Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 9 w Tomaszowie Mazowieckim
Przedszkole nr 5

Piątek 08.05.2020r.

Temat dnia: „Szafirowy błękit”

• „Niebieski” – słuchanie wiersza Z . Staneckiej , wyszukiwanie w najbliższym otoczeniu i pamięci wszystkiego, co się wiąże z niebieskim kolorem, nagradzanie dzieci znaczkiem „chmurka” . Rodzic zakłada niebieskie okulary (lub inny niebieski akcent) i czyta wiersz: Niebieski balonik na niebieskim niebie
  Jak niebieska chmurka płynie wprost do ciebie.
  Złap go szybko za sznurek niebieski jak woda.
  Uważaj, ucieka! Już go nie ma? Szkoda...Następnie rozpoczyna rozmowę i nawiązuje do wiersza pytaniami:
  – O czym był wierszyk?
  – W jakim kolorze był balonik?
  – Co w wierszu było niebieskie?
  – A co jest niebieskie w naszym domu? Dzieci rozglądają się, obserwują i wyliczają niebieskie przedmioty w otoczeniu. Prawidłowe odpowiedzi rodzic nagradza znaczkiem „chmurka”.
  
  
• „Chmurka” – zabawa logorytmiczna z akcentami . Dzieci recytują rymowankę w równym tempie (rytm ósemkowy), akcentując co drugą sylabę przez tupnięcie nogą, klaskanie, uderzanie dłonią w podłogę . Następnie dzieci akcentują te sylaby przez modulację głosu: cicho – głośno, cicho – głośno . Na koniec całą rymowankę mówią różnymi głosami: cicho (jak sekret), głośno (gniewnie), smutno i ze zdziwieniem: „Zachmurzona mała chmurka nie chce niebieskiego piórka”
  
  
• „Na błękitnym niebie” – zabawa ruchowa z elementami opowieści ruchowej . Rodzic pyta, jaki kolor z chusty najbardziej przypomina dzieciom kolor nieba. Następnie rozkłada na dywanie duże płótno w kolorze niebieskim (można wykorzystać np. pościel w takim kolorze lub dużą chustę). Kładzie przed dziećmi trzy opaski: opaska ze słoneczkiem, tęczą, chmurkami orazkolorowe wstążki ( mogą być z bibuły) . Następnie zaprasza dzieci do zabawy w teatr . Dziecko wcieli się w swoją rolę . Najpierw powinno zaprezentować się słoneczko, które rozsyła promyczki jak całusy . Następnie prezentują się chmurki, które palcami naśladują spadające krople deszczu . Na koniec występują kolory tęczy, które machają barwnymi wstążkami . Kiedy dzieci wiedzą już, jaką rolę odegrają w tej zabawie, siadają na brzegu płótna i uważnie słuchają bajki czytanej przez rodzica, żeby pojawić się na scenie w odpowiednim momencie . Następnie rodzic czyta bajkę w taki sposób, żeby dzieci miały czas na wykonanie wszystkich czynności . Jeśli któreś z nich nie reaguje na czytany tekst, można powtórzyć przeczytany fragment:  Pewnego pięknego dnia, na pogodnym niebie pojawiło się piękne, złote słońce. Słońce spacerowało po błękitnym dywanie nieba, rozsyłając do wszystkich swoje promyki, jakby to były uśmiechy i całusy. Jednak powoli nad horyzontem zaczęły pojawiać się chmury. Najpierw nieśmiało zbliżały się do słońca, aż w końcu otoczyły je ciasnym kółkiem. Biedne słońce schowało się zupełnie za chmurami. Nagle zaczął padać drobny deszcz. Nie minęło jednak kilka chwil, kiedy wiatr rozwiał chmury. Ciasne kółko z chmur rozdzieliło się, a chmury zaczęły spacerować po niebie. Każda z nich znalazła w końcu inne miejsce i chociaż dalej kropił z nich deszcz, to i tak można było znów zobaczyć uśmiechnięte słońce. Nagle na niebie zaczęły pojawiać się dziwne wstążki. Najpierw pojawiła się czerwona, obok niej stanęła pomarańczowa, a zaraz za nią żółta wstążka. Za żółtą weszła zielona, a za zieloną błękitna pod rękę z granatową. Na końcu dumnie wkroczyła fioletowa. Wstążki były tak piękne, że chmury i słońce podeszły bliżej, żeby lepiej im się przyjrzeć. – Kim jesteście? – zapytały. – Jesteśmy tęczą – odpowiedziały wstążki. – Możemy tu być dzięki wam, chmury, i dzięki tobie, słońce. I za to wam pięknie dziękujemy!
  
  
• „Tęcza na błękitnym niebie” – praca plastyczna, malowanie farbami akwarelowymi techniką mokre w mokre na pojedynczej karcie pracy . Rodzic, odwołując się do opowiadania z poprzedniego zajęcia, wspólnie z dziećmi wymienia kolory występujące w tęczy . Następnie każde dziecko wylewa odrobinę wodnistego kleju na plastikowy talerzyk (najbardziej odpowiednia będzie do tego guma arabska) i pokrywa nim wyłącznie fragment karty pracy, na którym jest narysowana tęcza . Po wypłukaniu pędzla dzieci kolejno nanoszą kolory na poszczególne pasy. W przypadku braku wodnistego kleju używamy samych dostępnych w domu farb. Należy przypomnieć o każdorazowym wypłukaniu pędzla przed nałożeniem farby na kolejny fragment tęczy . Po zakończeniu pracy kartę należy pozostawić do wyschnięcia .
  „Karty pracy” – karta 51, lub „Kolorowanka-3latka”s.27 wyd. Nowa Era

Czwartek 07.05.2020r.             

Temat dnia: „Szmaragdowa zieleń”

• „Konik polny” – zabawa ruchowa z elementem podskoku. Rodzic mówi: Jesteśmy na łące. Wokół nas rośnie mnóstwo kolorowych kwiatów. Wśród nich jest mnóstwo kolorowych owadów: tu żółte motyle, a tam czerwone biedronki. A gdzie zielone koniki polne? My będziemy konikami i poskaczemy tak jak one. Rodzic gra rytmicznie na tamburynie, a dzieci skaczą, naśladując konika polnego . Na pauzę w muzyce – kucają.
  
  
• „Zielony” – słuchanie wiersza Z . Staneckiej i wyszukiwanie w najbliższym otoczeniu i pamięci wszystkiego, co wiąże się z kolorem zielonym, nagradzanie dzieci znaczkiem „koniczynka”. Rodzic zakłada zielony szal lub inny widoczny akcent i czyta wiersz:                                                        
  Pod zielonym liściem siedzi sobie żaba.
  Jest cała zielona, zupełnie jak trawa.
  Zielona jak liście, mojej mamy oczy.
  Ciekawe,kiedy spod liścia wyskoczy?                                
  Następnie prowadzi rozmowę na jego temat. Przykładowe pytania:
  – Gdzie siedzi żaba?
  – Jakiego jest koloru?
  – Co jeszcze jest zielone?
  Dzieci rozglądają się dookoła i wymieniają nazwy przedmiotów, zabawek i innych rzeczy w kolorze zielonym, mogą je zgromadzić w jednym miejscu. Dodatkowym zadaniem dla dziecka jest dostrzeżenie różnic w odcieniach zielonego i możliwość posługiwania się określeniami „jasna, ciemna zieleń”. Poprawne odpowiedzi są nagradzane znaczkiem zielonej „koniczynki”, listka lub inną nagrodą w kolorze zielonym . 
  
  
• „Żaby” – zabawa logorytmiczna z gestodźwiękami. Dzieci recytują rymowankę z rytmizowaniem słów (np. dwie ósemki, dwie ćwierćnuty). Powtarzają wierszyk z towarzyszeniem gestodźwięków (klaskanie, tupanie, klepanie w podłogę, uderzanie w uda): „W trawie dziś hałasu wiele: żaby proszą na wesele”.
  
  
• „Zielona żabka” – wysłuchanie wiersza K. Pileckiej jako inspiracja i zachęta do poznania ciekawego gatunku zwierząt. Rodzic czyta wiersz „ Zielona żabka” Chwaliła się pewna żabka:
  – Mam zieloną sukienkę w kwiatki,
  Zazdroszczą mi wszystkie żabki.
  Pływam, nurkuję i skaczę,
  Nie lękam się i nie płaczę.
  Nie boję się nawet bociana,
  Co po łące brodzi od rana.
  A bocian kroczył po łące,
  Podziwiał stokrotki kwitnące.
  I żabkę dojrzał z daleka.
  Tym razem mu nie uciekła.
  Zaniósł ją bociek do gniazda.
  Ale to była jazda!
  Ze strachu pożółkła jej sukienka.
  Zrobiła się żabka maleńka.
  I bardzo prosi bociana:
  – Niech pan mnie puści, proszę pana.
  Już nigdy nie będę się tak chwalić.
  Zanieś mnie do sióstr i braci.
  Zaklekotał bocian: kle-kle,
  – Czegóż to się żabce chce.
  Na szczęście dzień piękny mamy,
  Zaniosę cię do mamy,
  Ale… pamiętaj – koniec z przechwałkami!
  Krystyna Pilecka
  Po wysłuchaniu wiersza rodzic układa na dywanie obrazki, fotografie przedstawiające różne gatunki żab. Zachęca dzieci do dokładnego oglądania i dzielenia się swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi wyglądu żab. Dziecko dostrzega różnorodność gatunków tego samego płaza. Można wykorzystać ilustracje w dostępnych w domu książkach lub ilustracje w Internecie.
  Poniżej zamieszczam linki do stron z kolorowankami: źródło Supercoloring oraz z filmikiem dla dzieci o tym co je żaba: źródło YouTube. http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/plazy/zabyhttps://www.youtube.com/watch?v=996eWEwqqPg
• „Jedzenie w kolorach tęczy” – rozpuszczanie kolorowych galaretek owocowych. Rodzic ustawia na stole przezroczyste naczynia. Do każdego wsypuje galaretkę. Następnie zalewa kolejno każdą z nich wodą zgodnie z przepisem. Dzieci obserwują z bezpiecznej odległości . Po rozmieszaniu galaretki ukazuje się jej kolor. Dzieci określają, jaki smak mogą mieć galaretki, kierując się kolorem, np. czerwona – truskawkowa, zielona – kiwi, żółta – cytrynowa . Rodzic oznacza galaretki, zakładając na naczynie za pomocą gumki recepturki opakowanie po galaretce. Po przestygnięciu dzieci mogą dodatkowo określić po zapachu, jaka to galaretka. Tak przygotowane galaretki odstawiamy do zastygnięcia . Będą one bazą dla „Tęczowego deseru”. Dzieci z pomocą rodzica po zastygnięciu wyjmują galaretki na talerze i łyżeczkami lub widelcami rozdrabniają je. Następnie przy pomocy rodziców nakładają do pucharków warstwami wybrane smaki i kolory galaretek. Na galaretkę mogą nałożyć owoce zgodnie z upodobaniami. Wspólnie z rodzicami oceniają walory smakowe i kolorystyczne deseru.lski

język angielski 

/uploads/5e125d739ee04/pages/15/content//3L. ang. 7.05.docx [.docx, 1.76 MB]

/uploads/5e125d739ee04/pages/15/content//KP 3 MISIE.docx [.docx, 296.27 kB]

Środa 06.05.2020r.

Temat dnia: „Słoneczny żółty”

• „Żółty” – słuchanie wiersza Z . Staneckiej i wyszukiwanie w najbliższym otoczeniu i pamięci wszystkiego, co wiąże się z żółtym kolorem, nagradzanie dzieci znaczkiem „słoneczko” . Rodzic zawiązuje na szyi żółtą apaszkę (lub ma dowolny akcent w kolorze żółtym) i czyta wiersz:
  Żółte słońce świeci nad żółciutkim piaskiem,
  Cytryny są żółte i okropnie kwaśne.
  Zamiast kwaśnych cytryn jem żółte banany,
  A żółty słonecznik dostałam od mamy.
  Następnie rozpoczyna rozmowę na temat wiersza . Przykładowe pytania:
  – O jakim kolorze jest mowa w wierszu?
  – Jakiego koloru jest słońce i słonecznik?
  – Czy piasek i cytryny są żółte?
  – Rozejrzyjcie się dookoła i powiedzcie, co jest żółte w naszej sali. Dzieci wyszukują w domu wszystko, co jest żółte, i wypowiadają nazwę przedmiotu, rzeczy, zabawki, ubrania . Za prawidłową odpowiedź dostają nagrodę – żółte słoneczko lub inną nagrodę w kolorze żółtym.
  
  
• „Baloniki” – nauka słów piosenki i zabawy ruchowej ilustrującej treść .
  Autor: muz. B. Tartanus, sł. B. Szurowska. Tytuł: „Baloniki”
  1. Cztery malutkie , małe balony
  sklepowe okna zdobiły,
  tak bardzo chciały zwiedzić świat cały,
  że o podróżach wciąż śniły.
  ref. Balonik żółty jak słońce,
  a ten jak maczek czerwony,
  niebieski jak letnie niebo,
  i jak wiosenka zielony.
  2.Cztery malutkie małe balony.
  o pomoc wiatr poprosiły,
  on mocno dmuchnął, okno otworzył,
  w świat baloniki ruszyły.
  ref. Balonik żółty jak słońce...
  3. Cztery malutkie, małe balony,
  jak wolne ptaki latają,
  w lesie zbierają słodkie poziomki,
  dzieciom piosenki śpiewają.
  ref. Cztery malutkie, małe balony...
  Pierwsza zwrotka: dzieci kołyszą się z nogi na nogę, trzymając ręce na biodrach. Refren: tanecznym krokiem maszerują, w połowie refrenu następuje zmiana kierunku ruchu . Druga zwrotka, na słowa: Cztery malutkie, małe balony (dzieci robią cztery kroki przed siebie) o pomoc wiatr poprosiły, (cofają się cztery kroki,) on mocno dmuchnął, okno otworzył, (obracają się dookoła własnej osi, trzymając ręce na biodrach) w świat baloniki ruszyły. (maszerują w miejscu) . Trzecia zwrotka, na słowa: Cztery malutkie, małe balony (kołyszą się z nogi na nogę, trzymając ręce na biodrach) jak wolne ptaki latają, (powoli poruszają rękami jak ptaki) w lesie zbierają słodkie poziomki, (naśladują zbieranie poziomek) dzieciom piosenki śpiewają.
  
  
• „Żółte mlecze” – ćwiczenia grafomotoryczne kredą na chodniku, rytmiczne kreślenie wiązki z punktu . Dzieci spacerują po ogrodzie, parku, oglądają kwitnące rośliny- mlecze, także w miarę możliwości przez lupę . Dzielą się spostrzeżeniami na temat wyglądu kwiatów, określają kolor, wielkość i kształt płatków . Następnie rodzic zaznacza na chodniku żółtą kredą punkty . Zadaniem dzieci jest kreślenie kredą wiązek z punktu, tak aby przypominały żółte mlecze . Po skończonym działaniu dzieci oglądają ukwiecony chodnik. Zabawę tę można przeprowadzić w domu, wykorzystując duże kartony i kredki w kolorze żółtym. Dodatkowym zadaniem dla dziecka może być samodzielne dorysowanie łodygi i liści.
  
  
• „Do przodu, do tyłu” – zabawa ruchowa z elementem podskoku na powietrzu. Rodzic rysuje kredą linie w pewnej odległości od dzieci lub dowolnie ją zaznacza . Na hasło: Do przodu! – dzieci skaczą obunóż lub na jednej nodze do linii. Kiedy dotrą do linii, pada hasło: Do tyłu!, wtedy wracają na pozycje wyjściowe, idąc tyłem . Zabawę tę można przeprowadzić w warunkach domowych.
  
  
• „Żółty piasek” – zabawy dodatkowe, konstrukcyjne w miarę możliwości w przydomowej piaskownicy(przypominam o zakazie korzystania z placów zabaw dla dzieci), formowanie z sypkiego materiału. Dzieci siedzą na obrzeżach piaskownicy. Rodzic przypomina zasady bezpiecznej zabawy w piaskownicy i wyjmuje z kosza zabawki do piasku . Dzieci budują różnorodne formy z użyciem zabawek lub bez.
  
  

Wtorek 05.05.2020r.

Temat dnia: „Karminowa czerwień”

• „Deszczyk pada, słonko świeci” – zabawa orientacyjno-porządkowa . Dzieci stoją w określonej części pokoju, np. pod ścianą . Na słowa: Słońce świeci! – spacerują, podskakują w rytm dźwięków tamburyna lub innego dostępnego instrumentu. Na słowa: Deszczyk pada! – przykucają i rączkami naśladują daszek lub parasol. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
  
  
• „Czerwony” – słuchanie wiersza Z . Staneckiej , wyszukiwanie w najbliższym otoczeniu i w pamięci wszystkiego, co się wiąże z kolorem czerwonym, nagradzanie dzieci znaczkiem „serduszko”. Rodzic zawiązuje na szyi czerwony szal i czyta wiersz Z. Staneckiej:
  Mam czerwoną piłkę, a czerwone kalosze
  I czerwoną sukienkę do przedszkola noszę.
  Jem czerwone poziomki, gdy jestem na łące,
  I przyglądam się małej czerwonej biedronce.
  Następnie rozpoczyna rozmowę na temat wiersza. Propozycje pytań:
  – W jakim kolorze są: piłka, sukienka i kalosze?
  – Czy poziomki i biedronka są czerwone?
  – A co jest czerwone w naszym domu? Dzieci rozglądają się i wymieniają nazwy przedmiotów, zabawek, ubrań w kolorze czerwonym ( mogą zgromadzić te przedmioty w jednym miejscu) . Za prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje samoprzylepny znaczek – czerwone serduszko lub inną nagrodę w kolorze czerwonym. Dodatkowym zadaniem dla dziecka jest dostrzeżenie różnic w odcieniach czerwonego.
  
  
• „Układamy klocki” – klasyfikowanie klocków według jednej cechy – koloru. Rodzic rozsypuje na środku dywanu klocki w czterech kolorach, a w narożnikach dywanu układa cztery obręcze lub cztery kartony (w kolorze klocków). Rodzic mówi: Jesteście budowniczymi, a te klocki to cegły, z których będziecie budować wieże. Wieże budujecie według koloru, tj. dzieci budują wieże z zielonych klocków w zielonej obręczy lub na zielonym kartonie. Dzieci segregują, przenoszą klocki i układają wieże . Rodzic sprawdza prawidłowość wykonanego zadania . Następnie dzieci demontują wieże i zanoszą klocki do pojemnika według wskazanej przez rodzica kolejności .
  
  
• „Kolorowe zabawki” – doskonalenie klasyfikacji, klasyfikowanie elementów w zbiory pod względem jednej cechy, rozwijanie sprawności manualnej . Rodzic prosi o przygotowanie kredek w kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim. Może też poprosić dzieci, żeby odgadły, o jakim kolorze myśli, i wymienia przedmioty kojarzące się z tą barwą, np. Taki kolor ma biedronka, mak, serce. Następnie dzieci wskazują na obrazku na karcie pracy wszystkie zabawki, które mają kolor czerwony . Dzieci mają za zadanie otoczyć te elementy pętlą w kolorze czerwonym . Rodzic postępuje podobnie w przypadku koloru zielonego Na obrazku pozostają jednak zabawki, które nie są pokolorowane. Rodzic może odczytać drugie polecenie wprost lub nie czytać i tym samym utrudnić zadanie . W tym celu prosi, żeby dzieci zastanowiły się, co trzeba zrobić z pozostałymi zabawkami. Dzieci powinny szybko odgadnąć, że trzeba je pokolorować . Jeśli jednak nie uda im się odgadnąć reguły, jaka została wykorzystana w tym ćwiczeniu, rodzic może naprowadzać na właściwą odpowiedź: W jakim kolorze są zabawki w pętli czerwonej? Jaki kolor mają zabawki, które znajdują się w pętli zielonej? Jaki kolor powinny mieć zabawki, które są otoczone niebieską pętlą? „Karty pracy” – karta 50. Można także pokolorować na czerwono biedronkę.

„Kolorowanka – 3latka”- s.29, wyd. Nowa Era [.pdf, 2.70 MB]

Zajęcia dodatkowe

• „Kolorki” – zabawa z chustą animacyjną (zamiast profesjonalnej chusty animacyjnej wykorzystujemy dużą kolorową apaszkę, ręcznik lub kocyk). Rodzic rozkłada na podłodze chustę animacyjną . Dzieci z rodzicem siadają dookoła . Rodzic pyta: Jakie kolory znajdują się na chuście? Dzieci wymieniają, np. żółty, niebieski, zielony… Jaki kolor jest przed Tobą? Dzieci kolejno określają kolory, jakie znajdują się przed nimi na chuście . Następnie wstają i w rytm bębenka biegają dookoła chusty . Na sygnał: Stop! – zatrzymują się . Rodzic pyta: Jaki kolor znajduje się teraz przy Tobie? Dzieci kolejno podają nazwę koloru . Zabawę powtarzamy, zmieniając kierunek biegu, marszu. Następnie dzieci chwytają chustę za końce . Rodzic wsypuje na środek kilka kolorowych piłeczek . Dzieci potrząsają chustą tak długo, aż wszystkie piłeczki wypadną z chusty.
  
  
• „Kolory” – rymowanka gamowa z chustą animacyjną . Rodzic rozkłada na podłodze chustę animacyjną . Dzieci stoją dookoła chusty i powtarzają za rodzicem rymowankę: „Kolor bawi się z kolorem, pod tęczowym parasolem”. Następnie rodzic śpiewa wierszyk na melodię gamy (pierwszy wers – gama do góry, drugi wers – gama na dół) . Dzieci biorą chustę za rogi, śpiewając pierwszy wers, podnoszą ją . Podczas śpiewania drugiego wersu opuszczają chustę . Rodzic proponuje zmiany tempa: szybki śpiew jest sygnałem do szybkiego podnoszenia i opuszczania chusty, wolny śpiew – to wolniejsze tempo zabawy z chustą .

język angielski

/uploads/5e125d739ee04/pages/15/content//misie angielski.docx [.docx, 13.39 kB]

/uploads/5e125d739ee04/pages/15/content//3karta pracy angielski.docx [.docx, 870.67 kB]

/uploads/5e125d739ee04/pages/15/content//Nowy Dokument programu Microsoft Word.docx [.docx, 704.53 kB]

Poniedziałek 04.05.2020r.

Temat dnia: „ Siedmiobarwny szlak na niebie”

• „Kolorowy berek” – zabawa ruchowa z elementem biegu . Dzieci biegają w określonym miejscu w rytm tamburyna. Kiedy rodzic przestaje grać, dzieci zatrzymują się, a rodzic pokazuje kartonik w określonym kolorze i mówi: Znajdź na sobie lub w otoczeniu coś w tym kolorze. Rodzic sprawdza. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, za każdym razem rodzic pokazuje kartonik w innym kolorze.
  
  
• „Tęcza” – wiersz M . Konopnickiej jako wstęp do rozmowy o zjawisku atmosferycznym, jakim jest tęcza, omówienie wyglądu i warunków powstawania. Dzieci oglądają ilustracje i fotografie przedstawiające tęczę. Rodzic czyta wiersz: „Tęcza”
  – A kto ciebie, śliczna tęczo,

Siedmiobarwny pasie,
Wymalował na tej chmurce
Jakby na atłasie?
– Słoneczko mnie malowało
Po deszczu, po burzy;
Pożyczyło sobie farby
Od tej polnej róży.
Pożyczyło sobie farby                                                                                                         
 Od kwiatków z ogrodu;
Malowało tęczę – na znak,
Że będzie pogoda!
 Maria Konopnicka     
     Następnie rodzic prowadzi rozmowę na podstawie treści wiersza. Przykładowe pytania: – Gdzie można zobaczyć tęczę? – Jak wygląda tęcza? – Jakie ma kolory? – Kiedy powstaje tęcza? Dzieci odpowiadają na pytania, opierając się na informacjach zawartych w treści wiersza oraz wcześniej zdobytej wiedzy. Następnie rodzic prezentuje ilustrację przedstawiającą tęczę i mówi: Popatrz na obrazek. To jest tęcza. Namalowało ją słońce po deszczu, po burzy. Pożyczyło kolory od kwiatów z ogrodu. Jakie to były kolory? Dzieci określają kolory tęczy. Przydatny może być film pod podanym linkiem. Źródło: Tęcza dla dzieci malowana różdżką/Czy wiesz jak/YouTube https://www.youtube.com/watch?v=X5OTGXAk7yU&vl=pl

• „Tęcza nad łąką” – słuchanie piosenki, zabawa taneczna przy piosence . Po wysłuchaniu i omówieniu treści piosenki rodzic rozdaje kolorowe tarcze (koła wycięte z papieru) . Dzieci kładą tarcze przed sobą na podłodze, obserwują i naśladują gesty rodzica. Pierwsza zwrotka: dzieci stukają palcami obu rąk w krążki, imitując odgłos deszczu . Refren: dzieci wstają i unoszą tarcze nad głowami . Na słowa: Tęcza, tęcza! Jaka ładna! Błyszczy w górze kolorami. (dzieci kołyszą tarczami nad głowami) Weźmy wszyscy się za ręce, namalujmy tęczę sami! (kładą tarcze przed sobą na podłodze i biorą się za ręce z rodzicem) Przy powtórce refrenu dzieci maszerują. Po zaśpiewaniu refrenu zatrzymują się przed tarczami. Druga zwrotka, na słowa: Zza wielkiej chmurki wybiegło słońce, (maszerują w miejscu) wpadło na łąkę tyle promieni. (unoszą wysoko ręce) Patrzą biedronki, (formują z dłoni okulary i patrzą przez nie) patrzą zające – (formują z dłoni zajęcze uszy) to kolorami tęcza się mieni. (obracają się z rękami na biodrach dookoła własnej osi) Refren: dzieci wstają i unoszą tarcze nad głowami, na słowa: Tęcza, tęcza! Jaka ładna! Błyszczy w górze kolorami. (kołyszą tarczami nad głowami) Weźmy wszyscy się za ręce, namalujmy tęczę sami! (kładą tarcze przed sobą na podłodze i biorą się za ręce z rodzicem lub rodzeństwem) Piosenka – „Tęcza nad łąką” muz. B. Szulia, słowa M. Strzałkowska. Źródło Tęcza nad łąką – Króliczki YouTube https://www.youtube.com/watch?v=pISfZwZtIVY
• „Coś w pobliżu w kolorze…” – zabawa dydaktyczna, wyróżnianie i nazywanie kolorów w najbliższym otoczeniu. Rodzic układa na dywanie kolorowe kartoniki i nazywa kolejno ich kolory . Następnie podnosi każdy kartonik i pyta: Jaki to kolor? Dzieci przyglądają się i określają kolor tego kartonika . Następnie rodzic pokazuje jakiś kartonik, a dzieci szukają tego koloru w otoczeniu i wymieniają nazwy przedmiotów w takim samym kolorze . Po tej zabawie rodzic układa na dywanie w różnych miejscach cztery kartoniki lub obręcze w różnych kolorach. Rodzic poleca dziecku przynieść do obręczy przedmioty w danym kolorze . Następnie wspólnie sprawdzają prawidłowość wykonania zadania. Przeliczają liczbę przedmiotów- samodzielnie w zakresie dostępnym dziecku i wspólnie z rodzicem przekraczając ten zakres, sprawdzają poprawność kolorów. Po zabawie dzieci odnoszą przedmioty na miejsce .