywność plastyczna, stemplowanie i malowanie farbami

Dziecko próbuje uzyskać obraz przypominający pla­ster miodu. Maluje dosyć gęstą farbą folię bąbelko­wą i odbija ją na kartce. Gdy odbite tło wyschnie, może domalować na nim pszczoły.