Zdalne nauczanie 30.03 - 03.04.2020

03.03.2020 r. Rodziny zwierząt

1. „Niesforne baranki” – zabawa ruchowa, toczenie piłki w parach. Przygotowujemy piłki dzieci wcielają się w rolę „baranka” z mama, tata, bratem lub siostrą ustawiają się przodem do siebie w odległości 2 m. Rodzic, brat lub siostra stoi w rozkroku, natomiast przedszkolak trzyma w dłoniach piłkę, wykonuje skłon i toczy piłkę po podłodze w stronę rodzica, starając się wcelować w jego nogi.

2. „Mamy i ich dzieci” – omówienie różnic w wyglądzie i zachowaniu młodych i dorosłych osobników tego samego gatunku, przypomnienie ich nazw, rozwijanie spostrzegawczości.

3. „Rodzina na wsi, rodzina w lesie” – zapoznanie dzieci ze zwierzętami, od których pochodzą zwierzęta domowe i hodowlane. Prezentujemy dzieciom obrazki lub fotografie przedstawiające: dzika, wilka, rysia, żubra, kaczkę krzyżówkę. Sugerujemy dziecku że są to: prosiak, pies, kot, krowa, kaczka.

„Karty pracy” cz. 3, s. 60

4. „Nasze zagadki” – rozwiązywanie zagadek słownych i pantomimicznych o zwierzętach żyjących w wiejskiej zagrodzie.

Kwiku! Kwiku!
Żyje w chlewiku,
z koryta jadam,
z nikim nie gadam. (świnia)

Komu wygodniej
chodzić po drogach,
gdy cztery podkowy
ma na nogach? (koń)

Jestem duża, ciemna,
białe łaty mam.
Sianem mnie nakarmisz,
zdrowe mleko dam. (krowa)

Dzięki niej na zimę
masz czapkę i szalik.
Gdy w góry pojedziesz,
ujrzysz ją na hali. (owca)

Jestem biała, szara,
ruda albo czarna.
Niosę smaczne jaja,
lubię dziobać ziarna. (kura)

Grzebień dumnie nosi,
lecz go nie używa.
Skoro dzień nadchodzi,
ludzi ze snu zrywa. (kogut)

5. „Trzy małe świnki” – czytanie bajki w ramach programu „Przedszkolaki czytają”.

02.04.2020 r. Na podwórku

1. „Zaprzęgi”– zabawa ruchowa, posługiwanie się określeniami kierunku. Dziecko z rodzicem, siostrą, bratem, stoją w parze. Jedno jest „konikiem”, drugie – „woźnicą”. Zabawa wymaga zmiany ról w parach.
Wio!, tzn. ruszamy, Wista! – na lewo, Hetta! – na prawo, Nazad! – do tyłu. Takie komendy wydaje woźnica - zabawa polega na prawidłowej reakcji na wydawane polecenia.
K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela”, Wydawnictwo JUKA,Warszawa 1996, s. 66–67

2. „Co to za zwierze?” – składanie zwierzątka z wiejskiej zagrody metodą origami.

3. „Kto czym się żywi?” – omawianie menu wiejskich zwierząt.

4. „Co słychać na wsi” – wysłuchanie wiersza W. Chotomskiej.

Co słychać na wsi
Co słychać? – Zależy – gdzie.
Na łące słychać: – Kle-kle!
Na stawie: – Kwa-kwa!
Na polu: – Kraaa!
Przed kurnikiem: – Kukuryku!
– Ko-ko-ko-ko-ko! – w kurniku.
Koło budy słychać – Hau!
A na progu – Miau…
A co słychać w domu, nie powiem nikomu!

Wanda Chotomska

W. Chotomska, „Co słychać na wsi” [w:] H. Kruk „Wybór literatury do zabaw i zajęć w przedszkolu”, WSiP, Warszawa 1990, s. 273

5. „Skąd to mamy?” – rozmowa o użyteczności zwierząt hodowlanych.

6. „Skąd się bierze nabiał?” – dostrzeganie użyteczności zwierząt hodowlanych. Prezentowanie produktów mlecznych (mleko, śmietana, jogurt naturalny, kefir, twarożek, masło, ser żółty, ser topiony).

„Karty pracy” cz. 3, s. 59

7. Ćwiczenia gimnastyczne z piłkami.
Toczenie piłki do rodzica
Dziecko leży na brzuchu, trzymając piłkę w dłoniach przed głowa. Rodzic siedzi na piętach przodem do dziecka w odległości około 2 m. Dziecko unosi łokcie nad podłogę i odpycha piłkę tak, aby potoczyła
się do rodzica.
Rzut piłki do partnera
Dziecko leży na brzuchu, trzymając piłkę w dłoniach przed głową. Rodzic siedzi przodem do niego w odległości 1,5 m. Dziecko leżące przenosi piłkę nad kark i, unosząc łokcie nad podłogę, rzuca ją do rodzica.
Celowanie piłką do kosza w pozycji leżącej
Jedno dziecko leży na brzuchu, trzymając w dłoniach piłkę. Rodzic siedzi na piętach przodem do niego, tworząc z rąk przed sobą „kosz”. Dziecko lezące stara się trafić piłką do „kosza”.
Podania piłki bokiem
Dziecko i rodzic siadają z nogami wyprostowanymi w rozkroku tyłem do siebie w odległości około 0,5 m. Dziecko trzyma w dłoniach piłkę. Oboje jednocześnie wykonują skręt tułowia (jedno w prawo, drugie w lewo i na odwrót) z przekazaniem piłki partnerowi.
Podania piłki do siebie
Dziecko z rodzicem stoją naprzeciwko siebie i rzucają do siebie piłkę.
Rzuć w górę i złap piłkę
Dziecko stoi lub siedzi z piłką w dłoniach. Rzuca piłkę w górę i stara się ja złapać w dłonie.
Rzuty piłki z odbiciem o podłogę
Dziecko z rodzicem stoją przodem do siebie w odległości około 2 m. Dziecko trzyma w dłoniach piłkę i rzuca do rodzica tak aby przed złapaniem piłka odbiła się o podłogę.
Toczenie piłki wokół siebie
Dziecko siedzi z nogami wyprostowanymi i złączonymi. Trzyma dłońmi leżącą na podłodze przy biodrach piłkę. Dziecko toczy piłkę po podłodze wokół bioder i wyprostowanych nóg. Po wykonaniu trzech okrążeń piłki w jedną stronę należy wykonać następne trzy okrążenia w stronę przeciwną.
S. Owczarek „Gimnastyka przedszkolaka”, WSiP, Warszawa 2001, s. 95–99, piłki

8. „Moje ulubione wiejskie zwierzątko” – malowanie farbami plakatowymi.

01.04.2020 r. "Dwaj przyjaciele"

1. „Zwierzęta hodowane w zagrodzie” – tworzenie zbiorów.

2. „Na wsi u babuni” – utrwalenie piosenki.

CD Piosenki... – „Na wsi u babuni” (CD 2 nr 23 )

3. „Dwaj przyjaciele” – wysłuchanie opowiadania H. Bechlerowej. czytanego przez rodzica.

Dwaj przyjaciele - opowiadanie.

4. „Kogo można nazwać przyjacielem?” – rozmowa na temat przyjaźni. Pytamy dziecko czy zna znaczenie przysłowia Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie. Prosimy aby dziecko, jeszcze raz wyjaśniło, co znaczy słowo przyjaciel.

5. „Miska dla przyjaciela” – przeliczanie i dorysowywanie elementów (karta pracy). Dziecko przelicza psy na obrazkach i sprawdza, czy każdy pies będzie miał swoje posłanie i miskę z jedzeniem, i dorysowuje brakujące przedmioty. Koloruje akcesoria tak, żeby każdy pies miał posłanie i miskę w kolorze swojej obroży.
„Karty pracy” cz. 3 s. 58

6. Zabawy słowne – tworzenie zdrobnień i zgrubień od podanych nazw zwierząt. Wymieniamy imiona dzieci, tworząc zdrobnienia (np. Kasia, Kasieńka) i zgrubienia (np. Kaska). Pytamy dziecko czym różniły się te imiona i czy woli zdrobnienia czy zgrubienia imion. Prosimy, aby dziecko postarało się podać zdrobnienia i zgrubienia nazw zwierząt, np. kot – kotek, koteczek; kot –kocur, kocisko.

31.03.2020 r. Kacza mama

1. „Kaczka-kwaczka” – zabawa z elementami ortofonicznymi. Rodzic wciela się w rolę mamy kaczki, dziecko staje się kaczątkiem i chowa się w domu tak aby mama kaczka odnalazła swoje dziecko po kwakaniu.

2. „Jak rozmawiają wiejskie zwierzęta?” – wysłuchanie zagadek z „Książki”, odgadywanie nazw zwierząt i wskazywanie ich na ilustracji. Rodzic czyta polecenia:
– Słuchaj uważnie wierszyków, bo są to zagadki.
– Zastanów sie i powiedz, jakie zwierzęta są w nich przedstawione. Patrz na zdjęcia i sprawdzaj, czy się nie pomyliłeś.
„Książka” s. 88 i Książka s. 89

3. „Kaczuszki okrągłe mają brzuszki” – z pomocą rodzica wycinamy z papieru kolorowego kwadraty, trójkąty, prostokąty i koła rożnej wielkości. Z wyciętych figur geometrycznych dziecko układa zwierzątka. Przypominamy i utrwalamy znajomości kształtów figur geometrycznych. Ułożone zwierzątko możemy przykleić na kartkę papieru.

4. „Poznajemy litery – litera z” – poznanie zapisu graficznego głoski z, analiza i synteza słuchowa, prezentowanie małej i wielkiej litery z. Podajemy wyrazy wprowadzające: zamek, zebra, zapałka. Wspólnie z dzieckiem dzielimy wyrazy na sylaby i głoskujemy, akcentując głoskę z. Przykładowe wyrazy: zabawa, zabytki, zadanie, zamek, zapasy, zatoka, arbuzy, bluza, lizak. Następnie dziecko wykonuje kartę pracy.

„Karty pracy” cz. 3, s. 56 Karta pracy s. 57

5. „Na wsi u babuni” – nauka piosenki, próby wystukiwania rytmu.

CD Piosenki... – „Na wsi u babuni” (CD 2 nr 23), Nowa Era

6. „Kacza mama i jej dzieci” – praca plastyczna, lepienie z plasteliny kaczuszki i doklejanie jej piórek.

7.„Na wiejskim podwórku” – zabawa dramowa, rozwijanie fantazji. Prosimy o pomoc rodziców lub rodzeństwo. Wcielamy się w rolę np. kury, gąski, kaczki, zastanawiamy się co zrobić ponieważ zachorowała jedna kurka z kurnika. Jak jej pomóc?

8. Prawa dziecka - prawo do odpoczynku. Pogadanka z rodzicem na temat praw dziecka.

30.03.2020 r. Pojadę na wieś

1. „Na wsi u babuni” – zabawa muzyczno-ortofoniczna przy piosence, naśladowanie głosów zwierząt. Dziecko słucha piosenki „Na wsi u babuni” i w odpowiednich momentach naśladuje głosy ptactwa domowego: -kwa, ku-ku-ry-ku, gę-gę-gę-gę, ko-ko-ko-ko, gul-gul-gul oraz przedstawia ruchem zachowanie zwierząt wymienionych w kolejnych zwrotkach.
CD Piosenki... – „Na wsi u babuni” (CD 2 nr 23), Nowa Era

2. „Pieski w budzie” – zabawa ruchowa z elementami czworakowania. Dziecko naśladuje pieska i na umówiony znak ucieka do budy, umówione miejsce.

3. „Na wsi” – wysłuchanie opowiadania z „Książki”, czytanego przez rodzica. Poszerzanie wiedzy o wsi i o zwierzętach żyjących w gospodarstwach wiejskich.

Pytania pomocnicze po przeczytaniu opowiadania.
– Z kim oprócz Jagódki Kajtek pojechał na wieś?
– Jakie zwierzęta Kajtek widział na wsi?
– Gdzie mieszkały te zwierzęta?
– Jakie maszyny rolnicze znajdowały się w jednym z pomieszczeń gospodarczych?

„Książka” s 86 , s.87, Nowa Era

4. „Czym różni się miasto od wsi?” – rozważania dziecka.

5. „Dźwiękowe echo” – ćwiczenie percepcji słuchowej. Dziecko nazywa obrazki i łączy w pary te, których nazwy się rymują. Rysuje kropkę przy obrazkach, których nazwy rozpoczynają się głoską k. Pary rymujących się słów: paczka – kaczka, waga – aga, kot – płot, gruszka – puszka.

„Karty pracy” cz. 3, s. 55, Nowa Era

6. „Zagadki dźwiękowe” – słuchanie i rozpoznawanie odgłosów miasta i wsi, ćwiczenia artykulacyjne. Dziecko słucha dźwięków i próbuje rozpoznać głosy zwierząt i pojazdów.

odgłosy miasta

odgłosy wsi