Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 9 w Tomaszowie Mazowieckim
Przedszkole nr 5

30.04.2020 r. Po burzy tęcza

1. „Kałużowy deszcz” – utrwalenie piosenki.

1. Biegać po kałużach to przyjemność duża,
chlapać się wesoło każde dziecko chce
Biegać po kałużach i po deszczach, burzach,
pryskać wszystkim wkoło to zabawa jest
Kto w kaloszach chodzi i jak kaczka brodzi,
wody się nie boi, dobrze bawi się
Gdy będziemy duzi, wtedy do kałuży
nie będziemy wchodzić – każdy o tym wie
Ref : Wyjdę sobie na podwórze, takie fajne są kałuże,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz
Dziś na spacer pójdę z tatą i w kałuży się pochlapię,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz
2. Kiedy zła pogoda, to niewielka szkoda,
bo w kałuży woda do zabawy jest;
a jak deszcz na dworze, mogę w każdej porze,
gdy kalosze włożę, dobrze bawić się
Biegać po kałużach to przyjemność duża,
dzisiaj z nami mama będzie biegać też
Mamo, włóż kalosze, a jak cię poproszę,
pobiegniemy razem, kiedy pada deszcz
Ref : Wyjdę sobie na podwórze, takie fajne są kałuże,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz
Dziś na spacer pójdę z tatą i w kałuży się pochlapię,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz.

2. „Tęcza” – wysłuchanie wiersza H. Ożogowskiej.

Tęcza
Lśni na niebie tęcza,
śliczna, kolorowa.
Pytają się dzieci:
– Kto ją namalował?
Słonko malowało
pędzelkiem ze złota.
Udała się słonku
malarska robota.
Hanna Ożogowska

Pytania pomocnicze do wiersza:

– Co opisała poetka w wierszu?
– Jak wyglądała tęcza? Kto ją namalował?
– Co Wam przypomina tęcza? Do czego jest podobna?
H. Ożogowska, „Tęcza” [w:] T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa „A jak będzie słońce… A jak będzie deszcz…”, WSiP, Warszawa 1996, s. 82,

3. Układanie rymowanek lub innych tekstów na temat tęczy, słońca i burzy, nagrywanie wypowiedzi dzieci. Kolejne zadanie polega na uzupełnieniu rymu w rymowankach:
– Żółte słońce jest bardzo…
– Kiedy tęcza się do nas śmieje, wszystko wkoło…
– Tęcza to dziwne zjawisko, jest daleko, a wydaje się, że jest...
Dzieci próbują ułożyć własną rymowankę lub kilka zdań o tęczy, słońcu i burzy.

4. „Patrz uważnie” – doskonalenie pamięci i uwagi. Dziecko ogląda kolorowy zegar, a następnie wybiera elementy, z których się składa, i koloruje je według wzoru.
„Karty pracy” cz. 4 s. 19 

5. „Barwna kasza” – praca plastyczna - na sztywnej kartce rysujemy kontury tęczy (6 pasków), które dzieci smarują klejem, a następnie wypełniają je kaszą (najlepiej jasną) Ostatnim etapem pracy jest pomalowanie każdego konturu innym kolorem w odpowiedniej kolejności: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy.

6. „W krainie tęczy” – ćwiczenia gimnastyczne.

 „Malujemy tęczę”– ćwiczenie kształtujące. Dzieci stają w rozkroku. Prostują przed sobą ręce i łączą je tak, jakby trzymały pędzel, następnie podnoszą ręce nad głowę i wykonują delikatne skłony na boki, jakby malowały łuk tęczy. Należy zwrócić uwagę, by przy tym ćwiczeniu dzieci nie odrywały nóg od podłogi.
„ Tęcza na podłodze” – ćwiczenie równowagi. Każde z dzieci staje na jednej nodze, a drugą nogą zatacza przed sobą półkola tuż nad ziemią. Po kilkakrotnym powtórzeniu ćwiczenia dzieci zmieniają nogę
„Wirujące krople” – ćwiczenie bieżne. Dzieci dobierają się parami i podają sobie ręce na krzyż, na hasło: Krople wirują! dzieci zaczynają się obracać jak w młynku Na hasło: Stop! zatrzymują się Należy często zmieniać kierunek obrotów.
„Spacer” – ćwiczenie uspokajające, wykonywanie głębokich wdechów i wydechów.
K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Poradnik metodyczny dla nauczyciela” JUKA, Warszawa 1996, s. 134,

29.04.2020 r. Coś się mieni na niebie?

1. „Kolorowe figury” – dziecko wypycha figury geometryczne oraz zestawy symboli z „Wycinanek- składanek”, nazywa je i określa ich kolory oraz wielkość: duży, mały. Zapoznają się z symbolami
oznaczającymi kolor, rodzaj figury i rozmiar. 
„Wycinanki-składanki” – „Figury geometryczne” (nr 23)

2. „Kto pomalował niebo?” – wysłuchanie opowiadania z „Książki". Dziecko słucha opowiadania a następnie odpowiada na pytania odnoszące się do treści utworu i ilustracji zamieszczonych w „Książce”.
– Co się wydarzyło na dworze, gdy Kajtek z dziećmi był w przedszkolu?
– Co Kajtek zauważył na niebie po burzy?
– Jakie kolory miała tęcza? Kto ją namalował? 

– Rozejrzyj się dookoła. Wokół jest wiele kolorowych przedmiotów. Pokaż te, które są w kolorach tęczy.
– Po czym można poznać, że nadchodzi burza?
– Jak należy zachowywać się podczas burzy?
– Popatrz na zdjęcia. Na każdym widać niebo. Pokazuj zdjęcia i opowiadaj, jakie jest niebo.
„Książka” s. 96; "Książka" s. 97

3. „Słoneczko i burza” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko wraz z rodzeństwem biega po pokoju. Kiedy klaszczemy to znak, że świeci słońce i dzieci mogą się bawić i biegać, a kiedy zaczniemy głośno tupać to znak, że słonko przykrywają chmury i zbliża się burza. Wtedy dzieci muszą jak najszybciej znaleźć schronienie – kucnąć i złączyć ręce nad sobą, robiąc daszek. Po odejściu burzy wychodzi słonko i dzieci znów mogą biegać.

4. „Na łące” – doskonalenie sprawności manualnej na kartach pracy. Dzieci dorysowują brakujące elementy motyla, żaby, osy i bociana i kolorują obrazki. Następnie głoskują nazwy obrazków i oznaczają żółtą kropką te obrazki, w których nazwach słyszą głoskę a, a czerwoną kropką – te, w których nazwach słyszą głoskę o.
„Karty pracy” cz. 4, s. 18,

5. „Kałużowy deszcz” – nauka piosenki. 

Źrodło : Kałużowy deszcz. Fasolinki

1. Biegać po kałużach to przyjemność duża,
chlapać się wesoło każde dziecko chce
Biegać po kałużach i po deszczach, burzach,
pryskać wszystkim wkoło to zabawa jest
Kto w kaloszach chodzi i jak kaczka brodzi,
wody się nie boi, dobrze bawi się
Gdy będziemy duzi, wtedy do kałuży
nie będziemy wchodzić – każdy o tym wie
Ref : Wyjdę sobie na podwórze, takie fajne są kałuże,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz
Dziś na spacer pójdę z tatą i w kałuży się pochlapię,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz
2. Kiedy zła pogoda, to niewielka szkoda,
bo w kałuży woda do zabawy jest;
a jak deszcz na dworze, mogę w każdej porze,
gdy kalosze włożę, dobrze bawić się
Biegać po kałużach to przyjemność duża,
dzisiaj z nami mama będzie biegać też
Mamo, włóż kalosze, a jak cię poproszę,
pobiegniemy razem, kiedy pada deszcz
Ref : Wyjdę sobie na podwórze, takie fajne są kałuże,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz
Dziś na spacer pójdę z tatą i w kałuży się pochlapię,
kiedy pada deszcz, kałużowy deszcz

6. Zabawy badawcze na świeżym powietrzu – wywoływanie tęczy za pomocą strumienia wody. Po wyjściu do ogrodu w słoneczny dzień pytamy dziecko: Czy wiesz, że tęcza powstaje również przy wodospadach i fontannach? Jak myślisz, czy możemy zrobić tęczę u nas w ogrodzie?. Jeśli dziecko powie, że tak, należy je zapytać, w jaki sposób można uzyskać tęczę. Jeśli powie, że nie, należy poddać ich odpowiedź w wątpliwość i pokazać mu, jak można wywołać tęczę, uruchamiając wąż ogrodowy. Kiedy wspólnie uda się uzyskać tęczę, warto zachęcić dzieci do obserwacji tego barwnego zjawiska i do wskazywania kolorów tęczy. 

28.04.2020 r. Burza i... po burzy

1. „Deszcz i wiatr” – opowiadanie dźwiękonaśladowcze, granie na gazetach. Dajemy dziecku gazetę i pytamy:  Jakie odgłosy wydają pojedyncze krople deszczu? Wystukaj to na gazecie (dziecko stuka wolno palcem w gazetę.) A teraz wyobraź sobie, że deszczowych kropli jest coraz więcej (dziecko stuka coraz szybciej kilkoma palcami w gazetę). I zerwał się wiatr (pociera jednym końcem gazety o drugi). Deszcz zmienił się w ulewę (w jednej dłoni trzyma gazetę, a drugiej, wyprostowaną, uderza w nią) i burzę. Zobaczyło błyskawicę (energicznie rozrywa gazetę), a zaraz potem rozległ się grzmot (mocno miażdży gazetę). Wreszcie wiatr (pociera rękę zgniecionym kawałkiem gazety) ucichł i wyjrzało słońce (podnosi kulę z gazety do góry, jakby wschodziło słońce).

2. "Co to jest burza?" - zbieranie informacji na temat burzy.

Źródło: 

Jak powstaje burza?

Jakie mamy zjawiska atmosferyczne?

3. Rozwiązywanie zagadek o burzy.

Płyną po niebie,
znasz je i wiesz,
że gdy są ciemne,
może być deszcz. (chmury)

Kiedy on pada,
to kalosze wkładasz. (deszcz)

Jasnym promieniem niebo przecina,
gdy burza się zaczyna. (błyskawica)

Gdy słońce świeci i deszcz jeszcze kropi,
ona na niebie barwny mostek robi. (tęcza)

Kiedy wyjdzie zza chmury, to mocno grzeje
i się do nas wesolutko śmieje. (słońce)

4. „Poznajemy litery – litera f – zapoznanie z obrazem graficznym litery f, doskonalenie percepcji słuchowej (karta pracy) 

„Karty pracy” cz. 4, s. 16; "Karty pracy" cz. s.17

5. „Tańczące kropelki” – ćwiczenia gimnastyczne, kształtowanie prawidłowej postawy ciała.
 Ćwiczenie dużych grup mięśni „Drzewa”. Dziecko siedzi skulone na podłodze Na hasło: Nasionka kiełkują – powoli podnoszą głowy, prostują plecy; Deszcz pada, korzenie wolno rosną – dzieci wyciągają nogi; Słonko świeci, drzewa rosną – podnoszą się, prostują plecy, unoszą ręce do góry; Gałęzie drzew kołyszą się na lekkim wietrze – wykonują skręty tułowia, nie odrywając stóp od podłoża.
Ćwiczenie równowagi „Góra – dół”. Dzieci stają boso Każde kładzie przed sobą szarfę Palcami jednej stopy chwyta szarfę, powoli podnosi ją i opuszcza To samo ćwiczenie wykonuje drugą stopą
 Podskoki „Powalone drzewo” .Dziecko naciąga szarfę i kładzie ją na podłodze przed sobą Następnie ustawia się do niej bokiem i przeskakuje przez nią najpierw obunóż, potem na jednej nodze.Po wykonaniu kilku przeskoków dzieci zmieniają nogę.
Ćwiczenie uspokajające i kształtujące prawidłową postawę „Ręczniki” Dzieci naciągają szarfę jak ręcznik i przenoszą ukośnie za plecy Jedną ręką trzymają szarfę nad barkiem, a drugą w dole, i przesuwają ją raz w górę, raz w dół, jakby myły plecy. Po kilku ruchach dzieci zmieniają położenie rąk.

6. „Burza” – praca plastyczna techniką kolażu. Przypomnijcie sobie burzę, którą kiedyś przeżyliście. Używając folii, tektury, kawałków materiału, flamastrów i kleju, przedstawcie burzę na kartkach.

język angielski 

/uploads/5e125d739ee04/pages/17/content//5 latki algielski.docx

27.04.2020 r. Dzwonią deszczu krople

1. „Taniec w deszczu” – opowieść ruchowa.Dzieci ilustrują treść opowiadania za pomocą ruchu.
Jest piękny dzień. Słoneczko świeci na niebie, lekki wietrzyk porusza listki drzew, słychać śpiew ptaków. Na placu zabaw wesoło bawią się dzieci: dziewczynki skaczą przez skakankę, a chłopcy rysują kredą samochody na chodniku. Wtem zrywa się silny wiatr. Liście szeleszczą na wietrze, korony drzew zaczynają się wyginać raz w jedną, raz w drugą stronę. Ptaki umilkły. Słońce zasłoniła chmura, z której spadają pierwsze krople deszczu: kap, kap, kap. Dzieci zbierają zabawki i biegną pod drzewa. Wszystkim udaje się zdążyć przed ulewnym deszczem. Na szczęście wkrótce przestaje padać. Dzieci wychodzą spod drzew i zaczynają tańczyć wraz z ostatnimi kroplami, które opadają delikatnie na ziemię. Dziewczynki i chłopcy, tańcząc między kałużami, starają się nie wpaść do wody, ale nie zawsze im się to udaje. Raz po raz słychać: chlap, chlap, gdy ktoś wpada do kałuży. Na niebie znów pojawia się słońce. Dzieci biegną do domu, aby zdjąć przemoczone trampki i włożyć kalosze. Wracają na plac zabawni chodzą po kałużach.

2. „W czasie deszczu dzieci się nudzą” – rozmowa o spędzaniu czasu w deszczowe dni, budowanie u dziecka poczucia własnej wartości poprzez akceptację jego wypowiedzi.

Pytania: Czy Ty nudzisz się, kiedy pada na dworze? W co można się bawić w deszczowe dni?.

3. „Deszcz majowy” – słuchanie ze zrozumieniem wiersza L Staffa, poszerzanie zasobu słownictwa. Zwracamy się do dziecka: posłuchaj uważnie wiersza, bo za chwilę zagramy w grę „Prawda czy fałsz”. będziesz musiał powiedzieć, czy to, co będę ci mówić, zgadza się z tym, co usłyszeliście w wierszu.

Deszcz majowy
Słońce świeci, deszczyk pada,
Czarownica się podkrada.
Chodźcie, chodźcie prędzej, dzieci!
Z nieba złoty deszczyk leci.
Maj na ziemi! Deszcz o wiośnie
Kogo zmoczy, ten urośnie.
Świeżą trawę skropi rosą,
Będziem po niej biegać boso,
Będziem wstrząsać mokre drzewa,
Niech nas zlewa, niech nas zlewa.
Rosi deszczyk nam na głowy,
Srebrny, złoty, brylantowy.
Iskry, perły i diamenty
Lecą z chmury uśmiechniętej.
To klejnoty, a nie deszcze…
Jeszcze, jeszcze… Jak szeleszcze,
Szepce, szemrze, szumi, śpiewa…
Trawy cieszą się i drzewa.
Leopold Staff
L. Staff, „Deszcz majowy” [w:] „Kolorowy świat. Wiersze i proza dla dzieci” Wybór C. Żmihorskiej, Nasza Księgarnia,
Warszawa 1968, s. 25

„Prawda czy fałsz?” – gra, sprawdzanie stopnia zrozumienia i zapamiętania utworu. Posłuchaj zdań z wiersza. Jeśli zdanie jest prawdziwe, wstań a jeśli jest fałszywe, nie ruszaj się z miejsca. 
– Z nieba… zielony deszczyk leci – fałsz (złoty)
– Świeżą trawę skropi rosą, będziem po niej biegać… w butach – fałsz (boso)
– Deszcz o wiośnie kogo zmoczy, ten urośnie – prawda
– Iskry, perły i… zegarki lecą z chmury uśmiechniętej – fałsz (diamenty)
– Trawy cieszą się i drzewa – prawda

4. „Czy wiesz, jak się ubrać”? – zabawa dydaktyczna. Wybierz ze swojej szafy ubrania pasujące na dzisiejszą pogodę .

5. „Pogoda” – nazywanie zjawisk atmosferycznych i określanie pogody, posługiwanie się symbolami. Dziecko opisuje pogodę przedstawioną na zdjęciach, nazywa zjawiska atmosferyczne. Przy każdym
zdjęciu rysuje ikonkę pogody oraz pasujące elementy, np kapelusz, rękawiczki, parasol.
„Karty pracy” cz. 4, s. 15

6. „Deszcz jest muzyką” – swobodna twórczość plastyczna inspirowana muzyką. nagranie z muzyką relaksacyjną, która będzie stanowiła tło muzyczne podczas malowania. W utworze słychać kolejno: kapiące krople deszczu, drobny deszczyk, przechodzący stopniowo w ulewę, burzę z odgłosami grzmotów. Następnie prosimy, aby dziecko przedstawiło je na obrazku, np. malując nastrojowy krajobraz.

7. „Masuję i kropelki deszczu czuję” – masażyki relaksacyjne. Dziecko siada na dywanie za plecami rodzica. .  Zadaniem dziecka jest rysowanie kropel deszczu na plecach mamy, taty, rodzeństwa wg instrukcji np :
– cztery krople po prawej stronie pleców,
– trzy krople na środku,
– jedna mała i dwie duże krople,
– sześć na górze,
– trzy na dole pleców itp.