Zdalne naucznie 01-05.06.2020
05.06.2020 r. Gdzie jest Hipcio.
1. „Gdzie jest Hipcio?” – zabawa typu ciepło–zimno. Chowamy maskotkę Hipcia, tak aby dziecko jej nie widziało. Najlepiej wybrać miejsce w pobliżu roślin lub wody. Zapraszamy dziecko na dywan i tłumaczymy zasady zabawy: W domu/mieszkaniu została ukryta maskotka – hipopotam, należy ją odnaleźć. Rodzic pomaga, udzielając wskazówek, w którą stronę masz iść, o ile kroków powinno się przesunąć.
Posłuchaj. Hipcio jest… (opisujemy wygląd maskotki). Zwierzę to żywi się roślinami i lubi długo przebywać w wodzie. Kto jako pierwszy chce wyruszyć na poszukiwanie hipopotama?
2. „100 ciekawostek o hipopotamach” – rozmowa. Dziecko opisuje wygląd hipopotamów, a następnie słucha ciekawostek o tych zwierzętach:
– hipopotamy żyją w rzekach, jeziorach i bagnach,
– w ciągu dnia śpią lub odpoczywają w wodzie, a w nocy pasą się na brzegu,
– są doskonałymi pływakami,
– żywią się tylko roślinami, głównie trawą i roślinami wodnymi,
– należą do największych zwierząt żyjących w Afryce.
3. Porządkowanie obrazków ze względu na miejsce, w którym żyją zwierzęta, poznanie charakterystycznych cech sawanny, pustyni i dżungli. Pokazujemy zdjęcia przedstawiające trzy różne środowiska przyrodnicze: dżunglę, sawannę i pustynię, a następnie krótko charakteryzujemy każde z nich.
Sawanna to obszar, na którym rzadko pada deszcz. Rosną tam głównie wysokie trawy. Gdzieniegdzie można zobaczyć krzewy i drzewa.
Pustynia to bezludny obszar całkowicie lub prawie całkowicie pozbawiony roślinności i wody. Drzewa i trawę można zobaczyć jedynie w oazach, gdzie są źródła. Na pustyni w dzień jest bardzo gorąco,
a nocą chłodno. Pustynia może być piaszczysta lub skalista.
Dżungla to wilgotny las tropikalny, w którym żyją liczne dzikie zwierzęta. W dżungli jest ciepło i wilgotno, bo często padają tam deszcze. Roślinność jest tak bujna, że trudno przejść – trzeba sobie wycinać drogę maczetami, czyli specjalnymi długimi nożami.
4. „Co nie pasuje” – wskazywanie elementów niepasujących do grup (karta pracy). Dziecko uważnie ogląda obrazki, nazywa je, podaje kategorię, do której należą. Następnie zaznacza obrazek, który do niej nie pasuje, i uzasadnia swój wybór.
„Karty pracy” cz. 4, s. 47
5. „Zwierzątka” – lepienie z modeliny/plasteliny dowolnego zwierzęcia, rozwijanie współpracy ręki i oka. Zanim dziecko zacznie lepić, nauczyciel prosimy, by zrobiło z modeliny/plasteliny kulę (najpierw jedną dłonią, potem drugą), wałeczek i placek. Po krótkiej rozgrzewce dłoni dziecko może przystąpić do pracy.
6. Przedszkolaki czytają, w ramach programu "Czytanie pod drzewkiem" - czytanie na świeżym powietrzu wybranych bajek.
Propozycja: "Księga dżungli" Rudyard Kipling,audiobook,YouTube- fragmenty
04.06.2020 r. Wesołe słonie.
1. „Tysiąc głosów w lesie słyszysz” – ćwiczenie ortofoniczne, dziecko naśladuje głosy poznanych zwierząt a rodzic odgaduje jakie to zwierzę.
2. Wyszukiwanie ciekawostek o zwierzętach w dostępnych źródłach.
Ciekawostki: Wielbłądy mogą przeżyć nawet kilkanaście dni wędrówki na pustyni bez pokarmu i wody. Zamieszkujący piaszczyste pustynie grzechotnik jest wężem jadowitym, mającym na końcu ogona grzechotkę, która przy poruszaniu wydaje terkoczący dźwięk. Gepard jest najszybszym spośród wszystkich dzikich kotów, ma smukłą budowę, długie nogi i żółtawe futro w drobne cętki. Ptasznik jest dużym pająkiem, który nie buduje sieci łownych. Poluje głównie w nocy na owady, niekiedy również na małe żaby, jaszczurki i ptaki.
A może wiesz, które zwierzę jest największe? Który z ptaków jest największy, a który ma największy dziób?
– Struś jest największym ptakiem.
– Tukan ma największy dziób.
– Słoń afrykański jest największym zwierzęciem lądowym.
– Ptasznik to jeden z największych pająków.
3. „Słoń i żyrafa” – ćwiczenie spostrzegawczości (karta pracy). Zadaniem dzieci jest znalezienie 10 szczegółów, którymi różnią się obrazki i zaznaczenie ich na dolnym obrazku.
„Karty pracy” cz. 4, s. 46
4. „Kapturek myśliciela”, „Słoniowa trąba”, „Leniwe ósemki” – ćwiczenia według P. Dennisona
1. „Kapturek myśliciela” – dziecko siedzi na dywanie. Najpierw pokazuje palec wskazujący i kciuk u prawej i lewej ręki. Następnie tymi palcami delikatnie masują brzegi uszu, zaczynając od góry. Ćwiczenie powinno być wykonywane w ciszy i skupieniu.
2. Ruchy naprzemienne – dzieci stoją, uginają i podnoszą lewe kolano, którym dotykają łokcia prawej ręki. Po opuszczeniu nogi podnoszą prawe kolano, łącząc je z łokciem lewej ręki. Kilkakrotnie powtarzają
ćwiczenie.
3. „Słoniowa trąba” – dzieci stoją, prawą ręką chwytają czubek nosa, a lewą przekładają przez dziurę, którą utworzyła prawa ręka. Po wykonaniu tego ćwiczenia zmieniają ręce. Teraz muszą lewą ręką chwycić nos, a prawą przełożyć przez powstały otwór.
4. „Leniwe ósemki” – rysujemy na dużej kartce papieru leniwą ósemkę, tłumacząc, jak się to robi, skąd zaczyna i gdzie kończy. Następnie dzieci stają w pewnej odległości od rysunku i patrząc na ósemkę, próbują ją kreślić wyprostowaną ręką w powietrzu. Zaczynają od środka, prowadzą rękę do góry w lewą stronę, następnie w dół, przecinają środek, by „narysować” jej prawą część. Ruch ręki powinien być coraz bardziej płynny i swobodny. Po kilku powtórkach dziecko zmienia rękę.
5 „Relaks” – dzieci kładą się na podłodze, oddychają swobodnie. Nabierają powietrza nosem, a wydychają je ustami. Wdechy i wydechy są spokojne i długie.
język angielski
/uploads/5e125d739ee04/pages/17/content//5 04.06.docx
03.04.2020 r. Kto najwyższy?
1. "Dżungla" - nauka piosenki.
1. Dżungla, dżungla, taka wielka dżungla,
poplątane zwoje dzikich lian.
Mieszka sobie w bambusowej chatce
Ambo Sambo wielkiej dżungli pan.
Ref: Strusie mu się w pas kłaniają,
Małpy na ogonach grają.
Ambo tu, Ambo tam, Ambo tu i tam.
2. Ambo, Sambo doskonale znam go,
węża się nie boi ani lwa.
Dla swych dzikich, leśnych ulubieńców,
w dłoni coś smacznego zawsze ma.
Źródło: Dżungla,YouTube
2. „Dzika przyroda” – ćwiczenie sprawności grafomotorycznej (karta pracy) Dzieci rysują po śladzie trawę, kwiaty
i lianę bez odrywania ręki od kartki Rysują skrzydło motyla według wzoru
„Karty pracy” cz. 4 s. 45
3. „Żyrafa u fotografa” – recytacja wiersza L J Kerna, poznanie naturalnego środowiska życia żyrafy. Nauczcie się na pamięć wiersza "Żyrafa u fotografa" i spróbujcie go wyrecytować (dla chętnych).
Żyrafa u fotografa
Przyszła pewna Żyrafa
W niedzielę do fotografa.
– Czy to pan robi zdjęcia?
– Ja.
– A ładne są te zdjęcia?
– Ba!
– I tak sam pan je robi?
– Sam.
– A ma pan aby kliszę?
– Mam.
– A nie pęknie ta klisza?
– Nie ma mowy.
– A objął mnie pan całą?
– Nie, do połowy.
– A co będzie z drugą połową?
– Zdejmę osobno.
– Czy za tę samą cenę?
– Nie, za dopłatą drobną.
– A na jednym zdjęciu się nie da?
– Wykluczone.
– To trudno, niech pan robi.
– Pstryk!
Pstryk!
Zrobione.
– A teraz?
– Teraz zlepię te zdjęcia najlepiej jak potrafię
I wręczę pani za chwilę wspaniałą fotografię.
Ludwik Jerzy Kern
L. J. Kern, „Żyrafa u fotografa” [w:] „Portret poety”, Wydawnictwo WILGA, Warszawa 2003, s. 46
4. „Żyrafa” – praca plastyczna. Wręczamy dziecku dwa kartony z rozciętym na pół konturem żyrafy. Rysunek żyrafy powinien być duży. Dzieci muszą skleić je taśmą klejącą i domalować niezbędne szczegóły:
plamki, oczy, pyszczek, różki, kopytka.
02.06.2020 r. Rozmowy zwierząt.
1.„Co to za zwierzę?” – zagadki słuchowe. Dzieci słuchają odtwarzanych odgłosów egzotycznych zwierząt. Następnie starają się odgadnąć, jakie to były zwierzęta.
2.„Małe i duże” – zabawa dydaktyczna. Kładziemy na dywanie ilustracje przedstawiające duże i małe zwierzęta, które mieszkają w dżungli, i zasłaniamy je sześcioma kartkami ponumerowanymi od 1 do 6. Numery odpowiadają liczbie oczek na ściankach kostki do gry. Przebieg zabawy: najpierw dziecko mówi, które zwierzę chciałoby zobaczyć na odkrytej przez siebie ilustracji. Następnie rzuca kostką i przelicza oczka. Odczepiamy zasłonę z numerem odpowiadającym liczbie oczek podanej przez dziecko. Dziecko przygląda się ilustracji i stwierdza, jakie zwierzę przedstawia i czy jest to zwierzę wcześniej przez nie wybrane. Jeśli odpowiedź jest negatywna, następne dziecko rzuca kostką i odkrywana jest inna ilustracja. Po odsłonięciu wszystkich ilustracji dzieci dzielą przedstawione na nich zwierzęta na dwie grupy: duże i małe. Przeliczają je, porównują ich liczbę, a następnie próbują odpowiedzieć na pytanie: Czy małe zwierzęta są mniej groźne od dużych?
3. „Popatrz i narysuj” – rysowanie kształtów według wzoru (karta pracy). Dzieci uważnie oglądają kształty narysowane na kratkowanym polu, a następnie rysują identyczne kształty, kolorując odpowiednie pola.
„Karty pracy” cz. 4, s. 44
4. „Zabawy z obręczami” – ćwiczenia gimnastyczne
1. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dziecko stoi i trzyma przed sobą obręcz na wysokości kolan. Najpierw wchodzi do środka obręczy, a potem wychodzi z niej, przemieszczając się cały czas do przodu Ćwiczenie powtarza kilkakrotnie.
2. Ćwiczenie tułowia – „Proca” Dziecko siedzi po turecku na podłodze Trzyma obręcz tak, jakby to była procą: jedną ręką trzyma obręcz z przodu, a drugą z tyłu i stara się ciągnąć obręcz tak, jak naciąga się procę. Po krótkim napięciu mięśni następuje rozluźnienie i zamiana rąk – ręka, która trzymała obręcz z przodu, teraz naciąga procę.
3. Ćwiczenie uspokajające. Dzieci maszerują wkoło parami, trzymając między sobą obręcz .Obręcz można trzymaćntylko jedną wyprostowaną dłonią Palce są wyprostowane, nie zaciskają się na obręczy.
K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela”, Wydawnictwo JUKA, Łódź 1996, s. 144–146
5. „Rękawiczkowy zwierzyniec” – tworzenie pacynek przedstawiających dzikie zwierzęta. Z dostępnych w domu materiałów: rękawiczek i skarpetek, kawałków materiałów, włóczki, guzików spróbujcie stworzyć pacynkę przedstawiającą wybrane zwierzę z dżungli.
język angielski
/uploads/5e125d739ee04/pages/17/content//5 02.06.docx
01.06.2020 r. Spotkanie z egzotycznymi zwierzętami. Dzień Dziecka.
1. „Dżungla” – nauka piosenki połączona z zabawą ruchową.
1. Gdzie są liany, drzewa, trzcina, tam przeróżna jest zwierzyna
Ona skacze, pełza, wyje: oto dżungla, która żyje!
Zanim zacznie się ulewa, pani małpa złazi z drzewa
Szybko się przed deszczem chroni: liść-parasol trzyma w dłoni
2. Skaczą, śmieją się papugi, że wąż, chociaż taki długi,
nagle czegoś się przestraszył: wił się, pełzał i gdzieś zaszył
Kiedy słoń powala drzewo, macha trąbą w prawo, w lewo
Tygrys wtedy przed nim zmyka i w zaroślach gęstych znika
Gdzie są liany, drzewa, trzcina, tam przeróżna jest zwierzyna
Ona skacze, pełza, wyje: oto dżungla, która żyje!
2.„Spotkanie z małpką” – ćwiczenia ortofoniczne. opowiada historyjkę o małpce, a dzieci naśladują zachowanie zwierzątka: Małpka podskakuje i wyciąga wysoko łapki – chce zerwać z drzewa banany. Zerwała pierwszego banana i zjada (dzieci układają usta w ciup, stukają zębami). Był pyszny, małpka oblizuje się (oblizują usta w kółeczko) i głaszcze po brzuszku (głaszczą się po brzuchach). Zerwała drugiego banana i próbuje go wepchnąć całego do buzi (dzieci maksymalnie rozciągają usta w szerokim uśmiechu, potem wysuwają usta do przodu, robiąc ryjek) Zjadła owoc ze smakiem, starannie przeżuwając (wykonują okrężne ruchy złączonymi wargami). Sok bananowy trochę skleił jej buzię, więc nie może się swobodnie oblizywać, ale jej język potrafi kręcić piruety nawet w zamkniętej buzi (wykonują ruchy okrężne językiem przy zamkniętych ustach).Najedzona małpka położyła się, by chwilę odpocząć. Zasnęła, oddycha bardzo głęboko (wdech nosem, wydech ustami z głośnym wypuszczeniem powietrza „fuuuuuu”) Uśmiecha się leciutko – na pewno śnią się jej słodkie banany (dzieci uśmiechają się).
3. „W dżungli” – słuchanie opowiadania z „Książki” , omówienie treści utworu, wskazywanie i opisywanie zwierząt.
Książka s. 114, Książka s. 115
4."Zwierzęta w dżungli” – zagadki ruchowe, naśladowanie ruchów zwierząt, kolorowanie zwierząt na kartach pracy.
5. „Dziki kot” – ozdabianie sylwet dzikiego kota z „Wycinanek-składanek”. Dziecko rozdziera kartkę z bloku rysunkowego na cztery części, a następnie koloruje suchymi pastelami, każdą część innym kolorem Kolory nie muszą być jednolite i mogą się mieszać. Pokolorowane części kartki dzieci malują wodą, aby barwy stały się bardziej wyraziste, i pozostawiają do wyschnięcia. W tym czasie wypychają z „Wycinanek-
składanek” sylwetę dzikiego kota, który może się zmienić w tygrysa, lwa, panterę lub innego kota – wszystko zależy od tego, w jaki sposób zostanie ozdobiony. Zanim dzieci zdecydują, jakiego dzikiego kota chcą wykonać, pokazujemy im ilustracje przedstawiające te zwierzęta i zwracamy uwagę na ich charakterystyczne cechy. Aby nadać dzikiemu kotu odpowiedni wygląd, dzieci mogą wykorzystać papier w cętki i prążki, skrawki tkanin, kawałki włóczki, kolorowy papier i inne materiały. Po ozdobieniu sylwety kota przygotowują tło. Na dużym kartonie przyklejają pomalowane wcześniej pastelami i wodą paski papieru. Do tak powstałego tła przymocowują swoje koty, ukrywając je w trawach lub leśnym gąszczu, zrobionym z kawałków papieru, materiału lub dekoracyjnej trawy. Dzieci wspólnie decydują o ostatecznym kształcie pracy.
„Wycinanki-składanki” – „Dziki kot” (nr 25).
6. Dzień Dziecka - składnie życzeń dzieciom z okazji ich święta - film nagrany przez nauczyciela.
7. Prezentacja z okazji Dnia Dziecka, przypomnienie praw jakie dzieci posiadają.
Źródło: Dzień Dziecka - Życzenia na Dzień Dziecka - Sara projekt - odc. 12, YouTube
8. "Jesteśmy dziećmi" Śpiewające Brzdące - zabawa przy piosence.